Saturday, July 12, 2008

Awak....Kenangan Terindah

Awak....
Kita selalu bertemu...
Tapi tak pernah bertegur sapa....
Saya selalu tengok awak....
Tapi awak tak perasan.

Awak....
Makin lama saya tengok awak....
Makin saya suka...
Sebab awak nampak cool....
Tiapkali awak datang ke pejabat saya....
Awak diam saja....
Awak hanya buat kerja awak....
Kalau bercakap pun hanya dengan kawan-kawan saya.


Awak....
Tiapkali kita berselisih,
Saya tak tahu samada nak senyum atau tak pada awak....
Akhirnya saya pandang tempat lain....
Buat-buat tak nampak awak.

Awak....
Bila saya nampak awak....
saya rasa berdebar-debar....
Automatik saya akan tersenyum sendirian....
Dah puas saya kawal....
Tapi masih juga nak tersenyum....
Sampai kawan saya pun perasan....
Saya terpaksa mengaku....
Yang saya suka tengok awak....
Kawan saya tanya kenapa?
Saya jawab sebab awak nampak cool....
Kalau tengok betul-betul awak ni cute....
Kawan saya terus ketawa....
Dia tanya betul ke awak ni cute?
Saya jawab...mungkin di mata orang lain awak tak cute....
Tapi cute di mata saya.

Awak....
Mulanya hanya seorang kawan saya saja yang tahu....
Lama-lama ketua bahagian saya pun tahu....
Mana taknya....
Saya asyik bercerita tentang awak je....
Nasib baik ketua saya sporting....
Dia bagi saya nombor telefon awak....
Dia suruh saya hubungi awak....
Tapi saya kata tak nak....
Buat malu je....
Dia kata takpe.... jangan malu....
Dia pun suka kalau saya kawan dengan awak....
Sebab dia kata awak lelaki yang baik....
Saya masih kata tak mahu....
Jadi saya tak ambil nombor awak.

Awak...
Hari ini awak datang pejabat saya lagi....
Kawan saya nampak awak dulu....
Jadi dia cepat-cepat bagitau saya....
Dia kata 'semangat' saya dah sampai....
Saya ketawa...sebab dia panggil awak 'semangat' saya....
Memang betul pun....
Tiapkali awak ada....
Saya rasa bersemangat nak buat kerja....
Saya rasa hari yang saya lalui tu indah sangat.

Awak...
Ketua saya tiba-tiba tanya umur awak....
Awak jawab 23 tahun....
Rupanya kita sebaya....
Ketua saya terus cakap...ada orang nak berkenalan dengan awak....
Awak hanya tersenyum....
Sedangkan masa tu muka saya dah merah....
Malunya...sebab kat situ hanya ada dua pekerja melayu....
Jadi bukanlah susah sangat pun kalau awak nak teka siapa....
Saya diam je...tapi bibir saya ni tak lekang dengan senyuman.

Awak...
Pernah suatu ketika....
Komputer saya ada masalah....
Awak datang betulkan....
Saya rasa gembira sangat....
Sebab saya dapat tengok awak dengan lebih dekat...lama pulak tu....
Tapi awak langsung tak bercakap dengan saya....
Awak hanya terangkan tentang masalah komputer tu pada ketua saya....
Sedangkan awak sepatutnya terangkan pada saya....
Hampa rasanya...peluang dah depan mata....
Tapi saya pulak tak berani nak mulakan perbualan.


Awak....
Masa tu saya nak pergi lunch dengan ketua saya....
Awak masih lagi buat kerja awak....
Saya ingat awak dah balik....
Ketua saya datang dekat awak....
Tiba-tiba je dia kata saya nak ajak awak pergi lunch sama-sama....
Cepat-cepat saya cakap bukan!
Awak pulak tersenyum-senyum....
Awak cakap awak ada kerja nak buat lagi....
Kelam kabut saya masa tu, gelabah...terus saya keluar.

Awak....
Suatu hari tu..entah macam mana....
Keinginan saya untuk kenal awak melonjak-lonjak....
Kebetulan masa tu bos saya suruh telefon awak....
Email dia ada problem....dia mintak awak datang tengokkan....
Masa tu lah saya ambil nombor awak dan terus simpan.

Awak....
Saya masih ingat...masa tu hari pertama bulan puasa....
Saya teragak-agak nak sms awak....
Tak tau patut ke tak patut....puas saya berfikir....
Akhirnya saya beranikan diri untuk sms awak....
Saya ucap selamat berpuasa....
Niat saya cuma satu........hanya nak bagi ucapan....
Bagi saya itulah sms pertama dan terakhir dari saya....
Sebab saya bukan nak kacau awak lebih dari tu.

Awak....
Tak lama kemudian awak balas balik....
Saya terkejut....tak sangka awak balas....
Awak tanya siapa saya....
Saya jawab...tu tak penting...sebab saya hanya nak sampaikan tu je....
Bukan nak kacau awak pun....
Jadi tak perlulah awak tau siapa saya....
Tapi awak masih tak puas hati....tetap nak tau siapa saya....
Saya tak nak bagitau...sebab takut awak marah....
Awak kata takpe....awak tak marah...awak janji takkan marah....
Lepas saya bagitau...awak pulak tak percaya....
Awak tak sangka saya boleh sms awak....
Sedangkan selama ni awak tak pernah pun tegur saya....
Saya minta maaf daripada awak....
Sebab ambil nombor awak tanpa kebenaran....
Awak kata takpe....tak kisah.
Awak....
Rupanya sebelum ni awak pun segan dengan saya....
Awak ada rasa nak cakap dengan saya....tapi awak takde point....
Awak tanya saya...saya tau tak nama awak?
Hehee...dah tentu saya tahu...kalau tak macam mana saya nak sms?
Malam tu banyak yang kita bualkan....
Awak cerita tentang diri awak...saya cerita tentang diri saya....
Saya bagitau awak...saya sebenarnya malu....
Sebab tak sepatutnya saya mesej awak dulu....
Tapi awak kata saya tak perlu malu....
Sebab awak kata awak yang sepatutnya rasa malu....
Sebagai lelaki awak patut mulakan.

Awak masih lagi rasa tak percaya dapat sms dengan saya....
Awak kata kelakar...sebab selama ni kita tak pernah tegur....
Awak kata saya tak pernah senyum pun pada awak....
Tau-tau je...kita main sms...
Saya kata bukan tak nak senyum...cuma takut awak kata apa pulak....
Awak bagitau...ni kali pertama ada perempuan yang nak berkawan dengan awak dulu....
Awak ucap terima kasih....
Lepas tu awak tanya saya....
Kalau awak nak ajak saya keluar...saya sudi tak?
Awak nak berbuka puasa dengan saya....
Saya kata ok...tapi saya masih segan dengan awak....
Takut nanti bila dah jumpa tak terkata apa....
Awak kata....'takpe,bila awak dah tak segan dengan saya, baru kita keluar....
Saya akan cari masa yang sesuai'....
Awak tanya saya lagi...'Betul ke awak nak berkawan dengan saya ni?'
Saya cakap betul lah awak...saya hanya nak jadi sahabat awak....
Tiba-tiba awak diam....mesej saya yang terakhir tak berjawab....
Baru saya tersedar....dah pukul 2 pagi pun...mesti awak dah tertidur.

Awak....
Pukul 4.30 pagi tu awak mesej saya semula....
Awak kejutkan saya untuk bangun sahur....
Dan awak mintak maaf sebab tertidur....
Saya kata takpe...memang waktu tu kita sepatutnya dah tidur.

Awak....
Tengaharinya awak sms saya....
Awak kata awak ada kat pejabat saya sekarang....
Saya kata awak tipu....sebab saya tak nampak pun awak....
Awak ketawa....rupanya awak nak mainkan saya....
Buat saya suspen je....
Awak tanya saya....tak keluar makan ke?
Yelah tu....bulan puasa macam ni takkanlah saya nak pergi makan...
Kang tak pasal-pasal kena tangkap!

Awak....
Malamnya awak sms saya lagi....
Awak tanya saya tengah buat apa?
Saya tengah makan la awak....
Lepas tu awak tanya nama penuh saya....
Saya jawab...nama penuh Siti Nurhaliza....nama glamour Erra Fazira...tapi panggil jelah saya Misha Omar!
Awak ketawa....awak kata saya perasan, nak nama macam artis....
Malam tu kita berbual lagi sampai pagi....

Awak....
Esoknya saya hantar fun sms untuk awak....
Saya tanya awak...' i ' dengan ' u ' mana lebih comel?
Dah tentu ' i ' lebih comel kan....
Ingatkan nak kenakan awak....
Rupanya awak lagi pandai....
Awak balas balik...Oo...' i ' yang comel ye bukan ' u '.....
Saya jawab....Oklah, ' u ' comel....
Awak tanya saya....'saya comel ke awak? tak kot....tapi awak memang comel'....
Kembang sekejap kita wak....tapi kita tau awak gurau jer.

Awak....
Saya tanya awak....selalu hari cuti awak buat apa?
Jumpa awek ye....
Awak jawab...'selalunya jumpa kawan-kawan je...
Dengan awek takde le..coz awek pun takde'....
Lepas tu awak bagitau saya satu perkara tentang diri awak....
Sesuatu yang menyentuh hati saya....
Yang membuatkan perasaan suka saya pada awak makin bertambah....
Awak bagitau yang awak sayang sangat kat mak awak....
Sebab mak awaklah satu-satunya yang awak ada kat dunia ni....
Ayah awak dah lama takde....
Tersentuh hati saya awak...baru saya sedar....
Betapa bertuahnya saya kerana memiliki sebuah keluarga yang sempurna.


Awak....
Awak tanya saya....samada saya dah ada teman belum....
Saya katakan pada awak....terlalu awal untuk saya ceritakannya....
Nantilah...bila kita jumpa nanti saya ceritakan....
Awak kata....'Ok! Saya akan tunggu'....
Awak nak tau bila tarikh lahir saya....
Saya kata 30hb Mei.....
Entah kebetulan atau apa....awak kata awak pun lahir pada 30hb tapi bulan Ogos.


Awak....
Saya bagitau awak...esok saya nak balik kampung....
Awak pesan...supaya saya berhati-hati....
Saya tersenyum....caring jugak awak kat saya ye....
Tapi saya tau, caring awak tu adalah caring sebagai seorang sahabat....
Saya tanya awak....sebelum ni pernah terfikir tak nak kawan ngan saya?
Awak kata...'Ada! Tapi rasa tak layak kot'....
Saya tanya...kenapa awak cakap macam tu?
Awak jawab...'Yelah, dengan rupa saya camni...tak hensem....
Sebab tulah...biasanya orang selawa awak dah ada orang jaga...
Saya dah tak nak bertepuk sebelah tangan lagi'....
Awak, saya tak suka awak cakap macam tu....
Jadi saya balas balik....awak cute apa?
Nak berkawan pun kena tengok rupa dulu ke?
Bagi saya, kalau sempurna sifat itu dah cantik....
Lagi cantik kalau mempunyai hati yang bersih....
Apa maksud ayat awak yang terakhir tu?
Awak bagitau...dulu awak pernah berkawan dengan seseorang....
Buat itu....buat ini....awak berharap pada dia....
Tapi tak kesampaian...dan awak kecewa....
Masa tu saya hanya boleh nasihatkan awak supaya bersabar.

Awak....
Saya masih lagi kat kampung....
Awak tiba-tiba sms saya....
Awak tanya saya....'Awak buat apa? Saya tertunggu-tunggu bila
awak nak sms saya'....
Saya rasa hairan...jadi saya tanya awak....
Kenapa pulak awak nak tunggu?Miss my messages?
Awak jawab... ' Watpe nak miss messages?Miss kat tuan punya message la'...
Betul ke awak rindu ni?Macam tak percaya je....
Awak cakap...'Betul la...ntah nape ntah. Awak takde ke?'....
Awak bagitau saya...tadi mak awak sakit...tapi sekarang dah ok...
Saya minta awak jaga mak awak baik-baik....
Sebab dia perlukan anak-anak dia.

Awak....
Entah kenapa....sejak kita berkawan ni....
Awak tak pernah lagi datang ke pejabat saya....
Bila saya tanya....awak kata kat pejabat saya takde masalah....
Jadi awak tak datanglah....
Secara bergurau saya katakan pada awak...
Kalau macam tu biar saya rosakkan komputer saya...
Lepas tu nanti saya call awak mintak datang tengokkan....
Awak kata 'ok gak tu...ada reason saya nak ke sana'.

Awak....
Saya dapat tau daripada informer saya....
Yang awak tak merokok...jadi saya tanya awak, betul ke?
Awak jawab....'Awak, saya merokoklah, tapi taklah kuat sangat....
Dah kurang dah...niat nak berhenti tapi perlahan-lahanlah....
Kenapa awak tanya? Awak tak suka ye orang merokok?'
Saya katakan pada awak...memang saya tak suka....
Sebab saya tak tahan baunya...boleh sesak nafas jadinya....
Tapi saya tak paksa awak berhenti....cuma harap.....
Awak boleh kurangkan....dan paling penting....
Awak tak merokok depan saya....
Awak yakinkan saya....'Jangan risau, saya memang tak merokok depan perempuan'.

Untuk kesekian kalinya awak tanya saya....
'Awak sungguh ke nak kawan dengan saya ni?'
Saya jawab....betullah awak, saya ikhlas nak berkawan dengan awak....
Kemudian awak ajak saya....'Jom! awak...kita berbuka puasa sama....
Boleh kita borak depan-depan'....
Saya tanya....bila?
Awak kata....'Minggu depan nak? InsyaAllah Selasa ni....
Saya ambik awak kat pejabat awak....ok ke?'
Saya jawab...Ok! Asalkan awak sudi....
Saya tersenyum bahagia...biarpun ada debar di hati ini...
Awak, tetiba je awak tanya saya....
'Saya call awak sekarang boleh tak? Nak borak dengan awak, tak pernah....'
Saya kata....Call lah....
Di saat nama awak tertera di skrin telefon saya....
Saya tersenyum gembira....saya angkat....
Itulah kali pertama kita bercakap....
Terkelu lidah saya ni nak menjawab soalan awak....
Yang paling best....awak bagitau saya....
'Awak, ada masa saya tengok jugak awak....
Tapi bila awak pandang, saya buat-buat tengok komputer....
Ada sekali tu saya call pejabat awak....
Ingatkan nak cakap dengan awak...tapi ketua awak pulak yang
jawab telefon....jadi tak dapatlah borak dengan awak....'
Saya ketawa...tak sangka awak ada reaksi begitu....
Awak juga tanya saya....
Apa hubungan saya dengan seorang teman sekerja saya tu....
Sebab awak nampak gambar saya di meja dia....
Saya katakan pada awak...lelaki tu adalah kawan baik saya....dia
dah kahwin pun....
Walaupun kami berlainan bangsa....
Tapi dia memang baik dengan saya....
Dan gambar tu diambil ketika kami bercuti di Bukit Tinggi...company trip....
Pakcik saya yang tolong ambilkan gambar tu.

Awak....
2 hari sebelum hari Selasa....saya sms awak....
Nak tanya awak tentang berbuka puasa tu....
Jadi ke tak jadi....yelah, awak yang ajak saya....
Tapi awak macam tak ingat je....
Awak balas...awak kata...nak postpone....
Saya rasa macam hampa pulak....
Jadi saya biarkan sms awak tu tak berbalas....
Sebenarnya bukanlah hampa sangat pun....tapi malu!
Yelah....macam saya pulak yang tersua-sua kat awak....
Awak sms saya lagi...tanya kenapa saya senyap....
Lama saya berfikir...nak biarkan sms awak atau balas....
Saya rasa kesian kat awak...dan saya rasa saya tak
patut ambil hati tentang tu....
Jadi saya balas sms awak...tapi awak pulak dah tertidur.

Awak....
Esoknya awak sms saya....
Minta maaf sebab malam semalam dah tidur....
Awak tegaskan pada saya...yang kita tetap akan
berbuka puasa bersama....
Saya kata ok....dan saya bagitau awak....
Yang saya banyak kerja nak buat ni....
Lainkali kita sms lagi.

Awak....
Petang tu saya dah balik dari kerja....
Awak sms saya....
Bagitau saya yang awak masih lagi dalam perjalanan
balik ke rumah....jalan jam....
Sedangkan masa tu dah hampir waktu berbuka....
Saya tanya awak...sempat ke?
Awak kata...'Berbuka dalam kereta la jawabnya....
Tapi dalam kereta saya takde benda makan....'
Saya tanya awak lagi....habis tu macam mana?
Awak kata tak boleh buat apa....
Saya cakap dengan awak...tunggu situ....
Nanti saya hantar Superman saya untuk tolong awak....
Awak diam...Ah! Dah sampai waktu berbuka puasa....
Saya berbuka dulu...tapi hati saya masih fikirkan awak....
Kat mana dah awak sekarang?
Sejam kemudian awak sms saya....
'Awak, saya dah sampai rumah...dan siap mandi
dan dah makan pun....tak payah tunggu Superman awak tu'....
Saya senyum....lega kerana awak tak apa-apa.

Awak tanya saya....'Ada tak bos saya datang ke pejabat awak tadi?'
Saya kata ada....
Awak bagitau sepatutnya awak datang sekali dengan bos awak tu....
Tapi awak sakit perut, tak dapat datang...awak ambik mc....
Saya kata takpe...tak dapat tengok awak...tengok bos awak pun ok!
Heheee...kemaruk ke saya?Ntahlah....

Awak...
Awak bagitau saya...yang awak rasa bertuah sangat....
Sebab sebelum ni takde pun perempuan yang nak kenal awak dulu....
Awak ucap terima kasih pada saya....
Awak tanya saya..'Lelaki yang macam mana awak suka?
Ada macam saya ke?'
Saya bagitau awak...saya suka lelaki yang cool, penyayang,
memahami, tak panas baran, tinggi daripada saya, terima saya
dan keluarga saya seadanya...dan paling penting cukup didikan agama....
Saya tanya...awak pulak macam mana?
Awak jawab...'Saya simple je...orang yang pandai jaga hati saya,
yang memahami, happy orangnya dan yang paling penting
dia tau menghormati orang tua'....
Kemudian awak terang-terang bagitau saya...yang awak kurang sikit bab agama ni....
Saya kata takpe...awak boleh belajar....
Saya tanya awak...dah jumpa ke perempuan yang macam awak nak tu?
Awak kata dah ada...tapi tak tau si dia tu macam mana....
Saya tertanya-tanya siapa yang awak maksudkan....
Saya cakap pada awak...kalau dah sampai masa, jemputlah saya makan nasi minyak....
Awak kata...'Takdelah sampai macam tu...saya tak taulah awak...dia just kawan je...terus-terang cakap dekat awak, yang special memang takde.....
Yang tu dah lama saya kenal...masa saya kerja kat Jusco dulu....'
Awak...saya tak tahu kenapa...bila awak bagitau tentang tu...muncul satu perasaan dalam jiwa saya....
Satu perasaan yang sukar untuk saya tafsirkan...cemburu?Terkilan? Kecewa?....


Awak...saya tak tahu kenapa...bila awak bagitau tentang tu...muncul satu perasaan
dalam jiwa saya....
Satu perasaan yang sukar untuk saya tafsirkan...cemburu?Terkilan? Kecewa?....
Saya tanya awak...selalu jumpa dia ke? Selalu hubungi dia?
Awak kata....awak dah lama tak jumpa dia, selalu calling je....
Sekali lagi perasaan saya tak keruan....saya cuba berfikiran positif....
dan saya ingatkan diri saya sendiri...bukankah saya hanya nak jadi sahabat awak?
Jadi sebagai sahabat...saya tak patut ada perasaan sebegini....
Cepat-cepat saya lontarkan perasaan tersebut jauh-jauh....
Lalu dengan ikhlas saya katakan pada awak....mula-mula kawan dulu,mana tau ada jodoh awak dengan dia...saya doakan awak bahagia....
Awak balas balik....'Terima kasih...awak memang baik hati'....
Kemudian awak tanya saya....'Awak dah jumpa ke lelaki idaman awak tu?'
Saya kata.....belum....
Awak balas....'Samalah kita....InsyaAllah nanti kita jumpa orang tu....Awak pernah jatuh cinta tak? Maksudnya angau bercinta....terbayang-bayang je orang tu?'
Saya jawab...Pernah, tapi dia dah kahwin dengan orang lain....
Awak katakan pada saya....'Takpelah awak, takde jodoh kan.Saya ada jugak...terbayang-bayang je dia...dah cuba dekati si dia tapi tak berjaya jugak. Dalam kepala still ingat dia, dulu la kuat sekarang tak....'
Saya nasihatkan awak...supaya tak berputus asa....
Kemudian awak katakan pada saya....'Dah la awak...kita cerita tentang lain nak?Tak naklah cerita tentang kenangan lama lagi, cerita yang baru je....'
Saya kata....Ok! Tapi nak cerita tentang apa?
Awak balas....'Erm...kalau kita ni ditakdirkan couple, apa pandangan awak?'
Mulanya saya terkejut bila disoal sebegitu....
Tapi saya jawab juga soalan awak tu....
Saya katakan pada awak...kalau awak memang jodoh saya, saya terima awak seadanya dengan redha....
Saya tanya...Awak pulak macam mana?
Awak jawab....'InsyaAllah saya akan terima dan akan jaga hubungan tu dengan sebaiknya'....

Lepas tu awak bagitau saya...'Esok saya nak berbuka puasa dengan kawan-kawan sekerja saya. Erm...lepas tu saya nak jumpa awak boleh?'
Saya kata....boleh, tapi nak jumpa macam mana?
Awak balas...'Macam ni, lepas berbuka puasa saya call awak...datang rumah awak..ambik awak.Lepas tu kita pergilah mana-mana, boleh tak?'
Saya setuju....sebab akhirnya awak akan kotakan kata-kata awak....
Lima minit kemudian awak bagitau saya...'Awak, nanti mesej lagi...mak saya tengah ngadu sakit...tak taulah, tengah pening ni....'
Saya terkejut, panik sekejap....
Kemudian saya katakan pada awak...ok, awak tengok mak awak dulu....apa-apa hal bagitau saya....
Awak jawab....'Ni nak pergi hospital.Ok awak, selamat malam....'
Lama saya termenung selepas tu....saya risaukan mak awak....Teruk ke sakitnya?....Awak mesti cemas kan....
Awak....saya tak boleh tidur memikirkannya....
Jadi pukul 1 pagi tu saya sms awak....tanya khabar mak awak....
Setengah jam kemudian baru awak balas....
Awak bagitau yang mak awak dah ok sikit....
Saya rasa lega....sebab mak awak tak apa-apa....
Saya pesan pada awak....supaya berhati-hati memandu..dan jaga mak awak baik-baik.

Awak....
Kini tiba hari yang dinanti-nanti....
Hari di mana kita akan bertemu....
Lepas berbuka puasa dan solat isyak, saya bersiap-siap....untuk bertemu awak....
Saya menanti panggilan daripada awak....
Setiap minit yang berlalu, saya rasa macam lambat je....
Hati saya sejak tadi rasa berdebar-debar....
Macam-macam yang saya fikirkan...ok ke kita nanti? Boleh ke saya kawal rasa gemuruh yang kian bersarang di jiwa saya ni? Harap-harap saya tak lakukan apa-apa kesilapan di hadapan awak....
Kejap-kejap saya pandang cermin, ok ke apa yang saya pakai ni?
Cewah...macamlah saya nak pergi jumpa buah hati saya kan....
Tatkala telefon saya berdering, debaran makin kencang di rasa....
Saya angkat...dan saya dengar suara awak dari hujung talian sana....
Awak tanya saya....'Tengah buat apa?'
Saya jawab, tengah tengok tv....
Erm...sebenarnya jawapan nak cover je tu....
Awak kata....'Saya masih dengan kawan-kawan saya ni...
Ala awak...lepas ni diorang nak ajak pergi main bowling la pulak....'
Saya tertanya-tanya dalam hati....kalau awak nak ikut diorang main bowling,macam mana dengan saya?Mesti awak nak bagitau saya yang kita tak jadi keluar kan? Sekali lagi saya rasa hampa....
Awak kemudian bersuara...'Awak ikut saya main bowling sekali nak tak?'
Saya cakap kat awak...tak nak, saya tak pandai main....
Lagipun bos awak ada...dia kenal saya,nanti kalau dia tau malulah saya....
Awak tanya saya lagi....'Awak dah siap ke tu?'
Dengan serba salah saya jawab...Dari tadi dah siap, tunggu awak call je....
Awak cakap....'Oyeker?Erm...kejap lagi saya telefon awak balik boleh?Saya tengok dulu macam mana....'
Saya kata ok....dan sedikit kecewa saya matikan talian....
10 minit kemudian seperti yang dijanjikan...awak call....
'Awak, ok...saya dah on the way ni. Rumah awak kat mana ye?'
Saya senyum...saya bagitau awak kat mana saya akan tunggu....
Dan saya minta adik saya hantarkan saya ke situ....
Memandangkan awak tak tau di mana rumah saya.

Awak....
Saat awak tiba bersama kereta awak....
Kemudian awak keluar dan tersenyum ke arah saya....
Terasa seakan nak gugur jantung ni....
Dengan sopan awak menjemput saya naik ke kereta awak....
Ini kali pertama saya rasa begitu dekat dengan awak....
Baru saya tahu rupa awak sebenar....
Sebelum ni saya cuma pandang awak sekilas je....
Paling tidak pun curi-curi pandang....
Jadi tak sempat nak tilik wajah awak betul-betul....
Saya rasa segan sangat bila berdepan dengan awak....
Tak tau apa yang nak dibualkan....
Gelabah saya wak....
Sepatah yang awak tanya, sepatah saya jawab....
Saya asyik tersenyum aje....
Kadang-kadang saya rasa senyuman saya tu dah sumbang-sumbing jadinya....
Dek kerana terlalu banyak senyum....
Awak....saya macam tak percaya je....
Yang sekarang saya bersama awak....
Berbual....ketawa....mesra....
Awak kata...awak pun ada rasa macam tu....
Dan awak katakan pada saya....
'Awak jangan segan sangat, buat biasa je....kalau awak
segan, saya pun akan rasa segan'....
Saya senyum lagi pada awak....
Tetiba awak bersuara....'Alamak! Dah silap jalan la awak...Ni semua awak punya pasal la ni....'
Saya membalas....Apa pulak saya?
Awak jawab....'Yelah, sebab awak ada sebelah saya la saya tersilap jalan'....
Saya ketawa....awak ni kelakar la....

Awak...
Akhirnya kita sampai ke destinasi yang dituju....
Awak bawa saya makan kat satu tempat....
Kita duduk bertentangan....
Awak pandang saya...saya pandang awak....
Saya senyum....awak pun senyum....
Saya memang tak tau nak berkata apa....
Nasib baik awak ni peramah jugak orangnya....
Nampak macam pemalu, tapi rupanya awak ok!
Awak buat saya rasa selesa bersama awak....
Biarpun pada awalnya saya malu-malu....
Awak....
Saya tak tau macam mana nak gambarkan perasaan saya waktu itu....
Tak terluah dengan kata-kata...indah sangat!

Awak tanya saya...'Saya peliklah awak..Nape awak nak kawan dengan saya ye? Apa yang buat awak suka kat saya?'....
Aduh...soalan itu yang awak tanya? Depan-depan pulak tu?
Nasib baik cahaya lampu yang suram ni dapat menyembunyikan wajah saya yang dah merona merah....
Saya pandang awak...
Saya berfikir samada nak bagitau ke tak....
Akhirnya saya luahkan juga....
Sebab saya jenis yang lebih suka berterus-terang....
Sebenarnya mula-mula dulu saya tengok awak ni biasa je....
Tapi ntah kenapa lama-lama saya makin suka tengok awak....
Mungkin sebab awak nampak diam...cool....
Saya jadi berminat nak kenal awak....
Lagipun awak ni cute....
Awak ketawa....' Saya cute ke awak?Tak pernah pun orang cakap saya ni cute...Kat mana cute nya?'....
Saya cakap...saya pun tak tau kat mana cutenya....

Awak juga tanya saya tentang soalan awak dulu tu....
Samada saya dah ada teman atau belum....
Saya katakan pada awak...
Buat masa ni ada tiga orang teman yang sedang menanti jawapan daripada saya....
Ketiga-tiganya adalah teman baik saya sejak sekolah dulu....
Tapi saya tak boleh nak buat keputusan memandangkan kami semua bersahabat baik....
Saya takut persahabatan kami akan terjejas andai saya memilih salah seorang daripadanya....
Dan sejujurnya teramat sukar untuk saya menukar perasaan saya daripada kasih seorang sahabat kepada kasih seorang kekasih....
Saya jelaskan kepada mereka yang sebolehnya
saya mahu kami semua kekal sebagai kawan....
Tapi ada di antaranya masih berharap agar diberi peluang....
Ntahlah awak...sejak dulu lagi saya sudah berjanji pada diri saya....
Yang saya takkan sekali-kali bercinta dengan kawan sendiri....
atau teman-teman sekampung saya....
Bukan nak berlagak...cuma saya fikir itu yang terbaik....
Awak hanya mendengar....sehingga saya habiskan cerita saya....
Kemudian baru awak berikan pandangan awak....
Awak kata saya bertuah sebab ada ramai orang suka....
Saya tersenyum mendengarnya....
Mungkin orang lain melihat itu sebagai satu kelebihan....tapi adakalanya saya rasa itu menyukarkan hidup saya....
Kerana saya mungkin akan menyakiti hati mereka apabila saya menolaknya....

Awak...tanpa kita sedar....cepatnya waktu berlalu....
Awak hantar saya balik....
Sebelum berlalu....saya mengucapkan terima kasih pada awak....
Kerana sudi keluar dengan saya....
Saya gembira sangat dapat keluar dengan awak....
Sekeping kad raya saya hulurkan buat awak....
Awak nampak tergamam....dan awak ucap terima kasih.

Awak....
Setengah jam kemudian saya menerima sms daripada awak....
Awak ucap terima kasih....
Dan awak bagitau yang awak gembira sangat....
Awak ajak saya keluar lagi lain kali....
Saya tanya awak...kenapa awak rasa gembira?
Awak jawab....'Yelah, dapat orang yang lawa macam awak..Saya rasa selesa dengan awak...'
Saya rasa pelik bila awak kata macam tu....
Saya tak faham apa maksud awak....
Tapi saya tak pulak bertanya dengan lebih lanjut....
Awak juga ucap terima kasih untuk kad tu....
Awak kata awak suka sangat...sebab inilah kad raya pertama yang awak dapat, setelah sekian lama tidak menerimanya....
Saya rasa gembira kerana awak menyukainya.

Awak....
Saya dah mula bercuti....saya pulang ke kampung untuk sambut raya....
Berjauhan dengan awak buat saya rasa rindu....
Rasa sedih pun ada....bila teringatkan awak....
Saya tak tau kenapa saya berperasaan begini....
Suatu pagi tu awak sms saya....
'Assalamulaikum.Hai orang di sana. Tengah buat apa?Lupa dah orang kat sini....'
Saya tak perasan mesej masuk jadi saya tak balas sms awak....
Malamnya awak sms lagi...tanya saya dah tidur ke belum....masa tu dah pukul 2 pagi....
Saya cakap...belum tidur, baru siap buat kuih raya....
Saya tanya...awak buat apa tak tidur lagi ni?
Awak jawab...'Baru siap sidai kain, sekarang tengah termenung...Ingat dekat awak, jadi try sms awak'....
Saya katakan pada awak...yang saya pun ingat kat awak...rindu!
Tak tau dari mana datangnya keberanian untuk meluahkan perasaan saya ketika itu pada awak....
Awak tanya saya...'Betul ke rindu kat saya ni?Atau rindu kat orang lain? Kenapa orang di sana tu rindu dan asyik ingatkan orang kat sini?'
Saya cakap....saya tak tau kenapa....
Sebenarnya saya sedar saya dah terlajak kata....
Sepatutnya saya simpan je perasaan tu....
Jadi saya katakan pada awak yang saya dah nak tidur...penat!
Awak balas....'Ok good night sayang. Have a sweet dream....'
Tersentap hati saya tatkala membaca mesej awak tu....
Awak panggil saya 'sayang'?
Awak...saya rasa bimbang....
Takut suatu hari nanti saya betul-betul jatuh hati dengan awak....


Awak....
Pagi itu awak sms....
Tapi saya tak dapat balas....
Saya sakit....gastrik saya datang lagi....
Jadi saya tak ada mood nak main mesej dengan awak....

Malamnya baru saya sms awak....
Mintak maaf pasal siang tadi....
Awak bagitau....
Esok awak nak balik ke kampung awak....
Saya pesan...supaya awak berhati-hati....
Lagi pula awak balik pada waktu malam....
Dan saya minta...awak bagitau saya....
Sebaik saja awak selamat sampai ke kampung nanti.

Awak....
Malam ini malam raya....
Saya tau...awak masih dalam perjalanan kan....
Dan saya...masih berjaga walaupun jam sudah hampir 3 pagi....
Saya dan adik-adik menolong mak buat persiapan terakhir untuk sambut raya....
Kek sudah siap dibakar....
Lemang dan ketupat sudah tersedia....
Tinggal lagi rendang...yang masih di atas dapur....
Suasana pagi yang dingin dan sepi ini mendamaikan jiwa....
Membuatkan saya terkenangkan awak....
Menambahkan kerinduan di hati ini....
Raya kali ini memberi seribu makna buat saya....
Kerana saya menyambutnya bersama teman baru iaitu...awak!
Lamunan saya terhenti....tatkala telefon saya berbunyi nyaring....
Mesej masuk...saya agak ianya daripada awak....
Memang betul....awak bagitau....
'Awak, saya dah sampai. Selamat Hari Raya Aidilfitri.'
Saya rasa terharu pulak....
Kerana awak tak lupa pada pesanan saya....
Adakah ini bermakna awak juga mengingati saya?....

Suasana di pagi raya memang cukup meriah....
Dikala takbir raya bergema....
Perasaan syahdu menerjah jiwa....
Ramadhan telah pun kita tinggalkan....
Saya bersyukur kerana masih diberi waktu....
Untuk bernafas di bumi Allah ini....
Menyambut hari mulia bersama keluarga, saudara-mara dan teman-teman....
Melihat kanak-kanak keriangan berbaju baru....
Mengimbau kembali kenangan sewaktu kecil dulu....
Saya terfikirkan awak....
Agaknya apa yang awak sedang buat sekarang ni?
Pukul 10 pagi tu...awak sms....
'Assalamualaikum. Awak tengah buat apa tu?
Selamat Hari Raya wak...Saya mohon maaf jika ada sakitkan hati awak...
kosong-kosong ye!'
Saya membalasnya...dengan ucapan yang sama....
Dan mendoakan agar awak berbahagia di hari raya.

Awak....
Malamnya awak sms lagi....
Awak tanya saya...macam mana sambutan raya hari ini....
Saya jawab....raya hari ni ok....
Cuma rugi sikit sebab saya kena gastrik lagi....
Jadi tak dapat makan banyak-banyak....awak macam mana?
Awak balas balik...' Yeker? Kesiannya...dah makan ubat ke tu?Makan ubat! Saya hari ni seronok dan rasa dah gemuk dah ni.Asyik makan je...pergi sana makan...pergi sini makan....Awak tak pergi beraya ke?'
Saya cakap...pergi, tapi rumah atuk sebelah mak ngan abah je....Lepas tu dah tak larat dah, sakit sangat. Balik rumah, makan ubat dan terus tidur.
Sekarang dah ok....
Awak tanya saya...'Sure ke dah ok ni?Kalau tak ok, baik pergi klinik....nanti melarat susah tau....'
Saya kata...betul, dah ok. Lepas raya la baru pergi klinik....
Awak balas....'Eh! Selepas raya pulak...mana boleh..tak boleh!'
Saya tersenyum...sebab awak cuba bertegas dengan saya....

Awak tanya saya lagi....' Ingat saya tak hari ni?'
Saya balas....ingat....awak?
Awak jawab....' Ingat. Rindu sangat! Hehee..awak rindu tak?'
Awak...awak buat saya rasa terkejut....
Tak sangka awak juga berperasaan sedemikian.....
Saya katakan pada awak....yang saya pun rindu....
Tapi saya macam tak percaya je yang awak rindu kat saya....
Awak tanya saya balik....'Yeker rindu? Saya pun tak percaya...betul ke?'
Saya cakap...betul...dan saya tanya awak....
Kenapa awak rindu pada saya? Jawab dengan ikhlas, saya tak nak awak jawab ' tak tau, ntahla..' atau yang sewaktu dengannya....saya nak awak beri jawapan lain.....
Awak balas...'Sebab sekarang ni wajah awak dah melekat dalam fikiran saya....Erm...awak pulak?Jawapan tak nak sama'....
Sekali lagi awak buat saya rasa terkejut....
Adakah ini satu perkembangan dalam hubungan kita?
Saya katakan pada awak...sebab awak sekarang dah jadi sebahagian daripada hidup saya....
Dan saya tanya pada awak..apa maksud awak tadi?....
Awak cakap....'Maksud saya tadi..saya asyik terbayang-bayang je awak....Maksud sebahagian daripada hidup awak tu macam mana?'
Saya jawab....maksudnya, awak sekarang dah jadi kawan saya....yang selalu bertanya khabar saya, kita dah jadi agak rapat....
sebab itulah saya kata awak sebahagian daripada hidup saya....
Awak ketawa....dan tiba-tiba cakap....
'Erm...nanti awak balik kita keluar ye?'....
Dengan berseloroh saya balas....Betul ke?Kenapa nak keluar dengan saya?
Awak jawab...'Betul. Kenapa?Dah tak sudi ye?Erm..kalau macam tu takpelah....'
Saya ketawa bila baca sms awak...bunyinya macam merajuk je....
Lalu saya katakan pada awak yang saya cuma tanya je....kalau awak tak kisah keluar dengan saya...dah tentu saya sudi....
Awak jawab....'Tak nak! Saya tak nak la jumpa awak...Awak macam terpaksa je'....
Saya terkedu...awak ni betul-betul merajuk ke?....
Saya balas....Awak merajuk ke?Saya mintak maaf kalau awak terasa....saya takde niat pun....Tapi kalau betul awak tak nak jumpa saya, terpulanglah....
Cepat-cepat awak balas balik....
'Eh! Mana ada..saya gurau jelah tadi. Nape?Awak tersinggung ke?Sorry ye...Saya nak la jumpa awak....'
Saya kembali senyum setelah membaca mesej awak....
Saya sengaja tanya awak sekali lagi...kenapa awak nak jumpa saya?
Awak jawab....'Saje je...mungkin nak lepas rindu kot'....
Ah! Awak buat saya tersenyum lagi....

Awak....
Sedar tak sedar dah sebulan kita berkawan....
Tapi kita lebih banyak berhubung melalui sms....
Dan dalam tempoh tu..kebanyakkan sms, awak yang hantar dulu....
Suatu hari tu...awak sms saya....'Assalamualaikum...awak dah tidur ke?'
Saya jawab...Belum, tak dapat tidur...perut sakit lagi. Awak buat apa tak tidur lagi?Mak awak sihat?....
Awak balas....'Eh! Kenapa sakit lagi?Dah makan ubat ke tu?Risau pulak saya..Mak saya sihat.Erm...awak suka tak saya mesej ni?'
Saya rasa hairan bila awak tiba-tiba tanya macam tu....
Saya bagitau awak..yang ubat saya tertinggal kat ofis. Tapi takpe, jangan risau...saya ok. Saya suka je awak mesej, kenapa tanya macam tu?
Awak balas....'Macam mana boleh tinggal?Habis, takde ubat la tu?Erm...ntah la. Saya rasa macam awak dah tak suka nak mesej dengan saya. Saya je terhegeh-hegeh....'
Saya semakin pelik dengan sikap awak malam ni....
Saya tegaskan pada awak..yang saya suka sangat bila awak mesej saya....
Saya tertunggu-tunggu mesej daripada awak....
Kalau awak tak mesej...saya rasa macam tak kena je....Mana ada awak terhegeh-hegeh....
Kenapa fikir macam tu?
Awak balas...'Macam tu ye...Ntah la, malam ni saya rasa lain je....rasa kosong....'
Saya katakan pada awak...Awak jangan fikir yang bukan-bukan....saya minta maaf kalau ada dua tiga mesej awak yang saya tak balas atau terlambat balas....Saya betul suka bila awak mesej saya....
Awak balas balik...'Mungkin saya terlampau sangat melayan perasaan saya ni. Erm..awak pernah rasa macam ni?'
Saya jawab...Pernah. Kadang-kadang bila kita terlalu fikirkan seseorang tu, pelbagai persoalan akan timbul....
Masa tu kita mula jadi sensitif terhadap sebarang perubahan pada si dia....
Biarpun hakikatnya bukanlah seperti apa yang kita fikirkan....
Dan selalunya...ini semua berlaku bila kita mula sukakan seseorang tu...Erm...mungkin ke sekarang ni awak dah mula sukakan saya?
Saya bertanya berani...tapi sebenarnya soalan tu lebih berbentuk gurauan....
Awak jawab...'Hehee..macam tu la. Saya dah mula rasa macam saya suka dekat awak...tapi tak tau la awak....'
Saya senyum tidak percaya...tak mungkinlah awak sukakan saya...Betul ke?Kalau betul..kenapa agaknya?
Awak balas...'Kenapa? Awak tak percaya ye?Kalau macam tu takpelah.Tapi saya nak tanya, awak suka tak kawan dengan saya?'
Lama saya berfikir untuk menjawabnya....
Kemudian secara jujur saya katakan pada awak....
Yang saya suka sangat berkawan dengan awak. Saya dah lama sukakan awak..cuma awak je buat tak tau....
Awak balas...'Oyeker? Silap saya la ye. Mungkin masa tu saya tak kenal awak lagi.Ish! Sorry la coz saya membabitkan awak pulak melayan perasaan saya ni. Awak tengah buat apa? Dah lewat ni....'
Saya jawab...tengah main mesej dengan awaklah. Awak tak jawab lagi, kenapa suka kat saya?
Sengaja saya bertanya...nak tau jawapan awak....
Awak balas....'Ish! Nak tau jugak tu jawapannya. Sebab awak manis sangat....Dah la awak, nanti kita mesej lagi. Dah lewat ni, esok nak kerja....Thanks coz layan saya. Erm, hari ni awak ucap sweet words kat saya dulu, boleh?'
Saya senyum...sweet words ye? Alamak, apa ye?Tak tau la....
Yang simple dah la kot....
Selamat malam untuk awak, mimpi yang indah-indah. Miss u!
Awak balas balik...'Thanks! Selamat malam untuk awak juga. Miss u 2!'
Malam tu saya tidur dengan lenanya.....

Awak....
Hari ini saya rasa bosan....
Kerja kat ofis ni memang banyak..tapi saya rasa macam malas je nak buat....
Saya teringatkan awak....
Agaknya awak ingat kat saya tak sekarang ni?....
Tiba-tiba telefon saya berbunyi...ada mesej masuk....
Saya buka....mesej tu datangnya daripada awak....
'Awak dah makan? Do you remember me?'
Saya senyum.....
Awak ni macam tau-tau je saya tengah fikirkan awak....
Saya balas...Dah makan, awak?Saya baru ingatkan awak, tiba-tiba awak sms....
Awak jawab balik...'Dah makan dah. Eh! Sama la...saya pun teringat kat awak jugak..tu yang hantar mesej'
Saya senyum lagi....Saya tanya awak...tak sibuk ke?....
Awak jawab...'A'ah...sibuk sikit, jap lagi nak pergi tempat client'
Saya katakan pada awak....
Kalau macam tu takpelah. Nanti hati-hati bila memandu. Malam nanti saya sms awak. Jangan emotional lak ye....
Awak balas....'Heheee...takde emotional nya pasal sms ni.Ok, bye'....
Saya tersenyum untuk kali yang ntah ke berapa....
Tetiba je saya rasa bersemangat nak buat kerja....
Terima kasih awak! Sebab menceriakan hari-hari saya....

Awak....
Malamnya saya sms awak....seperti yang dijanjikan....
Bukan apa....takut awak merajuk lagi, heheee....
Saya tanya khabar mak awak....
Awak bagitau...yang mak awak sakit tadi....
Saya tanya....teruk ke?....
Awak kata...dah ok, dia dah tidur pun....
Awak marah mak awak....sebab dia tak makan ubat ikut time....
Aduii...sekali lagi awak buat saya jatuh hati....
Dengan sikap keprihatinan awak terhadap mak awak tu....
Saya tau, awak marah sebab awak sayang mak awak kan....
Dah tentu awak tak nak tengok dia susah, menanggung sakit....

Lepas tu awak bagitau saya....'Erm...awak, rindu arr....'
Saya senyum....lalu pura-pura bertanya, biarpun saya tau jawapannya....
Awak rindu kat siapa tu?
Awak jawab....'Ntahla...rasanya kat someone yang kerja dekat M tu'....
Saya makin giat menyakat awak....
Saya tanya awak....Siapa ye? Kat situ ada ramai orang, Kak A ke?....
Awak balas....'Bukanlah...Ala, dengan orang yang duduk kat depan Kak A tu....
Erm...apa namanya ye? Namanya mula dengan huruf S'
Saya tanya lagi....Huruf S?Macam kenal je....Awak dah angau kat dia ye? Nape?....
Awak jawab....'Memanglah kenal! Ni tengah main sms dengan orangnya.Tak angau, cuma rindu je...coz dah lama tak jumpa orangnya....Erm....bila la lagi dapat keluar dengan dia ye....'
Tawa saya meletus....awak ni boleh bawak bergurau jugak ye....
Saya katakan pada awak.....Macam mana nak keluar...awak tak ajak pun....
Awak balas....'Ok, kalau macam tu saya nak ajak awak pergi tengok wayang..ok tak?'
Saya tanya...Bila?Next week ke?....
Awak cakap.....'Yup! Next week. Awak, macam mana ye angau? Awak pernah rasa ke?'....
Saya jawab....Pernah. Angau tu bila kita asyik fikir tentang dia je...setiap saat...setiap masa....
Lepas tu mula la senyum sorang-sorang...kejap kang termenung sana, termenung sini....
Awak tanya lagi....'Siapa la yang selalu awak fikirkan tu ye?'....
Saya balas....Awaklah! Masa saya mula-mula nak kenal awak....
Tapi sekarang takde la angau sangat....
Awak tanya saya....'Kenapa macam tu?Apa awak rasa?Erm...awak rindu saya tak?Saja nak tau awak rindu orang kat sini ke tak?'....
Saya jawab....rindu jugak....
Dah kurang angau sebab sekarang saya dah tau hati awak ada pada orang lain....
Awak tanya saya....'Boleh saya tau, macam mana awak tau hati saya ada pada orang lain ni?'
Saya balas....Kan ke awak sendiri yang bagitau saya hari tu....
Tentang kawan awak kat Jusco tu....awak suka dia kan?
Awak cakap pada saya....'Memanglah macam tu, tapi kalau ada jodoh....
Saya pun tak pasti lagi...mana tau kot jodoh saya dengan awak!'....
Saya balas balik....Yelah tu.... awak pulak macam mana, pernah angau ke?....
Awak jawab....'Ni, sekarang ni la. Asyik ingat awak je'....
Awak, saya sebenarnya tak berapa gembira mendengar jawapan awak tu....
Awak ni suka buat saya keliru....tentang perhubungan kita....
Elok-elok saya boleh terima awak hanya sebagai sahabat....
Awak pulak buat saya rasa macam hubungan kita lebih daripada tu....
Bila saya mula menaruh harapan....
Awak pulak mengecewakan saya dengan cerita tentang si dia yang awak puja....
Tapi saya tak boleh nak salahkan awak...mungkin awak tak sedar semua tu....


Awak....
Suatu hari tu...awak sms...bagitau saya....
Yang awak ada di ofis saya....
'Awak, saya ada dekat bawah ni...kat tempat Y....'
Saya senyum....tak percaya....
Tapi dalam tak percaya tu...hati saya rasa berdebar-debar juga....
Saya cakap....tipulah....saya tak nampak pun awak....
Awak balas....'Ok, jap lagi saya naik atas.Kalau betul, awak nak bagi apa?'
Saya masih tak percaya...jadi saya interkom kawan saya kat bawah....
Tanya betul ke awak ada datang....dia cakap, betul awak ada....




Saya mula tak senang duduk....
Senyuman dah makin lebar ni....
Saya balas mesej awak....saya kata saya percaya....
Jadi saya tak payah bagi awak apa-apa....
Saya tanya....awak nak naik atas buat apa?....
Awak jawab....'Saja je nak tengok awak....'
Saya tanya lagi....kenapa nak tengok saya?....
Awak balas....'Tak boleh ke?Kalau tak boleh takpe..Sape ada kat atas?'
Saya cakap....semua ada!Awak nak yang mana satu?....
Awak jawab....'Saya nak yang duduk kat baris depan sekali. Ok, jap lagi saya naik....
tapi nak buat apa ye nanti?'....
Saya ketawa....mana tau awak, ikut suka....
Awak balas balik....'Ni kak A ada kat bawah...erm..awak jelah yang turun....'
Cepat-cepat saya cakap pada awak....
Tak naklah, buat malu je...turun bawah semata-mata nak tengok awak....
Lagipun saya tak ada apa-apa urusan kat bawah....
Awak balas....'Ala..awak buat-buatlah nak fotostat ke..Erm..awak balik dengan sape hari ni?'....
Belum sempat saya jawab....telefon ofis berdering....
Saya angkat....ada seseorang dari ofis awak cari awak....
Saya nak pass line...tapi saya tak tau awak duduk kat extention mana....
Sekali lagi saya interkom kawan saya kat bawah....
Saya minta dia sampaikan pesan kepada awak....
Supaya jawab telefon bila saya interkom nanti....
Saya interkom awak sebaik saja saya tau awak dekat extention mana....
Saya katakan pada awak....Awak, ada call untuk awak..line 3....
Sepatah jawapan saya terima daripada mulut awak...'Ok'....
Saya senyum...sebenarnya saya boleh pass line tu kat awak guna loud speaker....
Tapi saya sengaja tak berbuat begitu....sebab saya nak cakap dengan awak sendiri....
Nak dengar suara awak...biarpun hanya sepatah....

Tak lama selepas itu....awak sms saya....
'Hehee....pandai awak ye tadi'....
Malunya...rupanya awak tau tujuan saya interkom awak....
Tapi takpe...saya buat selamba jer....
Saya tanya awak...kenapa awak nak tau dengan siapa saya balik?
Awak jawab....'Saya ingat nak hantar awak balik'....
Saya tanya awak balik...betul ke nak hantar saya ni?....
Awak balas....'Betul la...Jom! Nak ke tak nak?'....
Saya kerling jam di tangan....pukul 5.10 petang....
Lagi 40minit sebelum tamat waktu bekerja....takkan awak nak tunggu?
Saya tanya awak lagi...untuk kepastian....
Awak cakap....'Betul la...kerja saya pun belum siap lagi ni....
Jomlah...saya hantar awak balik, boleh kita borak-borak nanti'....
Saya masih tak berpuas hati dengan jawapan awak....
Jadi sekali lagi saya bertanya....sempat ke kerja awak tu siap?
Awak jawab...'Ala...tak sempat sambung esok....
Saya pun kerja sampai pukul 6 jer. Awak dah bagitau adik awak ke belum?'....
Melihat kesungguhan awak...baru saya percaya....
Lantas saya call adik saya, bagitau dia tak payah ambik saya petang ni.

Pukul 6 lebih, saya turun ke bawah....
Saya tengok awak masih dengan kerja awak....
Selepas punch card, saya menunggu awak di luar....
Tit...tit...tit...1 mesej diterima...saya buka....'Tunggu kejap ye awak'....
Saya balas....'Ok'....
Sementara menunggu tu, saya masih berfikir....
Antara percaya dengan tidak....betul ke apa yang saya lalui sekarang ni?
Awak keluar selepas 10minit....
'Jom! Sorry ye wak, lambat sikit'....awak menegur ramah....
Saya kata...takpe, bukan lama sangat pun....
Saya tengok awak macam penat jer....
Awak kata hari ni awak busy sikit...ni pun pening....
Sebab PC kawan sekerja saya tu banyak sangat masalahnya....
Saya katakan pada awak....relaks....
Balik rumah nanti, awak mandi, solat, makan....lepas tu kalau boleh, tidur awal....
Awak pandang saya....senyum dan mengangguk....
Lepas hantar saya balik....saya mesej awak....
Ucap terima kasih....
Awak balas...'Sama-sama.TQ untuk awak juga coz sudi tumpang saya'....
Malam tu saya tak mesej awak....
Sebab saya tau awak penat...jadi saya tak nak ganggu.

Awak....
Pagi esoknya awak sms saya....
Hanya nak ucap selamat pagi....
Dan tanya samada saya dah sarapan belum....
Malam tu..saya pulak sms awak....
Saya tanya awak....rindu saya tak?....
Awak balas....'Erm..kalau saya kata tak, macam mana?'....
Saya jawab....tak rindu takpelah :-(....
Awak balas balik....'Hehee...rindulah.Awak rindu saya tak?'....
Saya senyum....dan jawab....Rindu..awak kat mana tu?....
Awak kata awak on the way balik dari rumah kawan....
Saya tanya lagi....kalau saya nak tanya something personal kat awak boleh?....
Awak balas....'Nak tanya apa? Tanyalah....'
Awak dah bagi green light...jadi saya terus bertanya....
Macam mana hubungan awak dengan kawan awak kat Jusco tu sekarang?....
Soalan saya awak jawab berserta dengan pertanyaan....
'Kenapa awak tanya soalan tu?Cemburu ke :-)?.....
Saya dengan kawan saya tu still berkawan biasa lagi....
tak ada apa-apa yang special pun...saya berkawan dengan dia'....
Saya kata....ok, saya saja nak tau....
Kalau saya cemburu pun bukannya boleh buat apa-apa....
awak kenal dia dulu daripada saya....
Awak balas lagi....'Saya pun tak tau la awak..jadi ke tak dengan dia'....
Saya tak faham...jadi saya tanya kenapa awak cakap macam tu?....
Awak jawab....'Sebab dia ni ramai sangat orang minat kat dia....
Takut nanti kalau saya luahkan perasaan saya sekali lagi kat dia,
persahabatan saya dengan dia terganggu :-(....'
Saya terdiam...tak tau nak balas apa....
Nampaknya awak masih menanti dia....
Masih mengharapkan dia....
Saat itu saya rasa sangat kecewa....sedih....
Serta-merta mood saya hilang....saya tak balas sms awak tu....
Saya biarkan....sebab saya sendiri tak pasti....
Untuk apa lagi hubungan kita ini diteruskan.

Awak....
Esok paginya awak sms....
Ucap selamat pagi...dan seperti biasa....
....awak tanya saya dah sarapan ke belum....
Tapi saya tak balas sms awak....
Saya biarkan tak berjawab seperti malam semalam....
Saya masih rasa sedih dan kecewa....
Jadi saya tak tau apa yang patut saya lakukan....
Melainkan cuba menjauhkan diri daripada awak....
Petangnya awak sms saya lagi....
Awak tanya....'Hai awak! Erm..nape senyap je?'....
Saya masih tak mahu membalas mesej awak....
Saya cuba keraskan hati...biarpun saya sebenarnya nak sangat membalasnya....
Tak tau macam mana nak gambarkan perasaan saya masa tu...bercelaru...
Puas saya berfikir....
Kenapa saya mengharapkan seseorang yang saya tahu hatinya pada yang lain?....
Bodoh ke saya? Nak salahkan awak?...Tak boleh juga....
Sebab sekurang-kurangnya awak berterus-terang dengan saya....
Salah saya ke? Kerana masih mahu mencuba....
Arghh!!!....Buntu saya dibuatnya....
Buat seketika saya rasa hari yang saya lalui kini suram....
Malamnya...selesai solat, saya memohon daripada-Nya....
Agar diberi ketenangan jiwa...untuk berfikir....
Dan ketabahan hati....untuk menerima segalanya....
Alhamdulillah...akhirnya saya tersedar....
Yang saya sendiri telah terpesong....daripada niat asal saya....
Ketika mula-mula hendak mengenali awak....
Yang saya hanya ingin menjadi seorang sahabat....
Bukan menjadi seorang pencinta diri awak....
Saya tersenyum, menepuk dahi....malu pada diri sendiri.

Saya sms awak...minta maaf sebab tak balas sms awak....
Awak balas....'Haa...baru hantar mesej..mana menghilang tadi?'....
Saya tak perlu bagitau awak sebab sebenarnya....
Jadi saya katakan...yang saya takde kredit nak balas....
Awak balas....'Oyeker. Ingatkan awak tak nak mesej saya lagi'....
Saya cakap...takdelah, nape awak fikir macam tu?....
Awak balas....'Saya fikir awak marah kat saya....
coz lepas saya hantar sms semalam, awak terus senyap jer'....
Saya terdiam...awak seakan dapat membaca hati saya....
Saya katakan pada awak...yang saya tak marah, itu hak awak....
Awak balas....'Awak jangan salah sangka pulak....
Saya just kawan dengan saya. Saya pun dah tak macam dulu, duk mengharap....'
Saya balas balik....Ikut suka awaklah. Asalkan awak bahagia....
Awak cakap....'Ayat awak tu macam hampa jer....
Saya minta maaf kalau saya tersentuhkan hati awak'....
Saya jawab....tak ada apa la wak..saya OK....
Tak lama lepas tu....awak call saya....
Untuk pastikan saya betul-betul OK....
Saya cuba ubah intonasi suara saya...agar awak percaya yang saya betul OK....
Saya tak mahu awak mengesan kekecewaan saya....
Awak minta maaf pada saya....
Terusik juga hati saya ni....
Saya dapat rasakan yang awak cuba untuk betulkan keadaan....
Jadi lebih baik saya melupakannya....dan memaafkan awak.

Awak....
Pukul 2pagi tu awak sms saya....
Tanya saya dah tidur belum....
Pelik juga...dah lewat pagi awak masih belum tidur....
Nak minta maaf lagi ke? Tapi awak kan dah call saya tadi....
Saya jawab....belum....
Awak tanya saya lagi....'Awak ingat saya tak sekarang ni?'....
Saya tertanya-tanya dalam hati...awak ni kenapa?....
Saya jawab....Ingat.Awak macam mana?....
Awak balas....'A'ah...saya pun teringatkan awak, tu yang mesej tu....
Kenapa yer wak?'.....awak tanya saya semula....
Saya cakap saya tak tahu....
Tiba-tiba terlintas satu soalan di minda saya....
Lantas saya tanyakan pada awak....
Apa awak rasa ketika saya mendiamkan diri...tak membalas sms awak?....
Awak jawab....'Rasa rindulah. Awak tau, tadi siang saya asyik fikir awak jer....
....saya tertanya-tanya nape awak tak balas mesej saya....
....saya fikir yang bukan-bukan tadi, saya fikir awak dah malas nak layan saya'....
Saya senyum...dan tanya awak lagi....kalau saya betul buat macam tu macam mana?
Awak jawab....'Kalau awak betul-betul buat macam tu, saya mesti rasa kehilangan....
....sedih pun ada....nak buat macam mana, orang dah tak sudi :-( ....'
Saya senyum lagi....dan bertanya soalan seterusnya....
Kenapa pulak awak rasa kehilangan?....
Awak balas....'Ntahla awak....may be saya dah mula sukakan awak....
Awak suka tak dengan saya? '....
Saya jawab...saya suka.Tapi saya tak faham dengan awak ni....
Kejap cakap macam tu...kejap cakap macam ni....
Awak balas....'Awak, saya bukan apa. Saya sekarang ni mula berhati-hati nak berkawan....
Saya tak nak jadi macam dulu. Erm...awak suka saya sekadar macam mana?'....
Saya menarik nafas....tak tau nak jawab apa....
Sebab saya sendiri tak pasti sejauh mana saya sukakan awak....
Sudahnya...saya hanya membiarkan soalan awak tanpa jawapan....

Awak....
Hari tu hari Selasa....awak tak kerja...cuti....
Tapi awak tak lupa pada saya....
Pagi tu awak sms saya....ucap selamat pagi....
Awak tanya saya dah kat ofis ke belum....
Juga tanya saya dah sarapan ke....
Saya jawab...saya dah kat ofis...dah sarapan....Awak?....
Awak balas...'Belum. Saya belum mandi pun...baru bangun :-)....
Ok la..tak nak kacau awak buat kerja.Just take care n have a nice day!'....
Saya tersenyum....awak memberi semangat pada saya....
Untuk memulakan hari saya.

Awak....
Malamnya awak sms saya....
Awak kata awak ingat kat saya....sebab tu awak mesej....
Awak tanya saya....'Dalam persahabatan, apa awak anggap paling penting sekali?'
Saya jawab....kejujuran, keikhlasan dan kepercayaan....
Awak balas....'Kalau saya, pandai hormat saya dan jujur juga....
Saya ni tak pandai la nak mengongkong...tapi jangan buat hal dekat saya dah la....
I mean...depan mata saya, belakang-belakang saya takpe. Tapi kalau boleh janganlah:-)'....
Saya ketawa....awak ni kelakar....
Awak tanya lagi....'Erm...awak suka lelaki yang romantik atau sempoi je?'....
Saya cakap....saya suka yang romantik....
Awak balas....'Saya ni sempoi je...memang tak pandai nak romantik....
....tak tau langsung!'....
Saya katakan pada awak....yang saya percaya awak ada sifat tu....
Cuma awak belum jumpa orang yang awak suka....
InsyaAllah bila sampai masanya, bila awak jumpa orang yang tepat....
Masa tu sifat romantik awak akan ada....
Romantik ni bukan dari segi kata-kata jer....
Banyak cara boleh tunjukkan....tapi janganlah pulak dibuat-buat, geli-geleman nanti!....
Awak balas...'Oyeker.Ntahla...may be saya belum lagi kot....
Tu yang tak pandai-pandai...Dulu exboyfriend awak romantik tak?....
....sorry kalau saya mengingatkan awak pada kisah lama'....
Saya cakap...takpe, saya tak kisah.Dulu ex saya romantik juga....
Masa saya nak exam, dia akan hantar kad....sebagai semangat....
Tiapkali birthday...dia akan bagi hadiah....
Kadang tak payah tunggu hari penting...dia akan bagi hadiah juga....
Paling tidak pun...dia akan tujukan lagu untuk saya....
Awak balas....'Oo...baiknya dia.Awak...saya nak tanya sikit....
Kalau saya bagi sesuatu barang tu dekat seseorang, awak rasa....
....dia hargai tak?'.....
Saya jawab....Kalau awak bagi dengan ikhlas....
insyaAllah, dia akan terima dengan ikhlas juga....dan akan hargai pemberian awak....
Awak balas lagi....'Macam tu yer? Awak ingat tak dah berapa lama kita kenal?'....
Saya cakap....Ingat. Dah sebulan lebih....
Lalu awak katakan pada saya....
Yang awak tak sangka dapat berkawan dengan saya....
Sekali lagi awak berterima kasih pada saya....sebab sudi jadi kawan awak.

Awak....
Boleh dikatakan....tiap-tiap hari kita berhubung melalui sms....
Pagi....tengahari....petang....malam....kadang sampai lewat pagi....
Kalau siangnya saya tak mesej awak....malamnya awak akan tanya....
Kenapa saya senyap jer....
Macam tu juga kalau awak tak mesej saya....
Saya akan tanya ke mana awak menghilang....
Sekurang-kurangnya kita akan ucap selamat pagi...atau selamat malam....
Untuk satu sama lain....
Kalau saya sakit....awak pasti selalu bertanya khabar saya....
Tanya saya dah makan ubat ke belum....
Lepas tu awak akan nasihatkan saya....
'Jangan kerja kuat sangat, jaga kesihatan tu...makan on time....
....awak tu ada gastrik'....
Masa tu saya akan menjawab...ala...awak tu lagi cepat jatuh sakit daripada saya....
Sebulan sekali awak pasti jatuh sakit....selsema la..demam la....
Dan awak akan balas balik....
'Mana ada! Saya ni jarang sakitlah...kalau sakit pun just demam biasa jer...heheee....'
Saat itu saya rasa bahagia sangat....
Kerana ada seseorang yang menjaga saya....
Ada ketika saya takde kredit nak mesej awak....
Awak akan call saya....tanya kenapa tak mesej awak....
Masa tu awak akan kata....'Kenapa tak cari public call saya?'....
Dan saya akan jawab...yang saya segan nak call awak....takut tak kena time....
Awak balas....'Nape nak segan? Kalau awak teringat kat saya, call jer....
Saya tak kisah, saya rasa sunyi pulak tanpa awak....'
Saat itu saya pasti rasa terharu....
Kerana awak menghargai kehadiran saya....dalam hidup awak....

Awak....
Pernah suatu hari tu....
Awak langsung tak sms saya....
Saya pun ntah kenapa tak sms awak juga....
Hinggalah pada lewat malamnya....
Awak sms saya....'Selamat malam tuan puteri:-). Moga mimpi yang indah-indah'....
Saya senyum...saya fikir awak tak ingat kat saya....
Awak sms sekali lagi....'Ingat awak hari ni....'
Saya balas....dan bertanya...apa maksudnya?....
Awak hanya membalas ringkas....'Today I just thinking of u.Gud nite :-)'....
Saya senyum lagi...penuh makna....
Gembira kerana awak tak lupa pada saya....
Saat itu juga....saya menyerahkan segalanya kepada Yang Esa....
Tentang hala tujunya hubungan kita selepas ini.


Awak....
Semakin hari kita semakin mesra....
Setiap kali saya buat over time....
Saya akan telefon awak....
Saya gembira apabila mendengar suara awak....
Biarpun hanya untuk 5 minit....
Saya tanya awak...tengah buat apa?Dah makan?....
Awak jawab....'Tengok tv...dah makan.Awak kat ofis lagi?Bila nak balik?....
Saya balas....A'ah..kat ofis lagi, ada keje nak buat...
Awak tanya saya....'Habis tu awak nak balik pukul berapa?Sape ambik nanti?'.....
Saya jawab....sekejap lagi, pukul 8....kawan ambik....
Awak tanya balik.....'Oh! Kawan yang awak citer hari tu ye?'.....
Saya jawab....Yup! Kawan baik yang saya citer kat awak dulu tu....
Saya sebenarnya segan juga nak mintak tolong dia, tapi dia kata tak kisah....
Kadang dia sendiri yang offer diri nak tolong saya....
Walaupun saya menolak, dia berkeras juga nak ambil....
Awak cakap pada saya....'Baik kawan awak tu ye....
Habis tu nape awak tak terima je dia jadi pakwe awak?'....
Saya setuju dengan kata awak....
Dia memang baik....saya sayangkan dia....
tapi tak lebih daripada seorang sahabat....
Jadi macam mana saya nak terima dia kalau hati saya bukan untuk dia?....
Saya sedar...bila awak bertanya macam tu....
Awak sebenarnya ragu-ragu dengan pesahabatan antara saya dan dia....
Mungkin juga awak fikir saya hanya mengambil kesempatan terhadap kebaikan dia....
Hakikatnya saya tak begitu....saya dah jelaskan semuanya pada kawan saya tu....
Yang saya tak mahu dia tolong saya semata-mata nak tackle hati saya....
Sebab tak ada cinta di hati saya untuk dia....
Saya tak mahu terhutang budi....saya tau saya takkan dapat membalasnya....
Tapi dia kata dia ikhlas nak tolong...kerana risaukan keselamatan saya setiap kali saya balik lewat....
Awak hanya membalas sepatah setelah mendengar penjelasan saya....'Oyeker....'
Kemudian masing-masing terdiam agak lama....
Sehinggalah awak kembali bersuara....'Awak dah makan ke?'....
Saya cakap....siang tadi dah. Malam belum lagi....
Awak ketawa....'Yelah, saya lupa awak kat ofis lagi'....
Saya tengok jam di tangan....pukul 8.02 minit malam....
Saya cakap kat awak...yang saya nak letak fon dah ni....
Awak tanya saya....'Kawan awak dah sampai?'....
Saya jawab..... Dah, ada kat bawah.Oklah awak....
Maaf ye mengganggu awak...N thanks sebab melayan saya berbual....
Kalau ada yang saya salah cakap, saya mintak maaf....
Awak katakan pada saya....'Takdelah.Saya tak kisah....
Balik tu baik-baik...jangan lupa makan, nanti sakit pulak'....
Saya balas balik....Ok,terima kasih. Malam ni boleh mesej?....
Awak jawab....'Boleh, tapi awak mesej saya dulu ye'....
Saya balas....Ok! Awak tunggu tau...Assalamualaikum....
Setelah awak menjawab salam, talian dimatikan....
Hati saya berlagu riang....
Dan lewat malam itu....kita berbual lagi....melalui sms!



Awak....
Suatu malam tu....awak sms saya....
Tanya saya tengah buat apa....
Saya kata...tengah tengok tv....
Saya tanya awak....sihat ke? Dah makan?....
Awak jawab....'Tengah demam la awak. Takde selera nak makan. Awak dah makan? Sihat?'....
Saya tersentuh....walaupun awak tak sihat, tapi masih nak bertanya khabar saya....
Saya cakap kat awak...belum makan, saya sihat....Awak dah makan ubat?....
Awak jawab....'Petang tadi dah makan, malam belum lagi. Nape awak tak makan lagi?Dah lewat ni!'....
Saya cakap....jap lagi saya makan.Teruk ke demamnya?.....
Kalau teruk, esok tak payah keje...ambik mc ye. Rest kat rumah....
Awak balas....'Ntah la, tak tau lagi....Kalau esok demam lagi,kita mc la....
Erm..tak dapatlah jumpa awak esok....okla, saya nak rest ni. Gud nite'....
Tengok tu....awak masih sempat fikir tentang saya....
Bertambah terharu saya dibuatnya....
Saya balas....takpe, next time kita boleh jumpa lagi....
Awak jangan lupa makan ubat. Take care n gud nite....

Awak....
Tengahari esoknya....saya sms awak....
Tanya keadaan awak....demam lagi ke?Keje tak?....
Awak balas....'A'ah demam la awak, tak pergi keje pun....mc....
Cakap dengan ketua awak, saya datang esok ye....'
Saya cakap kat awak....Ok, nanti saya bagitau dia....
Awak rest lah.Makan ubat tu, nanti petang saya call awak boleh?....saya bertanya....
Awak jawab....'Ok,boleh. Tapi kalau saya tak angkat tu awak pepaham jeler ye'....
Saya senyum....faham....
Pukul 2 petang tu...awak sms saya....'Awak dah makan?'....
Terkejut gak....Yelah, awakkan tak sihat.....
Kenapa masih nak sms saya.....
Sifat caring awak ni la yang mengikat hati saya pada awak tau...
Saya jawab...dah makan, pukul 12 tadi. Awak ok ke ni?....
Kalau tak ok, tak payah la mesej saya...awak rehat je....
Awak balas....'Erm...bosan plak. Tak tau nak buat apa....
Dah ok sikit, tak boleh nak tidur....
Takpelah, tak nak ganggu awak....take care....'
Cepat-cepat saya balas....
Awak tak ganggu saya pun....
Kalau awak bosan, saya boleh temankan awak kejap....
Kenapa awak tak boleh tidur?....saya bertanya ingin tau....
Awak cakap....'Tak tau le. May be dah puas tidur kot!....
Awak makan apa tadi? Sedap tak?'....
Saya jawab....makan mi bandung. Sedap!....
Mak awak sihat?Awak dah makan? Mak masak apa?....
Awak balas....'Erm...nak sikit:-) Mak sihat....kita je tak sihat....
Belum makan lagi....mak masak asam pedas....'
Saya balas balik....Dah makan habis la awak, takpe...next time saya simpan untuk awak ye....
Bestlah awak....duduk dengan mak, dapatlah merasa masakan mak hari-hari....
Saya ni mak abah jauh....rindu plak kat diorang....
Awak katakan pada saya....'Kalau rindu, call la mak awak....
Tanya khabar....Sian awak jauh dari keluarga....
Saya faham sebab saya pernah laluinya...sabar ye nak:-) '....
Saya ketawa....awak ni, dalam sakit-sakit pun sempat nak bergurau....
Hilang kejap rasa tension saya kat ofis ni....
Tapi...nampaknya masa mencemburui kita....
Jadi saya katakan pada awak....Oklah awak,saya dah mula bz ni....
Awak jaga diri baik-baik ye. Jangan lupa makan....
Awak balas....'Ok, awak take care gak ye'....

Sepanjang petang tu....saya bz sangat....
Sampailah pukul 6 lebih, baru saya teringat....
Saya belum buat sesuatu....
Lantas saya capai gagang telefon....
Nombor awak saya dail....
''No no no no don't phunk with my heart...
No no no no don't phunk with my heart....
I wonder if I take you home would you still be in love baby, in love baby....
I wonder if I take you home would you still be in love baby, in love baby.... ''
Caller ringtone awak kedengaran....lagu dari kumpulan Black Eyed Peas....
Erm...mungkin awak tak tau....
Saya dah mula sukakan lagu ni....
Sebab ianya dah jadi macam identiti diri awak....
Padahal dulunya saya langsung tak suka dengar lagu ni....
Saya menanti....lama....
Ntah kenapa, saya masih rasa berdebar-debar tiapkali nak call awak....
Perasaannya sama seperti waktu saya mula-mula nak call awak dulu....
Akhirnya panggilan saya bersambut....
'Hello! Assalamualaikum'.....suara awak saya dengar dari hujung talian sana....
Saya jawab salam awak....dan memohon maaf andai mengganggu....
Awak cakap....'Eh! Takdelah, mana ada ganggu....
Saya tertunggu-tunggu panggilan daripada awak'....
Saya tak percaya....
Saya tanya awak....kalau betul awak tunggu, nape tadi lambat jawab fon?....
Awak jawab....'Betul, saya tunggu....tapi saya sengaja angkat lambat'....
Saya tersenyum...Awak ni nakal....
Saya ingat awak langsung tak kisah samada saya nak call atau tak....
Rupanya saya silap....
Sekali lagi saya mintak maaf pada awak....
Hari ni saya bz sangat....tu yang lambat call tu....
Lagipun saya takut juga kalau-kalau awak tak nak jawab call saya....
Awak balas....'Takdelah! Kan ke awak kata nak call, jadi saya tertunggu-tunggulah....mana la dia ni....
Ingatkan awak dah lupa'....
Saya senyum lagi....gembira....
Saya tanya awak....macam mana? Dah sihat?....
Awak jawab....'Dah ok,esok dah boleh keje. Saya jumpe awak ye esok....'
Saya masih risaukan keadaan awak....
Jadi saya tanya lagi sekali untuk kepastian....betul ke ok ni? Sure?....
Awak balas....'Betul, sure ok ni. Jangan risau'....
Saya puas hati dngan jawapan awak....
Lalu saya katakan....Kalau gitu, alhamdulillah....lega hati saya....
Erm...oklah awak, saya nak balik dah ni. Pakcik saya dah tunggu tu. Take care ye, assalamualaikum....
Awak balas balik....'Ok, TQ sebab sudi call saya. Awak, balik tu baik-baik ye. Waalaikumussalam'....
Talian dimatikan....dan saya senyum sorang-sorang! Hehee....

Awak....
Esoknya....di ofis....
Saya ternanti-nanti kedatangan awak....
Sejak dari pagi....tapi awak tak muncul-muncul....
Pukul 4 petang tu....saya turun ke bawah....
Untuk berjumpa dengan purchaser saya....
Ntah kenapa....ketika menuruni anak tangga tu....
hati saya rasa berdebar semacam je....
Sebaik saja kaki saya memijak anak tangga yang terakhir....
Awak tiba-tiba muncul di depan saya!....Kita bertembung....
Langkah saya terhenti....saya pandang awak....
Awak terpaku seketika....juga memandang saya....
Akhirnya awak senyum dan menyapa....'Hai!'....
Aduh....seakan nak gugur jantung saya ni terpandangkan senyuman awak tu....
Silap hari bulan boleh tersungkur saya kat tangga ni....
Dan kalau la saya tak dapat nak kawal diri ni....mungkin dah lama saya peluk awak....
Hehehe....memain je....saya taklah seberani tu....
Saya balas sapaan awak....
Satu senyuman paling manis saya ukirkan buat awak....seikhlasnya!
Dan kemudiannya berlalu kerana takut kalau-kalau ada yang ternampak....
Nanti tak pasal-pasal kecoh pulak ofis ni....
Awak naik atas....untuk berjumpa dengan ketua saya....
Tak lama kemudian awak turun....
Jumpa collegue saya untuk betulkan PC dia....
Saya memusatkan pandangan ke arah awak....
Awak senyum pada saya....
Saya tertunduk....malu....
Dan kembali menumpukan perhatian pada kerja saya....
Konon-konon je tu....sebenarnya saya langsung tak boleh nak fokus pada kerja saya lagi....
Saya asyik nak pandang awak je....
Hati saya ni sentiasa rasa berdebar-debar....
Setelah urusan saya selesai....saya segera berlalu....
Langkah diatur penuh berhati-hati....aiseh...control cun la plak....
Heheee....dan saya dapat lihat dari ekor mata saya....
Yang awak juga mencuri pandang pada saya....

Sebaik saja saya kembali ke tempat duduk saya....
Saya cuba tenangkan diri saya....
Fuh! Kalau la saya duduk lama-lama kat bawah tadi....
Boleh pengsan agaknya saya dek kerana terlalu taksub pada awak....hahahaa....
Tak lama lepas tu....awak sms saya....'Bz nampak:-)'....
Saya senyum....kalau la awak tau yg saya berlakon je tadi tu....erm...apa reaksi awak ye?....
Saya balas sms awak....
Saya mintak maaf kat awak sebab lepas jawab sapaan awak tadi saya terus pergi....
Awak cakap....'Hehee...takpe.Erm... dah makan ke belum?Awak nampak lawa la hari ni:-) '....
Saya senyum....dan kemudiannya meneliti pakaian yang melekat di tubuh saya ni....
Kebaya coklat cair berbunga ungu jadi pilihan....cantik ke? Hehee...kembanglah tu....
Hari ni kan hari Jumaat...jadi disunatkan pakai cantik-cantik....tu aje sebabnye....
....bukan sebab nak jumpa awak....
Saya katakan pada awak....Mana ada lawanya....biasa je. Dah makan dah....
Awak dah sihat? Dah makan?....
Awak jawab....'Dah ok dah.Erm...hari ni awak nampak berseri-seri....
Saya dah makan...awak sihat tak tu?Turun ar nak tengok awak lagi....'
Alahai....senyuman saya dah makin meleret ni....Jangan puji lagi....
Takut saya terus terlena dibuai pujian....
Saya cakap kat awak....Saya sihat je.Erm....saya tak nak turun dah....malu!
Malu kat awak....malu kat kawan-kawan....
Awak cakap....'Alaa...turun la....saya nak tengok...
Sekejap sangat awak turun tadi.....Tak puas lagi saya tengok'....
Saya balas....tengoklah dulu,kalau saya ada urusan kat bawah, saya turun....
Awak balas balik....'Tengok dulu plak. Erm........'
Saya hanya diam tanpa membalas mesej awak....takde jawapan nak bagi....
25 minit kemudian awak sms saya....
'Erm awak, saya nak gerak ke counter ni. Lepas tu nak kena balik ofis'....
Tiba-tiba saya rasa sedih....cepatnya awak nak pergi....
Nyesal pulak tak turun tadi....Sorry awak....
Saya cakap....Sekarang dah pukul berapa, awak nak balik ofis? Sempat ke?....
Awak jawab....'hari ni banyak keje....lambat balik'....
Saya balas balik....Ok la kalau macam tu. Awak take care ye....
'Ok, awak take care jugak'.....Awak membalas....
Dan saya terus melayan perasaan saya ni....sedih nak biar awak pergi!

Awak....
Seperti biasa....pukul 7.50 minit malam tu....
Saya call awak dulu sebelum balik kerja....
Saya nak dengar suara awak lagi....
Juga nak tau bila awak nak balik....
Awak cakap....'Jap lagi saya baliklah. Eh! Awak, tadi betul la awak nampak cantik hari ni'....
Saya ketawa....aduiii....malu dengar pujian awak tu....
Nasib baik tak nampak muka....
Saya balas....taklah, biasa je. Baju tu kot yang buat nampak cantik, bukan orangnya....heheee....
Awak balas balik....'Mungkinlah kot..heheee....
Ntah la,tapi awak nampak berseri-seri....cantiklah awak...'
Sekali lagi awak mengulangi ayat yang sama macam dalam mesej awak siang tadi....
Saya ketawa lagi....maluu....tapi....bangga gak....hahaaa!....Perasan!
Saya cakap kat awak.....dah la, jangan puji lagi....
Kang tak lena tidur saya malam nanti dek kerana pujian awak tu....
Awak ketawa....bahagia saya mendengarnya....
Saya tanya awak....esok cuti awak ke mana?
Awak bagitau yang awak nak pergi ke rumah kawan awak....
Awak tanya saya....'Awak pulak macam mana?'....
Saya cakap....esok saya tak ke mana-mana...duduk rumah je....
Tapi hari Ahad ni saya nak bawak adik-adik saya pergi tengok wayang....
Diorang datang rumah saya, nak habiskan cuti sekolah kat sini....
Jadi saya nak tunaikan janji saya untuk bawak diorang berjalan....
Tepat pukul 8.00 malam tu, kita berhenti berbual....
Awak nak balik, saya pun nak balik....
Dan kita saling berpesan....agar berhati-hati ketika balik nanti.

Awak....
Malamnya....Saya teringat kat awak....
Saya tertunggu-tunggu sms daripada awak....
Bukan saya tak nak sms dulu, tapi saya segan nak mulakan....
Sebab tadi dah call awak...takkan nak sms lagi,nanti awak bosan plak melayan....
Tiba-tiba awak sms saya....
'Assalamualaikum.Hye! Dah makan ke?'....
Saya jawab....waalaikumussalam.Dah makan. Awak buat apa tu?....
....saya baru je ingatkan awak, rindu! Boleh ke rindu kat awak ni?
Awak balas....'Boleh, apa salahnya. Kan ke tadi dah jumpa:-)....
Tengah tengok tv. Awak tengah buat apa plak?'....
Saya jawab....tengah tengok tv gak....
Tak tau la nape walaupun dah jumpa tadi, still rasa rindu. Awak takde ke?....
Awak balas....'A'ah, rindu gak. Tapi tadi dah jumpa awak sekejap pun dah lepas rindu....
Awak rindu saya sebab apa?'....
Saya cakap....tak tau. Tapi tadi awak nampak cute sangat!....
Tu yang asyik teringat-ingat je....rindu sangat!....
Awak balas balik....'Hehee....cute ke? Erm....takde pun....
Awak ni memandai je....Awak ingat, saya pun ingat awak gak:-)'....
Saya senyum....dan saya pulak tanya awak....
Kenapa awak ingat kat saya?....
Awak jawab....'Sebab saya rasa sekarang ni....
.... awak dah ada dalam fikiran saya je....
Awak, kita jumpa nak tak jap lagi?'....
Saya terkejut....awak ni biar betul....sekarang dah pukul 11 lebih....
Nak main-mainkan saya la tu....takpe, saya layan je....
Saya kata kat awak....Boleh, jap lagi kita jumpa dalam mimipi ye:-)....
Awak balas....'Eh! Takdelah, jumpa betul-betul la, realiti ! Nak tak?'....
Saya balas balik....Awak ni biar betul, takkan nak jumpa lewat-lewat malam ni?....
Kalau nak jumpa esok boleh la, tapi awak ada program lain kan?....
Awak jawab....'Hehee...gurau je le....Habis tadi awak kata rindu sangat:-)....
Erm....tu la, esok ada program lain....Erm kita jumpe hari Ahad nak?....
....Lepas awak balik dari tengok wayang....Tak pun, malam ke....'
Awak memberi cadangan....
Saya tanya awak....Betul ke nak jumpa saya? Awak sudi ke?....
Awak jawab....'Of course la saya sudi...Saya yang ajak awak jumpa kan....'
Saya berfikir sejenak....dan akhirnya setuju untuk bertemu awak Ahad nanti....


Awak....
Hari ini hari Sabtu....
Saya duduk di rumah je....layan citer hindustan....
Awak ada juga sms saya pagi tadi....
Kita hanya berbual kosong....untuk seketika....

Awak....
Malamnya saya sms awak....
Tanya awak tengah buat apa....senyap je....
Lama saya tunggu....tapi awak tak balas....
Saya menanti dalam gelisah....
Tertanya-tanya kenapa awak tak balas sms saya....
Pukul 1.10 pagi tu....baru awak balas....
Awak cakap....'Teringat kat dia....
....saya on the way balik rumah....Dah tidur ke?'....
Saya senyum....dan membalas....
Belum tidur lagi....tunggu sms daripada awak....
Awak balas balik....'Awak tunggu kejap, jangan tidur lagi....
Saya nak sampai rumah dah ni....lepas tu saya call awak ye'....
Saya rasa hairan....awak nak call saya? Kenapa agaknya....
Tak lama kemudian....handphone saya berlagu nyaring....
Saya pasti....ianya panggilan daripada awak....
Saya angkat....dan saya dengar suara awak....
Suara orang yang termengah-mengah....
Awak cakap....penat, naik tangga....
Saya hanya mentertawakan awak....
Dan bertanya....kenapa tiba-tiba nak call saya?....
Awak jawab....'Saje je....Nape, tak boleh ke? Tak boleh takpelah....'
Saya balas....Eh! Bukan macam tu....awak ni....saya tanya je....
Awak katakan pada saya....
Yang awak nak berbual-bual dengan saya....
Saya tak kisah....lagipun bukan senang awak nak call saya macam ni....
So kenalah appreciate kan....heheee....

Awak....
Malam ni....baru saya tau....
Bagaimana sebenarnya hubungan awak dengan kawan JUSCO awak tu....
Awak kata....sebelum ni awak tak pernah cerita kat sesiapa....
Tapi malam ni....awak nak saya tau....cerita sebenar....
Awak cakap kat saya....
'Awak, buat masa ni saya memang berhati-hati nak berkawan....
Bukan saya tak suka kat awak, saya suka....
Sekarang ni pun saya asyik nampak awak je....
Kat rumah...kat tempat kerja....asyik ingat awak....
Tapi tu la....saya tak berani nak bagi jawapan....
Awak jangan terasa hati pulak ye....saya harap awak faham'....
Saya balas kata-kata awak....
Takpe....saya faham, at least awak dah terangkan pada saya....
Saya pun asalnya bukan nak awak jadi pakwe saya pun....
Saya hanya nak kenal awak....jadi kawan awak....
Alhamdulillah....sekarang saya dapat jadi kawan awak....
Itu dah cukup untuk saya....saya bersyukur sangat....
Cuma saya tak sangka, daripada rasa suka tu....
berputik rasa yang lain pulak....terhadap awak....
Awak cakap kat saya lagi....'Awak, saya dengan dia hanya berkawan je....
Dia pun dengar khabar dah ada yang punya....
Saya dah tak berharap pada dia lagi....
Tapi....ada gak la contact dia sekali-sekala'....
Mendengar kata-kata awak yang terakhir tu....saya terus menyampuk....
Saya tanya....selalunya awak contact dia ke atau dia contact awak?....
Awak jawab....'Selalunya saya yang call dia'....
Awak....awak buat saya rasa susah hati....
Walaupun saya faham....susah untuk kita lupakan orang yang kita suka....
Tapi sedikit sebanyak hati wanita saya ni terusik juga....
Awak selalu call dia....tapi dengan saya....awak sms je....
Jarang sangat awak nak call saya....
Biar macam mana sekalipun saya menafikan perasaan hati ni pada awak....
Tapi saya tetap tak boleh nak tipu diri saya sendiri....
Saya cemburu awak....cemburu!....
Saya diam....membiarkan awak meneruskan cerita awak tu....
Awak kata lagi....'Awak, saya pun tak tau apa yang patut saya buat....
Ntahla....tapi saya berterima kasih kat awak....
Sebab sudi berkawan dengan saya'....
Saya hanya mendengar....dan memberi respon ketika perlu saja....
Sambil tu memujuk diri sendiri....agar lebih bersikap terbuka....

Awak....
Rasanya inilah kali pertama kita berbual panjang menerusi telefon....
Sedar tak sedar dah 1 jam lebih kita berbual....
Akhirnya awak meminta diri....
'Oklah awak....dah pagi ni. Sorry ganggu masa tidur awak...
Terima kasih sebab sudi mendengar luahan hati saya ni....
Baru saya rasa lega sikit....kalau tak pendam sorang-sorang je....
Saya mintak maaf kalau apa yang saya cakap tadi....
....menyinggung perasaan awak....'
Saya balas....Takpe, saya sudi mendengar.....
Kalau awak perlukan seseorang untuk bercakap....
Saya sentiasa ada....di sisi awak....
Terima kasih kat awak jugak....sebab sudi telefon saya....
Emmm....naiklah bil telefon awak bulan ni....hehehee....
Awak turut ketawa....'Takpe, bukan selalu...sekali-sekala jer....
....oklah awak, tidur ye. Bye-bye...assalamualaikum'.....

Saya berbaring....dan merenung siling rumah saya....
....dengan pandangan yang kosong....
Saya memikirkan semula perbualan kita sebentar tadi....
Sepertimana awak....saya juga tak tau apa yang patut saya lakukan....
Tapi saya gembira juga....
Sebab awak sudi berkongsi cerita dengan saya....
Paling tidak pun....awak mempercayai saya....
Hmmm....mungkin ke saya ni seorang yang mudah berpuas hati?

Awak....
Sebelum tidur....saya sms awak....
Wish awak....semoga tidur lena....
Awak balas....'Tak nak tidur lagi. Tengah duk fikirkan awak'....
Saya tanya awak....Nape nak fikir lak?....
Awak jawab....'Saya terfikir sebab dalam fikiran saya ni asyik nampak awak je....
Saya cakap ni betul....bukan tipu....'
Saya senyum....tadi kan awak dah cakap dalam telefon....
Then saya tanya awak 1 soalan....
Seandainya, suatu hari nanti....kawan JUSCO awak tu....
dah terbuka hati untuk awak.....macam mana?Awak terima dia tak?....
Awak jawab....'Erm, saya dah tak terima dah....coz masa tu saya dah ada awak'....
Saya terkejut dengan jawapan awak....lantas membalas....
Awak ngigau ke ni? Tadi awak cakap lain, ni cakap lain....
Hmm....agaknya awak terlalu ikut perasaan kot:-)....
May be malam ni awak banyak fikir tentang saya....tu yang jadi macam ni....
Better awak fikir betul-betul dulu....
Awak balas balik kata-kata saya....
'Tak, sekarang ni saya dapat rasakan yang awak ni buah hati saya....
Sebenarnya saya suka sangat kat awak....percayalah'....
Dulp! Tersentap jantung saya ni membaca mesej awak....
Betul ke apa yang saya baca ni? Sukanya!....
Tapi....tadi dalam telefon awak cakap....tak boleh nak buat keputusan lagi....
Perlahan-lahan rasa gembira tu hilang....
Sedih bertamu....dan saya mula keliru....
Saya cakap....ye laa tu....awak dah fikir betul-betul ke ni?....
Awak jawab....'Betul. Kenapa? Awak tak suka kat saya ye:-( '....
Saya senyum dan menjawab....
Suka, tapi boleh tau kenapa awak suka kat saya?....
Saya bertanya....sekadar ingin tau...biarpun masih keliru....
Saya tunggu....tapi awak tak balas....lama....
Hmmm....dah tidur la tu....
Teruklah awak ni....kot iye pun nak tidur bagitau la dulu....
Tapi kalau terr....lelap tu macam mana nak bagitau kan? Huhuhuu....

Awak....
Pagi-pagi gini awak buat saya banyak berfikir....
Saya sebenarnya gembira bila awak cakap saya ni buah hati awak....
tapi dalam masa yang sama saya rasa susah hati....
Betul ke awak suka kat saya?....Betul ke saya pun suka kat awak?....
Kenapa saya berfikiran begini?....
Bukankah kata-kata ini yang saya tunggu daripada awak?....
Awak....kalau betul hati awak dah sangkut pada saya....
Macam mana ye? Apa patut saya buat? Nak terima ke?....
Ntah kenapa....saya dapat rasakan....yang awak bukan jodoh saya....
Saya ada keinginan untuk memiliki awak....
tapi dalam masa yang sama....saya juga ada keyakinan, yang awak bukan milik saya!
Macam mana ni?....Apa yang saya nak sebenarnya?....
Saat itu saya rasa semua kata-kata awak tadi....
....tidak memberi makna pada saya....
Ah! Biarlah....mungkin saya berfikir terlalu banyak....
....tu yang mula merepek tu....
Tidur lagi baik!....Orang kat sana dah lama belayar, ntah sampai kat mana dah....
Saya yakin....esok, perasaan saya tentu tak sama lagi macam sekarang ni.

Awak....pagi esoknya....
Saya terima sms daripada awak....
'Sebab awak terlalu baik terhadap saya, selalu ambik berat kat saya....Gud morning!'....
Saya senyum....bahagia!....
Hmmm...kan dah kata, kalau semalam rasa susah hati....
Bangun pagi ni perasaannya sure dah jadi lain....rasa happy....
....rasa macam best jer....hahahaa...
Astagfirullahal'azim....tak elok gembira sangat ni!....
Orang tua-tua kata....banyak ketawa sangat nanti esok mesti menangis....
Dalam maksudnya tu....fikirkan!
Saya balas....gud morning 2 u 2! Semalam awak dah tidur ye?....
Awak jawab....'Tu laa tertidur plak. Hehee....sorry ye....
Erm awak tengah watpe tu? Dah sarapan?'....
Saya cakap....Takpe, faham. Dah sarapan dah....
Ni tengah bersiap-siap nak keluar dengan adik-adik, nak tengok wayang....
Ok lah awak ye. Nanti malam kita jumpa. Take care ye, jangan lupa makan....
Awak balas balik....'Ok, TQ. Erm nanti pergi tengok wayang elok-elok tau....
Jaga diri baik-baik. K, bye'....

Awak....
Saya kat panggung wayang ni....
Tengok cerita hantu....''PONTIANAK HARUM SUNDAL MALAM II''....
Sepanjang dalam panggung ni, saya asyik ingat awak je....
Mata tengok skrin, tapi fikiran nampak awak....
Orang tengok cerita hantu, rasa seram ngan takut....
Tapi saya boleh senyum pulak....hehee....sah kemaruk ni!
Lepas tengok wayang....saya bawak adik-adik ke taman....
Petang-petang macam ni....ramailah orang yang datang....
Ada yang bawak family....ada yang datang sorang diri....
Ada jugak yang datang dengan pasangan....
Ermmm....kan best kalau sekarang ni saya bersama awak....
Tapi tu la....kita belum declare apa-apa....
So, takkan saya nak ajak awak temankan saya bawak adik-adik saya berjalan....
Nanti awak kata saya melampau pulak....nyusahkan awak je....
Sebab tu saya ajak kawan saya je temankan....
Sepanjang petang tu....saya asyik tengok jam....
Eeiii....tak sabar rasanya nak jumpa awak!

Awak....
Pukul 7.00 malam tu, awak sms saya....
'Assalamualaikum. Hye awak! Erm dekat mana?'....
Saya jawab....Waalaikumussalam. Saya dah on the way balik rumah ni....
Nak jumpa tak?....
Awak balas....'Nak gi mana-mana lagi tak?Nak jumpa....
Tapi kalau awak nak bawak adik awak gi mana-mana lagi, takpelah....'
Saya balas balik....Takde gi mana-mana dah, diorang pun dah penat ni...
Kita jumpa lepas isyak boleh?....
Dengan excited awak menjawab....'Betul ke? Dah tak gi mana-mana?....
Kalau macam tu, ok lepas isyak saya jumpa awak'....

Awak....
Sampai rumah, saya terus mandi....
Terkejar-kejar jugaklah....
Walaupun penat....tapi demi awak....saya sanggup....
Seperti yang dijanjikan, lepas isyak....awak call saya....
Awak bagitau yang awak dah sampai....
Saya cepat-cepat turun....
Erm, hujan renyai-renyai....tapi saya redah je....
Dari jauh, saya nampak awak....berpayung di tepi kereta awak....
Sebaik terpandangkan saya....awak segera menghampiri saya....
Lalu memayungkan saya....
Awak tanya saya....'Kenapa tak pakai payung?'....
Saya jawab....Malaslah. Hujan renyai-renyai je....
Lagipun sebelum turun tadi tak perasan pulak hujan....so redah jelah....
Awak bukakan pintu kereta untuk saya....
Aduhai....indahnya saat tu....
Rasa macam saya dilayan bak tuan puteri....
Romantik! Ermm....sape kata awak tak romantik? Hehehee....
Bibir saya menguntum senyum....terkenang pada satu kisah silam....
Masa tu saya kerja kat Johor....duduk dengan pakcik....
Ada seorang ustaz tu....berkenan kat saya....sibuk nak ajak keluar....
Tapi saya tak suka....macam-macam reason saya bagi tiapkali dia ajak keluar....
Sampai tak larat nak bagi reason dah...
Lastly saya cakap....kalau betul nak keluar ngan saya, mintak izin pakcik saya dulu....
Tak sangka pulak....ustaz tu berani call pakcik saya....
Dan mintak izin nak keluar dengan saya....
Saya fikir pakcik saya akan marah.....rupanya dia izinkan....
Nak tak nak....terpaksalah saya keluar jugak dengan dia....
Hmmm.....masa nak keluar tu, dia tolong bukakan pintu kereta untuk saya....
Tergamam kejap saya....tak pernah dilayan sebegitu...
Selalu tengok dalam tv je....
Saya rasa geli-geleman bila dia buat macam tu....tak suka!
Saya berdiri di sisi pintu kereta tu....
Kemudian saya suruh dia masuk dulu....saya boleh masuk sendiri....
Tapi dia kata, takpelah....awak masuk dulu. Saya nak tutup pintu kereta ni....
Eeeiii....geramnya! Saya paksa dia masuk jugak....
Kalau dia tak masuk , saya akan terus berdiri kat luar kereta ni....
Masa tu saya tengok dia hanya mampu menggelengkan kepala....
Kesian gak kat dia...tapi nak buat macam mana, saya tak suka....
Peliknya bila dengan awak....takde lak rasa macam tu....
Rasa best ada la....romantis!....heheee....
Tu la orang cakap....kalau orang yang kita tak suka....
Apa saja yang dia buat, serba tak kena kat mata kita....
Tapi kalau orang yang kita suka....benda yang menyakitkan hati pun kita rasa ok....
Ermm...manusia....gitulah.

Awak....
Bila dengan awak ni kan....
Saya mesti rasa macam....emmm....macam mana nak cakap ye?....
Rasa macam di awang-awangan....rasa macam berada di dunia yang lain....
Dunia yang saya cipta sendiri keindahannya....indah sangat!
'Nak pergi mana ni?'....Awak bertanya....
Sekaligus melenyapkan dunia khayalan yang saya cipta sekejap tadi....
Tak tau....terpulang kat awak....saya menjawab malu-malu....
Awak balas....'Kalau gitu, kita gi makan la ye. Awak dah makan belum ni?'....
Saya jawab....Boleh. Siang tadi dah makan dah....malam belum lagi....
Kemudian kereta awak meluncur perlahan ke destinasinya....
....yang saya sendiri tak tau kat mana....
Saya ni kalau bab2 jalan kat Malaysia ni memang fail....
Saya tak hafal....jalan balik kampung pun saya tak ingat....
Hehee....terukkan....sebab tu kalau balik kampung....
Saya lebih suka naik bas je....dah sah2 driver bas tu tau jalannya kan....
Saya tau bahaya untuk saya kalau tak ingat jalan ni....
Dibuatnya orang bawak ke lain pun saya tak tau....tak ke naya tu....
Along saya selalu marahkan saya....tapi saya buat dek je....
'Saya ni tak romantik kan awak! Bawak awak makan kat kedai mamak je'....
....Awak bersuara....
Laa....mengelamun lagi saya ni....Tak sedar rupanya kita dah sampai....
Saya balas kata-kata awak....
Takpe, nak makan je....tak payah nak romantik-romantik....
Saya bukan nak awak sediakan candle light dinner untuk saya pun....
Awak ketawa....terpesona saya melihat awak ketawa begitu....
Lalu awak berkata....'Tapi awakkan suka lelaki yang romantik?'....
Saya jawab....awak romantik apa! Romantik ni subjektif....
Awak tanya saya....'Romantik? Yeker saya ni romantik?....
Macam mana tu? Tak faham....'
Saya cakap kat awak....Tadi....masa awak payungkan saya....
....bukakan pintu kereta untuk saya....romantiklah tu....
Awak senyum dan bertanya lagi....'Macam tu pun romantik ke?'...
Saya jawab....Romantik! Tapi tu pada saya la....
Sebab saya suka yang sederhana je....yang spontan....
Orang lain mungkin lain kot!
Awak ketawa lagi mendengar pendapat saya....
Dan saya hanya tersenyum melihat gelagat awak....

Setelah memilih meja makan di satu sudut....
Awak bertanya pada saya....'Awak nak makan apa?'....
Awak?....Soalan awak saya jawab dengan pertanyaan juga....
'Laa....orang tanya dia la. Saya dah makan tadi. Saya temankan awak makan je ye'....
Saya cakap....Tak naklah. Kalau awak tak makan, saya pun tak nak makan....
Seganlah kalu saya sorang je makan....nanti awak tengok je....
Awak balas....'Takpelah awak makan, saya tengok! Oklah tuu.....hehehee....
Buat apa nak segan. Eh! Cepatlah, nak makan apa ni?'....
Blur sekejap saya kat situ....tak tau apa yang saya nak makan....
Nak makan apa ye wak?Tak taulah....Saya bertanya pada awak....
Awak balas....'Tak tau nak makan apa? Order je, nasi goreng ke....
....mee goreng, kentang goreng....semua ada!'....
Awak makan la sekali ye?!....Saya masih cuba memujuk awak....
Tapi awak cakap....'Saya dah kenyang la wak....tadi dah makan'....
Mendengar jawapan awak....buat saya terdiam....
Dah makan, buat apa ajak saya makan lagi?....Rungut saya dalam hati....
Melihat saya diam....awak bersuara....
'Oklah, saya makan....tapi saya order kentang goreng je untuk temankan awak makan....'
Saya senyum....macam tu la....lalu memesan sepinggan mee goreng....
Setelah pesanan tiba....saya tengok awak slumber je makan....
Saya pulak yang rasa segan nak makan depan awak....
Dah la kita duduk bertentangan....
Terkial-kial saya memegang sudu dan garpu....
Tiba-tiba je semuanya jadi serba tak kena....
Sekali-sekala awak memandang pada saya....
Bertambah tak keruan saya dibuatnya....
Akhirnya awak menegur saya....
'Nape tak makan lagi? Segan? Ala awak ni....nak makan pun susah....
Tadi tak tau nak makan apa, ni dah order....segan pulak nak makan'....
Saya tersengih sebelum menjawab....Segan! Sebab awak tengok je....
Awak balas....'OK, saya tak tengok dah. Hah....makanlah'....
Awak senyum memandang saya sekilas....
Saya masih malu-malu nak makan....mengalahkan pengantin baru! Huhuhuu....
Sekali lagi awak menegur saya....
'Laa....makanlah wak....Nanti sejuk mee tu. Ape...la awak ni....
nak makan pun segan. Buat2lah awak tak nampak saya kat depan ni ye....'
Terhambur tawa saya mendengar lawak antarabangsa awak tu....
Kalau awak tu kecik boleh la buat2 tak nampak....ni tak....
Setelah berasa agak selesa....barulah saya menyudu mee goreng tu ke mulut....
Mak oii!!! Pedasnya....Confirm esok kena gastrik....
Awak tanya saya....'Kenapa awak? Pedas ke?'....
Saya menganggukkan kepala....
Awak cakap kat saya....'Yeker?Tak payah makan la wak....
....sakit perut awak nanti....Order yang lain ye'....
Awak nampak risau....dan berulang kali minta saya order lain....
Saya menolak....Takpe, saya boleh tahan. Jangan membazir, makan je....
Ehm....macam baik je saya ni kan....
Sebenarnya awak....saya tipu je tadi....
Saya belum makan sehari ni....ni lah baru nak makan dengan awak....
Tapi mee ni pedaslah pulak....Takpelah, awak punya pasal saya telan jugak....
Saya cuba nak habiskan mee tu....tapi tak boleh la....separuh je yang luak....
Padahal siang tadi saya lapar giler....
Kalau kat rumah ni mungkin habis kot....
Tapi bila dengan awak ni....ish! Tetibe je rasa kenyang....hahahaa....
Akhirnya saya menolak pinggan mee tu....tak nak dah!
Awak pun cakap yang awak tak boleh nak habiskan makanan awak....
Kita berbual kejap....kemudian setelah membayar bil, awak hantar saya balik.

Awak....
Saya rasa macam sekejap je jumpa awak....tak puas!
Sebaik tiba di flat perumahan saya....
Awak bertanya....'Nak saya temankan tak?'....
Saya kata....Takpe, saya bolah naik sendiri....
Awak tanya lagi, untuk kepastian....'Betul tak nak saya temankan?'....
Saya jawab....Betul....
Awak balas....'Oklah kalau macam tu. Elok2 ye....
Thanks awak sebab sudi keluar dengan saya....
Kesian awak, dah la siang tadi bawak adik2 gi jalan....
malam, jumpa saya pulak....mesti penatkan'....
Saya balas balik....Takpe, saya pun nak jumpa awak gak....
Tak kisah....Thanks kat awak jugak untuk malam ni....
Erm....Oklah awak, hati-hati drive tu....jangan laju sangat....
Jumpa lagi....assalamualaikum....
Awak jawab salam saya....dan kita berpisah di situ....
Saya menapak anak tangga satu demi satu....
Sampai tingkat 3, telefon saya berdering....
Saya tengok nama awak tertera di skrin....
Saya jawab....dan bertanya....kenapa?
Awak cakap....'Awak! Awak tertinggal sesuatu'....
Apa dia?....spontan saya bertanya sambil memeriksa poket jeans saya....
Takde pun....semua ada. Saya tinggal apa?....sekali lagi saya bertanya....
'Awak tinggalkan saya!'....Awak menjawab lalu ketawa....
Eeiii....nakal betul awak ni....
Saya pura-pura marah....Awak ni main-main laa....
Saya ni duk fikir apa la agaknya yang saya tertinggal tu....
Awak cakap lagi....'Kenapa ye, tadi masa awak ada....
....saya tak rasa apa-apa....tapi bila awak pergi....
....saya rasa macam miss pulak'....
Aduh....tersentuh hati saya mendengar kata-kata awak....
Lalu saya katakan pada awak....
Itulah sikap manusia....bila ada di depan mata, buat tak tau je....
Bila dah takde, baru kita rasa kehilangan....rasa rindu....
Awak mengiakan kata-kata saya....
'Betul la awak....ermm....dah sampai rumah dah ke?'....
Saya cakap....Dah, baru nak masuk....
Awak balas....'Oklah, saje je call. Rindu! Bye2 awak....'
Saya tersenyum mendengar kalimah rindu dari awak tu....
Saya pun rindu kat awak!


Awak....
Pukul 12.00 malam tu....saya sms awak....
Tanya awak....happy tak jumpa saya tadi?
Awak balas....'Happy! Awak buat apa tu?'....
Separuh bergurau saya jawab....tengah mesej ngan awaklah:-)....
Awak dah sampai rumah ke?....
Awak jawab....'Dah sampai rumah dah. Miss je rasa sekarang ni....'
Saya pura-pura bertanya....biarpun jawapannya saya tahu....
Miss kat sape?....Betul ke?.....
Awak jawab....'Kat awaklah. Betul la awak.Awak sekarang ni macam mana?'....
Saya tanya awak balik....Macam mana apa?.....
Awak balas....'Tak rasa rindu ke?'....
Saya senyum lalu menjawab....Rindu sangat! Tak puas jumpa awak tadi....
Awak cakap kat saya....'Nanti kita keluar lagi yek!'....
Saya balas....Boleh. Awak tengah buat apa?....
Erm....apa perasaan awak terhadap saya sekarang ni?....
Saya bertanya berani....
Awak jawab....'Saya tengah tengok citer PONDOK BURUK 2....
Sambungan minggu lepas. Bestkan awak citer ni....
Perasaan saya....dah mula sayang kat awak:-)'....
Saya senyum membaca mesej dari awak....
Dan bertanya lagi....Sejak bila?....
Awak jawab....'Sejak kebelakangan ni:-) Awak macam mana?'....
Saya cakap kat awak....Erm, kalau awak nak tau kena la tunggu....
Bila saya betul-betul pasti dengan perasaan saya terhadap awak....
Baru saya cakap....
Awak balas....'Ok, saya tunggu. Awak nak tidur pukul berapa ni?'....
Saya jawab....Jap lagi la, nape? Awak nak tidur dah ye?....
Awak katakan pada saya....yang awak dah ngantuk....nak tidur....
Awak mintak saya wish awak dulu....
Jadi saya coretkan kata-kata ni untuk awak....
"Saat yang paling indah adalah sewaktu kita temui seseorang....
yang sangat istimewa dalam hidup kita....
Lebih indah andai kita dapat sama2 berkongsi keistimewaan dengan orang tu....
Moga esok saya juga mampu jadi seistimewa tu sepertimana....
istimewanya awak di hati saya"....
Awak membalas....'Hehee...Satu closing yang baik, bagus:-)....
Ok la gud nite yek. U so sweet tonight! Sweet dream....
Jangan tidur lambat sangat tau, nanti lambat bangun esok'
Ah! Awak buat saya tersenyum lagi....


Awak....
Esoknya....seperti yang dijangkakan, saya diserang gastrik....
Sakitnya.....Tuhan saja yang tahu....
Saya terpaksa ambik MC....duduk rumah jer....
Tapi saya tak beritahu pun awak....
Malamnya....seperti biasa, awak sms saya....
Tanya khabar saya....tanya macam mana saya kat tempat kerja hari ni....
Saya katakan pada awak....yang saya tak kerja, MC....sakit perut....
Awak balas....'Tak kerja hari ni? La....kenapa sakit perut?....
Awak makan apa?....Sekarang dah OK?'....
Saya berkira-kira dalam hati....nak cakap ke tak ye?....
Akhirnya saya decide untuk berterus-terang dengan awak...
Saya kata....semalam sebenarnya saya tak makan apa-apa sejak pagi....
Masa keluar dengan awak tu la baru nak makannya....
Tapi mee gorengnya pedas la pulak....
Tu yang sakit tu....tapi saya dah makan ubat....dah OK....
Awak balas....'Laa, kenapa tak makan?....
Kalau saya tau semalam awak tak makan apa-apa....
....saya larang awak makan mee goreng tu....
Kesian awak....tapi lainkali jangan la tak makan tau'....
Awak mengingatkan saya....terharu saya dibuatnya....
Saya membalas....Maaflah awak, jangan rasa bersalah pulak....
Saya yang degil, dah tau mee tu pedas....saya nak makan jugak....
Erm....awak rindu saya tak hari ni?....
Awak cakap....'Lainkali jangan buat lagi tau! Promise?....Rindunyaaa....'
Saya balas....OK, tapi kenapa nak kena promise pulak? Awak dah makan?....
Awak jawab....'Yeler, nanti awak buat lagi....lepas tu sakit lagi....
Dah makan dah petang tadi, tapi makan lagi ni....makan roti canai. Awak makan dah?'....
Saya cakap....Dah makan.Ooo...sebab tak nak saya buat lagi?.....
Bukan sebab awak sayangkan saya ye:-(....
Saya buat-buat merajuk....
Dan awak membalas....'Sebab sayang la saya suruh buat macam tu....Rindu tak?'....
Saya senyum....dan bertanya pada awak....
Kenapa masa kita jumpa, awak tak pernah pun cakap macam ni?....
Awak jawab....'Mungkin bila jumpa rasa malu, bila mesej tak rasa malu....
Tapi dalam hati memang nak cakap macam tu....sorry yek'....
Saya kata kat awak....Ok, takpe....

'Erm....rindu saya tak?'....Sekali lagi awak bertanya....
Saya jawab....Rindu sesangat!....
Awak balas....'Bila kita nak jumpa?'....
Saya cakap kat awak....Awak nak jumpa saya lagi ke?....
Bila-bila pun boleh....bila awak senang, kita jumpa....
Awak balas balik....'Nak jumpa.OK. Erm, semalam mesej terakhir tu....
.... awak cakap saya apa yek?'....
Hmmm....saya tau awak ingat dan jelas dengan apa yang saya mesej semalam....
Saja nak tanya lagi kan....tapi saya jawab juga soalan awak tu....
Saya kata....awak istimewa....
Awak tanya saya lagi....'A'ah, istimewa sebagai apa?'....
Saya jawab....Istimewa, bukan sebagai kekasih....
dan bukan juga sekadar teman biasa....
Awak istimewa di hati saya!....
Awak membalas....'Oo....macam tu.Thanks coz anggap saya istimewa. Sayang awak!'....
Saya senyum....respon daripada awak selalunya mengejutkan....
Saya tanya awak....Betul ke awak sayang saya? Kenapa?....
Awak jawab....'Betul, saya sayang awak....
Rasa sungguh bertuah dapat bersama dengan tuan puteri yang cantik manis....
suka senyum, baik....Saya rasa dia dah mula menambat hati kita'....
Aduh....sekali lagi saya terpana dengan jawapan daripada awak....
Malu saya bila dipuji sebegitu....
'Erm awak, saya dah rasa ngantuklah....awak nak tidur pukul berapa ni?'....
Awak bertanya....
Saya cakap....Nak tidur gak ni.Oklah awak....
Gud nite dear! Sweet dream n miss U....
Saya closing dengan kata-kata ini....
"Perasaan itu milik peribadi....
Cinta itu satu misteri yang kadang-kadang....
....tak dapat difahami oleh pemiliknya mahupun penerimanya"....Assalamualaikum....
Awak balas balik....'OK, miss U too. Thanks . Gud nite tuan puteri....
Erm....esok pagi bila awak dah sampai ofis, awak call saya boleh? Waalaikumussalam'....
Saya mengangguk tanda boleh....walaupun saya tau awak tak nampak....
Biarpun saya tak tau kenapa awak suruh saya berbuat demikian.

Awak....
Esok paginya sebaik saja tiba di ofis....
Saya terus mendail nombor awak....
Seperti selalunya....lagu Black Eyed Peas menjadi santapan telinga saya pada pagi ini....
Tak lama kemudian, panggilan saya bersambut....
Soalan pertama saya pada awak ialah....Kenapa awak suruh saya call?....
Awak jawab....'Saje jer nak suruh awak call. Nape? Tak boleh ke?'....
Ha??!! Saya terpinga-pinga tidak memahami....
Cakaplah betul-betul....kenapa nak saya call?....sekali lagi saya bertanya....
Awak jawab....'Takde apa, saje jer....nak dengar suara awak'....
Saya terdiam seketika....dan mengukir senyum kemudiannya....
Ish! Apasal la saya ni lambat sangat nak pick up maksud awak ni,hehee....
Nak cover rasa malu campur bangga ni (bangga le ada yang rindu kat suara kita)....
Saya cepat-cepat tukar topik....
Saya tanya....Awak katner tu? Dah pergi keje ke?....
Awak jawab....'Belum lagi, tengah bersiap. Awak dah breakfast ke?'....
Saya cakap....Dah, awak?....
Awak balas....'Belum, kat ofis nanti la'....
Saya cakap kat awak....Oklah kalau macam tu, saya tak nak ganggu awak....
Nanti lambat pulak awak gi keje....hati-hati ye memandu. Assalamualaikum....
Awak balas balik....'Ok, thanks yek sebab call saya pagi ni....
Elok-elok buat keje tu....bye awak! Waalaikumussalam'.

Awak....
Entah kenapa.... malam ni saya asyik teringatkan awak je....
Saya merenung hari-hari yang saya lalui bersama awak....
Memang tak sangka, kita boleh jadi serapat ni....
Dulu kita hanya berteman biasa....
Kini....tunas-tunas kasih dan sayang mulai mekar di hati kita....
Kehadiran awak benar-benar bermakna dalam hidup saya....
Ingatan yang kuat ini juga, membuahkan rasa rindu yang teramat sangat....
Lantas saya mencapai handphone saya....
Satu sms dikirimkan buat awak....
Saya tanya awak....Rindu saya tak?
Masa tu saya tak peduli dah awak nak fikir apa tentang saya....
Yang penting, saya mesti luahkan rasa hati saya ni....
Tak lama kemudian....awak membalas....
'Erm....takde. Tapi saya teringat jer orang yang bernama S tu;-)....
Sure dia tak ingat kita kan:-( '....
Saya balas balik....Mana ada! Saya ingat je awak....
Rindu giler ni....that y saya mesej....
Giliran awak pulak bertanya....
'Rindu giler tu macam mana yek? Rindu sampai giler ye:-)'....
Saya mengetap bibir....geram dengan respon awak....
Eeeii.....main-main la awak ni!
Lalu saya katakan pada awak....
Takdelah sampai macam tu....tapi kalau saya giler pun, sebab awak!
Awak ketawa....dan membalas....
'Heheee....saya memain jer le. Jangan marah ye, saya pun rindu kat awak'....
Saya senyum....dan memberitahu awak....
Yang saya akan bercuti hari Jumaat ni....
Saya nak balik kampung....malam esok saya akan bertolak....
Atuk saya nak ke Mekah, jadi nak buat kenduri doa selamat sebelum tu....
Awak balas....'Oyeker. Berapa lama awak bercuti?'....
Saya jawab....Tak lama, sampai hari Ahad jer. Tapi tak tau la lagi....
Kemudian awak berpesan pada saya....
Supaya berhati-hati bila balik nanti.

Awak....hari ini hari Khamis....
Saya siapkan mana-mana kerja yang urgent dulu....
Memandangkan esok saya akan bercuti....
Memang hari ni saya agak sibuk....
Dalam pukul 3.00 petang lebih tu....handphone saya berbunyi....
Tit....tit....tit....1 message received....
Saya membacanya....'Erm ingat awak la'....
Saya tersenyum bila terpandangkan nama si pengirimnya....
Tersentuh lagi hati saya ni....
Bertambah rasa sayang buat awak....
Saya balas....juga menyatakan yang saya sentiasa mengingati awak.

Malam tu....lepas isyak....
Saya bersama along dan pakcik saya bertolak pulang ke kampung....
Sempat saya titipkan satu mesej buat awak sebelum tu....
Supaya doakan saya selamat sampai....
Juga saya katakan yang saya merindui awak saat ini....
Awak membalasnya....'Miss U 2, nanti dah sampai bagitau kat kita yek!'....
Rasa sedih pulak saya nak berjauhan dengan awak....
Tapi takpelah....
Bila berjauhan pastinya kita lebih menghargai satu sama lain.

Hari Jumaat....
Saya bersiap untuk ke rumah atuk saya....
Masa tu terfikir, nak bawak handphone atau tak....
Erm....tak payah la kot....Mungkin awak takkan mesej saya....
Lagipun hari ni hari bekerja, awak mesti sibuk dengan kerja awak kan....
Suasana meriah di rumah atuk saya....
Pada ketika inilah dapat dilihat semangat tolong-menolong....
Yang masih kuat di kalangan penduduk kampung....
Saya....walaupun sibuk, tapi tak pernah berhenti mengingati awak....
Setiap minit....setiap masa....
Wajah awak....senyuman awak....tawa awak....renungan mata awak....
Semuanya buat saya rasa rindu!
Ah! Nyesal pulak sebab tak bawak handphone tadi....
Kalau tak, dapat juga saya luahkan rasa rindu ni pada awak....
Mungkinkah awak juga sedang merindui saya ketika ini?

Petangnya baru saya balik dari rumah atuk....
Perkara pertama yang saya lakukan sebaik saja sampai di rumah....
....ialah check handphone saya....
Kot lah ada mesej atau call daripada sesiapa....
Kelihatan satu simbol sampul surat di skrin telefon....
Erm....ada mesej masuk....
Hati saya berharap....agar mesej tu datangnya daripada awak....
'Assalamualaikum. Hai! Tengah watpe?....
Saya nak pergi ofis awak ni, tapi awak plak takde:-('....
Senyuman meleret di bibir saya....awak hantar pukul 3 tadi....
Sekarang dah pukul 5 lebih pun...
Saya balas....Maaf lambat reply, baru balik dari rumah atuk....
Betul ke awak gi ofis saya? Ala, ruginya tak dapat tengok awak!
Tapi takpelah....lainkali boleh jumpa awak kan....
Awak balas balik....'A'ah, lainkali boleh jumpa....
Macam mana kenduri tadi?'....
Saya cakap....semuanya OK....
Kita berbual seketika sebelum saya meminta diri untuk stop....penat.

Hari Sabtu....
Saya habiskan masa saya dengan membaca novel yang baru saya beli....
Tajuknya....''JATUH HATI"....
Kisah tentang seorang pelajar lelaki dan seorang perempuan yang selalu bergaduh....
yang kemudiannya saling jatuh hati....
Baru baca separuh....best juga, romantik....
Tapi endingnya tak tau lagi macam mana....
Sesekali kepala saya rasa macam berputar-putar....pening....
Sedang leka membaca....
Saya dengar bunyi mesej masuk....mesti awak!
Betul tekaan saya....
'Assalamualaikum. Hai! Diam jer....dah lupa kat kita ye:-('....
Saya balas....Saya ingat awak. Nape cakap macam tu? Sure rindu kat saya ni kan....
Awak cakap....'A'ah....Miss U la girl. Are U miss me?'....
Saya tergelak...cute le awak ni....
Saya jawab....Of course I miss U 2....
Awak tanya saya....sihat ke tak? Dah makan?....
Saya cakap kat awak....saya sihat....
Saya dah kenyang, banyak makan kat rumah atuk petang tadi....
tapi saya pening kepala la wak....tak tau nape....
Saya mengadu....
Awak balas....'So, takpe ler. Awak jaga diri baik-baik ye....
Kalau pening, makan la ubat. Miss U....Gud nite....mmuahh!!! cayang sikit:-)'....
Serta-merta senyuman saya meleret....
Hilang sekejap rasa pening ni....hehee....
Saya cakap kat awak....
Saya tak nak stop lagi....saya masih nak berbual dengan awak....
Awak tanya saya....'Awak OK ke ni? Nanti bertambah pening, susah pulak'....
Saya yakinkan awak yang saya OK....
Saya tanya awak kat mana? Dah makan ke?....
Awak cakap....'Saya dekat Shah Alam, tengah lepak ngan member-member....
Dah makan dah....Awak watpe tu?'....
Saya jawab....Tengah baca novel. Best citer ni awak....
Kelakar ada, romantik pun iye....
Awak tau, nama watak-watak utama dalam novel ni....
.... lebih kurang sama dengan nama kita....
Awak balas....'Erm....let me guess....
Bila awak baca novel tu, mesti rasa macam awak ngan saya kan:-)!'
Awak buat saya ketawa....macam tau-tau je apa yang saya fikir....
Saya jawab....Memang pun, bila baca citer tu....
Saya terbayangkan awak....
Tu yang buat makin rindu kat awak tu....
Awak ingat kat saya tak ni?....
Awak balas....'Tu la, saya pun teringat kat awak:-)....Erm, tok awak dah gi ke Mekah?'....
Saya jawab....Belum lagi, Isnin nanti baru bertolak...
Oklah awak, saya stop kat sini dulu....
Makin menjadi-jadi pulak rasa pening ni....
Awak balik tu hati-hati, jangan lepak sampai lewat malam sangat....Assalamualaikum....
Awak balas balik....'Miss U. Awak pun bebaik ye....Waalaikumussalam'.

Awak....
Hari ni hari Isnin....saya tak kerja....
Tambah cuti lagi sehari....nak ikut family saya hantar atuk kat tabung haji....
Saya mesej awak bagitau tentang tu....
Dan saya juga bagitau yang saya dah habis baca novel tu....
Sad ending....lelaki tu penipu....
Dia hanya jatuh hati kat perempuan tu....untuk seketika....
Dia terima perempuan tu sebab dia marah kat girlfriend dia....
Girlfriend dia tu pulak....adalah kawan baik perempuan tu....
Kesian kat perempuan tu....tak tau apa-apa....
Pengakhiran citer ni, lelaki tu kembali semula pada girlfriend dia dulu....
Dia lupakan perempuan tu....lupakan janji-janji dia pada perempuan tu....
Dia mainkan perasaan perempuan tu....sedihnya....
Bencilah lelaki macam ni!
Lupa nak bagitau, satu lagi kebetulan....
Nama pihak ketiga ni....sama macam nama kawan JUSCO awak tu....
Erm....agaknya mesti kisah kita pun berakhir macam tu jugak kan....
Ada riak kesedihan di wajah saya ketika menitipkan mesej tu pada awak....
Saya bimbang....andainya begitu kesudahan hubungan kita ni....
Awak cuba memujuk....
'Hehee....awak ni....takde ler. harap jangan macam tu la kan:-)'....
Saya membalas....Saya pun harap bukan macam tu....
Tapi kalau itu yang terjadi, saya terima dengan redha....
Saya berpegang pada kata-kata ni....
"Kalau betul-betul sayang kat seseorang tu....lepaskan dia....
Kalau dia betul milik saya, dia akan kembali pada saya akhirnya"....
Oklah, saya stop sini dulu....nanti mesej lagi....
Awak balas balik....'Betul tu. Erm awak, nanti dah sampai bagitau yek'.


Awak....
Pukul 2 petang, saya sampai di KL....
Singgah sekejap kat rumah makcik saya....
Untuk berehat dan menunaikan solat terlebih dahulu....
Lagipun flight atuk saya pada pukul 8 malam....

Sedang asyik bersembang sesama ahli keluarga....
Telefon saya berdering nyaring....
Saya tengok nama yang tertera....nama awak!
Betul ke ni? Macam tak percaya jer....Saya cepat-cepat angkat....
Saya tanya....kenapa awak call?
Spontan awak menjawab....'Saya rindu la wakk....'
Saat tu rasa gembira bukan kepalang....hampir menitis air mata saya ni....
Terlalu gembira....sebab awak juga merasai apa yang saya rasa saat ini.

Lepas awak call tu....saya sms awak pulak....
Sekali lagi tanya kenapa awak call....tak puas la dengar awak cakap tadi....
Awak jawab....'Saya call coz lama tak dengar suara awak:-)'....
Then saya tanya awak....
Masa awak gi ofis saya hari tu, ada tak ketua saya cakap apa2....
Awak jawab....'Tak cakap apa2. Cuma dia senyum jer....
Eh! Adalah, dia tanya saya....tak rindu ke kat orang sana tu?....
Saya senyum je:-)'....
Saya tergelak....lalu bertanya....
Habis tu awak memang tak rindu ke kat saya?
Awak jawab....'Erm, tak rindu! Tapi....I miss U'....
Sekali lagi saya tergelak kecil....dah macam orang sewel dah....
Saudara mara saya dah beberapa kali menyindir....
Tapi saya buat 'bodo' jer....hehee....
Awak bagitau saya, yang esok awak ada kerja dekat dengan ofis saya....
Jadi awak nak ajak saya pergi lunch bersama awak esok....
Saya terdiam....berfikir-fikir nak terima atau tak pelawaan awak....
Ok gak tu....dapat jumpa awak....
Tapi saya rasa macam tak bersedia je nak jumpa awak....
Emmm....dalam masih berfikir-fikir tu, saya send OK kat awak....
Maknanya setuju la tu....tapi, betul ke saya ni?

Esoknya....saya pergi kerja dengan hati yang berbelah-bahagi....
Bukan sebab malas....tapi sebab gementar nak jumpa awak nanti....
Dalam pada tu, saya berharap juga....yang awak akan cancel date kita ni....
Tak tau kenapa....saya tak bersedia nak jumpa awak....
Pukul 10.34 minit pagi tu....awak call....
Berkali-kali meminta maaf daripada saya....
Sebab awak terpaksa cancel date dengan saya hari ni....
Saya senyum....
Saya kata kat awak....takpe, saya tak kisah....
Lagipun sebenarnya saya tak bersedia nak jumpa awak....
Awak tanya saya kenapa....
Saya cakap....Ntahlah, saya sendiri pun tak tau....
Saya memang rindu kat awak, tapi hari ni memang tak bersedia nak jumpa....
Kita jumpa lain hari jelah....
Awak tergelak kecil.... lega kerana saya tak marahkan awak....

Awak....
Malamnya awak sms saya....Sekali lagi memohon maaf....
Awak tanya saya....'Marah ke?'....
Saya cakap tak....saya tak kisah. Kenapa?....
Awak kata....'Ntah, saya rasa macam buat salah kat awak jer....
Coz dah plan tapi tak jadi plak'....
Sekali lagi saya katakan....takpe....
Bukan awak nak jadi macam tu kan....
Lagipun awak ada keje, nak kena rush balik ofis....
So takpelah....saya tak ambik hati pun....
Awak balas....'Ok. Tadi balik pukul berapa?....
Awak, esok tengok wayang jom!'....Awak mempelawa....
Saya cakap....Tadi balik pukul 6. Maaflah, saya tak boleh....
Abah saya dah sound, tak bagi saya keluar malam lagi....
Along saya la, dia report kat abah masa balik kampung hari tu....
Tak pasal2 saya kena perintah berkurung....
Boleh keluar tapi mesti balik sebelum pukul 10.00 malam....
Awak balas....'Oyeker. Takpelah kalau macam tu....
Abah awak mesti risaukan awak, jadi awak ikut jelah kata dia ye'....
Saya katakan pada awak....Ok, saya ikut....
Awak, saya dah ngantuk....nak tidur....
Awak wish saya dulu boleh?....
Awak balas....'Ok, gud nite sweet girl. Have a sweet dreams....
Mizz U....U always in my mind. Assalamualaikum'....
Saya tersenyum sebelum membalasnya dengan ucapan yg sama.

Awak....
Suatu hari tu....saya sms awak....
Ada sedikit keraguan di hati saya....
Saya tanya awak....dan mahukan jawapan yang ikhlas....
Awak suka ke kalau saya kerap call awak?
Awak jawab...'Hehee...suka. Nape tanya?'
Saya cakap....Takdelah, saya segan juga nak call awak selalu....
Takut awak rimas ke tak suka ke apa....
Awak balas...'Eh! Kenapa plak? Ala awak call ajelah....
Awak nii....suka syak yang bukan2....
Kalau saya tak suka, saya akan bagi alasan tak nak cakap dengan awak....
Tapi setakat ni ada tak saya buat macam tu?'....
Saya berfikir-fikir, cuba mengingati....takde!
Awak balas....'Hah, takde kan. So jangan fikir macam tu lagi'....
Saya tanya awak....apa agaknya kenangan yang tak dapat awak lupakan?
Awak jawab....Erm, yang tak dapat dilupakan ialah....
....tak disangka-sangka dapat berkawan dengan awak....
yang selama ni jumpa tapi tak pernah tegur....
Teruklah saya ni, kenapa sombong sangat erk;-) '....
Saya tergelak membaca jawapan awak....
Kelakarlah awak ni....
Saya balas....Bukan sombong, tapi jual mahal....
Nasib baiklah saya berani mulakan langkah, kalau tak....
tapi saya segan gak mulanya, tapi takpelah...dah suka:-)....
Awak balas balik....'A'ah, ye kan. Thanks sangat kat awak'....
Then saya bagitau awak yang minggu ni mungkin saya nak ikut abah....
Hantar adik pergi praktikal kat Perak....
Tapi tak tau lagi jadi ke tak....
Awak cakap....'Oyeker. Saya baru nak ajak awak keluar minggu ni....
Tapi takpelah kalau awak ada hal'....
Saya balas...Saya pun tak sure, tengoklah dulu....
Belum decide lagi....nanti apa2 hal saya bagitau awak k!

Awak....
Dalam tempoh tu, saya berfikir....
Samada nak ikut abah atau keluar dengan awak....
Along saya dah beria sangat nak ikut abah....
Saya mesej abah, tanya dia singgah tempat saya dulu atau terus ke Perak....
Abah cakap, dia tak singgah....terus jer....
Ermmm....maknanya saya tak dapatlah ikut....
Kemudian saya mesej awak....bagitau tentang tu....
Awak balas....'Erm, sure ke tak nak ikut abah awak?'....
Saya cakap....Betul! So bolehlah kita keluar....
Awak balas balik....'Ok, kita gi tengok wayang nak?'....
Saya cakap....Boleh, tapi nak keluar pukul berapa?....
Nak tengok citer apa?....
Awak jawab....'Kita keluar dalam tengahari....
Ermmm...kita tengok citer....kita tengok dululah citer apa ada kat sana!'
Saya cakap....OK. Awak dah sampai rumah ke?
Awak jawab....'Tak, tengah on the way...kat KL, jammed....
Awak balik dengan kawan ke? Kalau tak, saya ambik!'....
Saya tengok jam di tangan....pukul 7.10 minit malam....
Saya cakap....Balik pukul 8 nanti. Tak payahlah, nanti menyusahkan awak je....
Awak....
Yang sebenarnya kawan saya memang dah janji nak ambik saya....
Tapi sengaja saya tak nak bagitau awak....
Awak balas....'Ok, nak buat macam mana. Orang tak sudi nak tumpang kita....
So nanti nak balik dengan siapa?'....
Aduh....macam merajuk je ni....
Ni yang buat saya serba salah ni....
Saya nak je awak ambik saya...tapi macam mana dengan kawan saya nanti?
Sudahnya saya menipu awak....
Saya cakap tak tau lagi....belum telefon kawan....
Awak balas....'Ok, tunggu. Nanti saya datang k!'....
Kaget kejap saya....boleh percaya ke kata-kata awak ni?
Saya tanya awak...Betul ke nak ambik ni?
Awak jawab....'Yelah, saya dah on the way ni. Nape?
Kawan awak nak ambik jugak ke?'....
Gulp! Awak ni macam tau-tau je....Tapi beria saya nafikan....
Saya cakap....Taklah, saya nak confirmkan jer....
Dibuatnya awak saja nak mainkan saya, tak ke naya?
Awak balas balik....'Ya Allah, awak ni....sungguh la awak....
Saya datang. Saya dah sampai pun. Saya gi minum jap....
Nanti dalam pukul 8 saya tunggu kat bawah k '....
Ha?!! Dah sampai? Cepatnya....
Segera saya menelefon kawan saya....bagitau tak payah ambik....
Nasib baik dia OK....tapi saya rasa bersalah pulak....
Saya hanya mampu meminta maaf daripada dia....
Saya tau, sikap saya ni teruk....tapi....
Di kala itu, tiada apa yang lebih penting....
Melainkan peluang bertemu dengan awak....

Tepat pukul 8 malam....
Awak sms saya....'Saya kat bawah'....
Saya balas....OK, jap lagi saya turun. Nak off server dulu....
Saya menuruni anak tangga dengan penuh debaran....
Sebaik saja sampai di bawah....
Saya mengintai kelibat awak melalui pintu kaca ofis saya....
Tak nampak pun kereta awak....
Panik lagi saya....takkan awak tipu kot....
Saya berjalan ke luar....fuh! Lega....
Rupanya awak parking kat sebelah lori....patutlah tak nampak....
Saya mengetuk cermin pintu kereta awak....
Salam saya hulurkan sebaik saja memboloskan diri ke dalam kereta....
Awak senyum dan memandang saya lama....
Saya membalas senyuman awak dan kemudiannya tertunduk....segan!
Hilang semua kata-kata yang telah saya susun sebelum ni....
Masing-masing membisu....saya rasa kekok berada dalam suasana begitu....
Dah lama tunggu?....Saya bertanya cuba memecahkan kebisuan antara kita....
Awak cakap....'Takdelah. Saya gi minum dulu tadi....so taklah rasa lama'
Diam lagi....Saya tak tau nak berkata apa....
Sejuk tangan saya ni, menahan getaran di dalam dada....
Yang seakan mahu pecah....
'Ke mana?'....Sepatah soalan keluar dari mulut awak....
Saya cakap....Ntah, tak tau....
Saya senyum lagi....
'Tak tau? Hehee....Balik?'....Awak tersengih....
Saya pandang awak dan tersenyum lagi....tiada jawapan dari mulut saya....
'Saya hantar awak baliklah ye. Abah awak tak kasi keluar malam kan'....
Saya hanya mampu membalas....OK....
Sedangkan dalam hati saya ni, menolak kata-kata awak....
Takkan sekejap sangat masa untuk bertemu awak ni....
Tapi nak buat macam mana....awak dah kata macam tu....
Takkan saya nak kata tak nak pulak....nampak sangat saya ni kemaruk dengan awak....
On the way balik tu....awak citer kat saya....
Betapa jammed nya jalan kat KL tadi....
Dan awak tanya saya....
'Nape, tadi awak tak percaya ye yang saya nak ambik awak?'
Saya jawab...A'ah, yelah tetiba je nak ambik, kotlah awak memain jer....
Awak balas balik kata-kata saya....
'Ala awak ni...kalau saya kata nak ambik tu, saya ambiknyer....
Jangan risaulah. Lagipun saya dah dekat ngan ofis awak'....
Saya senyum lagi....tersipu-sipu.

Pukul 9 malam tu....saya sms awak....
Tanya dah sampai rumah ke belum....
Dan saya ucapkan terima kasih sebab hantarkan saya balik....
Awak cakap....'Baru sampai,sama2. Erm, nape tadi nampak macam tak ceria jer?'....
Saya jawab....Yeker tak ceria? Mungkin penat kot....
Takpelah, awak mandi dulu n makan....
Then kita sambung balik ye....
Setengah jam kemudian awak sms saya....'Awak buat apa tu?'
Saya cakap....Tengok tv, awak dah makan? Tak keluar ke?
Awak jawab....'Baru lepas. Tak ar, malas:-). Tadi jumpa apa perasaan awak?'....
Saya balas....Happy sangat! Awak?
Awak jawab....'Lepas jugak rindu saya bila jumpa awak tadi'....
Tersengih saya mambaca jawapan awak....
Saya tanya awak....Tadi memang niat nak ambik saya ke?
Atau awak sengaja nak jumpa saya? Rindu ye:-)....
Awak cakap....'Semua ada, memang nak jumpa n rindu kat dia:-)....
Ala awak ni, memang tadi niat nak ambik....
Saya ingat nak ajak awak gi minum tadi....
....boleh borak-borak ngan awak, tapi tak boleh....'
Saya balas balik....Laa, kenapa tak cakap?
Tidak boleh saya pertimbangkan dulu....
Awak jawab....'Laa, tak bolehlah macam tu....
Kan abah awak tak bagi keluar malam....
....so janganlah langgar cakap abah awak tu....'
Saya cakap kat awak....OK, saya ikut cakap abah....
Tapi betul ke awak rindu?
Awak jawab....' Ye, betul. Tak pernah saya alami situasi macam tu....
Thanx kerana sudi kawan dengan saya'....
Ermmm....awak ni memang suka ucap terima kasih la....
Dah banyak kali saya dengar perkataan tu....
Sekali lagi saya bertanya....Best ke alami situasi macam tu?
Awak jawab....'Hehee....best!....
Bukan apa, saya tak sangka rupanya saya ni ada peminat:-)'....
Merona merah muka saya....aduh! Ni perli ke apa ni?
Saya taulah saya yang approach awak dulu....
Awak cakap kat saya....yang diam tak diam dah 3 bulan kita berkawan....
Saya menghitung hari-hari yang berlalu....
A'ah, betullah....tak sedar cepatnya masa berlalu....
Dalam hati saya berdoa semoga hubungan kita ni akan berpanjangan....
Malam ni kita stop mesej awal....sebab masing-masing dah mengantuk.

Awak....
Esok malamnya saya sms awak....rindu!
Tapi awak bagitau yang awak demam....
Saya tanya awak....Teruk ke demamnya? Dah makan ubat?
Awak cakap....'Dah makan....taklah teruk sangat'....
Awak juga mintak maaf daripada saya....
Sebab mungkin tak dapat keluar tengok wayang esok dengan saya....
Saya kata....Takpe, awakkan tak sihat. Duk rumah jelah, rest....
Dan saya tak nak kacau awak....Awak tidur awal ye....
Awak kata....'OK, thanks. Sorry sekali lagi sebab tak dapat keluar'....
Selepas membaca sms awak yang terakhir tu, saya termenung....
Hampa juga sebab tak dapat jumpa awak....
Sedangkan dah 3 hari saya menunggu kedatangan hari esok....
Tapi akhirnya tak jadi pulak....
Tapi takpelah....nak wat camner, awak tak sihat.

Esok malamnya....saya sms awak lagi....
Tanya khabar awak....dah sihat ke belum....
Awak cakap....'Dah ok la sikit, sorry le tak dapat keluar hari ni'....
Saya cakap....Never mind, kita boleh keluar lain kali....
Awak dah makan belum? Ubat dah makan?
Awak cakap....'Belum. Jap lagi la....tengok kalau ada selera'
Saya balas....Tengok dulu? Awak makan la sikit, kesian kat perut tu....kosong....
Kalau tak makan macam mana nak ada tenaga....
Promise dengan saya, yang awak akan makan!
Tegas saya katakan pada awak....
Awak balas....'Oklah wakk....jap lagi saya makan. I promise'....
Saya senyum....
Malam tu awak tidur awal....tapi sempat ucapkan kata rindu buat saya....
Ermmm....bahagianya rasa!

Awak....suatu hari tu awak call saya....
Awak kata saja nak call....nak dengar suara....
Ala, saya faham....awak rindukan saya la tu kan, hehee....
Saya pun rindu sangat kat awak....rindu sesangat!
Tapi nape tak boleh nak cakap ni....
Err....kata-kata ni hanya tersekat di kerongkong saya....
Mungkin kerana segan....atau mungkin juga kerana ego!....
Bila awak dah letak telefon, mula la saya rasa menyesal....
Nape la tadi saya tak tercakap? Nape berat sangat mulut ni nak luahkan semuanya?
Malamnya....saya sms awak....
Tanya awak....rindu saya tak?
Awak jawab....'Miss U so much! U?'....
Saya cakap....Saya pun rindu sangat2 kat awak!
Awak tanya saya balik....
'Yeker? Tadi siang masa saya call nape tak cakap?'....
Saya jawab....Saya segan. Nak cakap, tapi tak terluah....
Awak balas....'Tu pun nak segan, cakap je. Hehee...'
Kita berbual sekejap saja....sebab esok kerja.

Awak....hari yang lainnya pulak....
Awak sms....tapi masa tu dah pukul 12 malam lebih....
'Assalamualaikum. Hye! Dah tidur ke?'
Saya jawab....Waalaikumussalam. Belum lagi, tengah teringatkan awak....
Awak balas....'Oyeker. Cian awak....
Erm, esok saya ambik awaklah....kita jumpa yek'....
Mulanya saya terkejut juga....tiba-tiba je awak cakap nak ambik....
Saya tanya awak....Macam mana awak nak ambik?Nape tiba-tiba jer?....
Awak jawab....'Saya ambik awak macam hari tu la....
Saya kesian tengok awak, menanti-nanti je....
Takpe, esok saya ambik. Tunggu tau! Sure saya ambik awak'....
Saya tak puas hati dengan jawapan awak....
Saya cakap pada awak....Sebab kesian? Bukan sebab rindu?....
Tak naklah saya kalau macam tu....
Awak jawab....'Bukan kesian la. Saya pun nak jumpa awak....
....rindu jugak nak jumpa awak'....
Tengok awak ni....tadi cakap lain, ni cakap lain plak....
Saya kata kat awak....Tak yah lah, menyusahkan awak jer....
Awak balas....'Erm, ok lah kalau awak tak nak....
Takpe....yang sebenarnya saya memang nak jumpa awak'....
Aduh....ni yang lemah ni....
Saya memang tak boleh dengar ayat "takpe..." tu....
Mulalah jatuh kesian....serba salah pun iye gak....
Jadi saya katakan pada awak...
Ok!Ok! Esok awak ambik saya....
Awak balas....'Heheee...tapi awak balik kul berapa esok? Pukul 6 ke 8?
Saya cakap...Erm, tak tau lagi. Esok saya bagi tau awak erk....
Oklah, saya nak tidur dah ni....malam ni awak wish saya dulu....
Awak balas...'Ok. Gud nite sweet girl....
....Mizz u n thanks 4 everything. Mmuahh! Assalamualaikum'....
Terkedu jap saya membaca mesej awak tu....
Tidur dalam senyuman lagi la saya malam ni, huhuhuuu....

Awak....
Hari ni saya rasa bersemangat nak buat kerja....
Saya rasa mood saya sangat baik....
Saya asyik tersenyum je....
Mana taknya, petang ni saya akan bertemu dengan awak....
Rasa macam dah lama jer tak tengok awak....
Saya kerling jam di tangan.....baru pukul 10.35 pagi....
Ah! Lambat lagi....
Setiap detik dan saat yang berlalu, saya rasa begitu perlahan....
Benarlah bak kata pepatah....''Penantian itu suatu penyeksaan''....
Saya cuba sibukkan diri saya dengan kerja-kerja kat ofis ni....
Tapi otak, hati dan perasaan saya ni semuanya asyik ingat awak....
Mata saya ni asyik nampak awak....Ermmm, teruk dah saya ni....
Pukul 5.00 petang....Ada lagi satu jam....
Tapi sepanjang hari ni awak tak mesej saya apa-apa pun....
Ntah jadi ke tak ni? Tiba-tiba saya rasa tak sedap hati...
Nak tanya awak ke tak yek?
Karang kalau tanya, macam saya pulak yang beria-ria....
Tunggu dululah....mungkin jap lagi awak akan contact saya....
Pukul 5.30 petang....awak still tak cakap apa-apa....
Jadi saya buat keputusan untuk bertanya pada awak....
Saya buang sikit rasa malu tu....
Saya sms awak....saya cakap....
Awak, saya balik pukul 6. Awak jadi ambik saya tak ni?
Tak lama kemudian, awak balas....
'Maaflah awak. Saya tak dapat ambik awak hari ni....
Saya kat tempat client lagi ni, tak tau balik pukul barapa....
Saya sibuk sangat, tak sempat nak jumpa awak, sorry ye'....
Menyirap darah saya ni membaca balasan sms daripada awak....
Tak jadi lagi? Bz?....
Mood saya yang sejak pagi tadinya sangat baik....mulai berubah....
Seolah-olah awan mendung yang gelap....
Menunggu masa melepaskan hujan-hujannya....
Geram dan marah bercampur menjadi satu....
Geram sebab awak selalu mungkir janji di saat-saat akhir....
Marah sebab kenapa awak tak bagitau saya awal2?
Kalau awak bagitau awal2, saya akan faham dengan kesibukan awak....
Ni tak....awak diam jer....
Kalaulah saya tak tanya tadi, agaknya tercongoklah saya sorang2....
....kat depan ofis saya ni....menanti awak yang tak mungkin datang....
Kalaulah awak ada kat depan saya sekarang ni....
....nak jer saya sumbat mulut awak tu dengan bola!
Pandai berjanji....tapi tak pandai nak tepati....
Semalam beria sangat nak ambik....geramnya!!!!!
Dek kerana geram yang teramat sangat....
Saya terus delete sms awak....
Saya off handphone saya....
Saya tau....awak tentu akan sms saya....untuk mintak maaf....
Dan tentunya akan call saya bila sms awak tak berjawab....
Tapi buat masa ni saya tak bersedia....
....tak bersedia nak dengar permohonan maaf awak tu....
Geram + marah + malu + kecewa....semua ada!
Pukul 8 lebih tu, baru saya on handphone saya....
Tu pun sebab hati saya ni meronta-ronta nak tau....
Samada awak ada sms n call saya atau tak....
Sebaik saja saya on kan handphone tu....
Nah! Banyaknya sms masuk dalam inbox saya....
Dan ada lebih kurang 8 kali missed call dari awak....
Saya baca sms awak....
'Nape saya call awak tak dapat?Awak marahkan saya ye?....
Saya mintak maaf kerana tak dapat jumpa awak hari ni'....
Maunya tak marah! Uhh! Biarkan....saya tak nak balas sms awak....
Baik saya pergi mandi n solat dulu....tenangkan hati ni....
Lama saya berfikir....nak maafkan ke tak....
Ermmm....hati seorang perempuan....tak ubah macam kerak nasi....
Keras mana pun, bila direndam dengan air....lembut juga akhirnya....
Manalah saya sampai hati nak biarkan awak terus dihambat rasa bersalah....
Orang kata dalam marah....ada sayang....
Dalam benci....ada rindu....tak tahan beb!
Saya jawab sms awak....
Tapi saya tak bagitau pun tentang rasa geram saya tadi tu....
Malas nak panjangkan cerita....
Saya kata handphone saya takde bateri, lupa nak charges....
Dan saya kata kat awak....yang ni last sms saya boleh send kat awak...
Kredit dah habis....nanti dah top up baru saya sms awak semula.

Esoknya....tiada lagi kiriman sms daripada saya buat awak....
Dan awak pun....langsung tak sms saya....
Takpe....saya nak tengok sampai mana awak nak bertahan....
Pukul 9 malam, takde....pukul 10 malam....pun takde....
Pukul 11 malam....takde jugak....
Ermmm...boleh tahan awak ni ye....takpe, takpe....
Pukul 11.05 minit malam tu, handphone saya berbunyi....
Tit....tit....tit....1 message received....
Saya buka....'Hye! Saya tau awak takde kredit....
Saya cuma nak ucapkan SELAMAT MALAM Cik Sxxxxxx '....
Saya senyum....yes! Mengalah jugak awak akhirnya....hehee....

Esoknya....
Tiba-tiba je saya nampak awak kat ofis saya ni....
Kebetulan masa tu saya ada kerja kat bawah....
Terperanjat jugak....tapi saya berlagak cool....
Buat-buat tak nampak awak....
Sedangkan masa tu saya memang lalu di sebelah awak jer....
Bila saya naik atas....saya tengok handphone saya ada 1 mesej....
'Ai, terus jer:-('....ringkas sms awak saya terima....
Saya senyum dan membalas....
Habis takkan nak tegur awak pulak depan staff2 yang lain....
Nanti apa kata diorang....
Awak balas balik....'Ye jugak kan, tapi saya pandang awak....
....siap senyum lagi....tapi awak pulak tak pandang saya'....
Saya tersenyum....erm, walaupun saya tengok awak sekejap je tadi....
Tapi saya dapat rasakan yang mood awak baik hari ni....
Saya tanya awak....Ada apa2 ke? Macam happy jer.... Dah makan?
Awak jawab....'Happy dapat tengok awak, hehee....dah makan, awak?'
Saya cakap....Dah. Awak nampak cute la hari ni:-)....
Awak balas....'Hehee. Yeker, mana ada cute....
....Saya tengok awak tadi bz jer'....
Saya tak sempat nak balas sms awak tu....
Sehinggalah awak send sms yang seterusnya....
'Awak, saya balik dulu. Bye! Take care....'
Saya balas sms awak....saya cakap....
Cepatnya! Sorry la wakk, tak sempat nak balas sms awak tadi....
Saya bz sangat....Ok awak pun take care. Hati2 drive tu....
Awak balas balik....'Ok, thanks'

Awak....
Kebelakangan ni, saya bz sangat....selalu OT sampai pukul 8 malam....
Sampai kat rumah kadang dah pukul 9 malam....
Lepas tu nak mandi, nak solat, basuh baju, memasak....penatnya....
Bila dah penat tu, malas la pulak nak layan sms....
Sms daripada awak pun saya tak balas....
Masuk hari ni, dah 2 hari saya tak sms awak....
Tapi awak tetap tak putus asa....awak try sms saya lagi....
Masa tu pukul 7.19 malam....saya still kat ofis....
'Assalamualaikum. Hye! Erm, awak apa khabar?'
Saya jawab....Waalaikumussalam. Baik. Sorry le lama tak sms awak....
Awak balas....'Tu la. Awak senyap jer bila saya bagi mesej'....
Saya cakap pada awak....Saya sibuk, banyak kerja....asyik OT jer....
Ni pun dah 2 hari sakit kepala....
Awak balas....'Erm sakit kepala? Kenapa? Awak ada check doktor tak?
....Jangan cakap awak tak nak pergi, bahaya la awak!'....
Saya cakap....Tak tau la kenapa, mungkin tak cukup tidur or penat....rindu saya tak?
Awak jawab....'Rindu. Tu yang mesej awak. Awak?
....Erm jap lagi awak baliklah ye!'
Saya balas....Rindu jugak. Ok jap lagi saya balik, pukul 8....
K lah awak, saya nak siapkan kerja saya ni....
Balik nanti saya mesej awak ye.

Saya sms awak sebaik saja saya sampai di rumah....
Awak, saya baru sampai kat rumah....
Saya nak mandi jap n nak solat....
Awak tunggu saya ye! Jangan tidur lagi, nanti saya mesej awak....
Boleh tak tunggu ni?....
Saya bertanya pada awak....
Awak jawab....'Ok sayang, saya tunggu:-)'....
Automatik saya tersenyum apabila menerima balasan daripada awak....
Lepas semua kerja saya selesai, baru saya mesej awak....
Tu pun dah lewat....saya cakap kat awak....
Sorry sekali lagi ye awak, saya lambat. Basuh baju n makan dulu tadi....
Sorry ye sayang! Err...boleh ke saya panggil awak sayang ni:-)?
Awak jawab....'Boleh, tak salah.Oo....patutlah lama saya tunggu:-)....
....Sape ada kat rumah?'....
Saya cakap....Along jer. Sure boleh ni? Kotlah awak tak suka saya panggil macam tu....
Awak balas....'InsyaAllah awak. Nanti kita bersama....
Apa yang awak harapkan, InsyaAllah akan tercapai juga'....
Ha?!! Apa awak cakap ni? Macam lari dari tajuk jer....
Saya balas balik....Tak faham. Boleh explain dengan lebih jelas tak?
Sekali lagi awak menjawab....'InsyaAllah, suatu hari nanti. Awak sanggup tak tunggu tu?'
Blur lagi saya....tapi dalam blur-blur tu saya jawab juga....
Saya katakan pada awak....Saya sanggup tunggu. Tapi nak tunggu apa ni?
Awak balas....'Erm, takde apa-apalah wakk:-) '....
Eeh awak ni....main tarik-tarik tali pulak....
Ingat senang saya nak berpuas hati dengan jawapan awak tu....
Saya tanya awak sekali lagi....
Awak cakap apa ni? Nak suruh saya tunggu apa?....
Awak ni....nanti saya asyik berfikir je apa maksud awak ni....
Cakaplah apa dia wakk....bagi clue sikit jer....awak cakap tentang apa?
'Perasaan'.....Sepatah jawapan dari awak saya terima....
Saya balas....Tak fahamlah awak. Cakaplah terus-terang....
Kan senang....sakit kepala dah ni saya berfikir....
Saya masih cuba memujuk awak....
Tapi awak cuma menjawab....'Erm tak faham2 pulak :-)'...
Aduh....susahnya nak buat awak cakap terus-terang ni....
Nampak gayanya awak ni tak makan pujuk....
Takpelah, saya tak nak desak awak lagi....
Rasanya saya tau kot apa yang awak nak sampaikan tu....
Tapi tak taulah sama ke tak apa yang saya fikir ni....
.... dengan apa yang awak nak sampaikan tu....
Tunggu jelah....lalu saya tukar topik, tak nak cakap pasal hal tu lagi....
Saya tanya awak....Awak ada sweater warna hitam kan?
Awak jawab....'A'ah....ada. Kenapa?'....
Saya cakap....Takde apa. Saja tanya....
Sebenarnya saya suka sangat tengok awak pakai sweater tu....
Nampak macam cute sangat!
Awak balas....'Oo....patutlah awak cakap pasal sweater....
....alaa....saya tak cute la:-). Awak, saya rasa lainlah malam ni!'
Saya tanya awak....Apa yang lainnya?
Awak jawab....'Perbualan kita malam ni'....
Saya tanya awak balik....Kenapa dengan perbualan kita malam ni?
Awak cakap....'Tak ada apa-apa....'
Eeeiii....awak ni memang pandai pancing minat saya....
Dah la tu....tak nak cakap pulak....
Saya ni tak boleh kalau orang main cakap separuh2....
Mulalah saya nak cungkil sampai habis, perasaan ingin tau tu membuak-buak....
Saya katakan pada awak....
Awak ni kan, suka buat saya pening. Cakap berkias-kias....
Bila saya tanya, awak cakap takde apa-apa....
Awak balas....'Erm, janganlah marah. Ala, saya saja jer'....
Saya balas balik....Tak marah pun cuma geram! Cakap belit-belit....
Akhirnya awak cakap....'Hehee, dah la wak. Dah lewat ni....
Saya pun dah mengantuk. Awak bila nak tido?'....
Saya jawab....Saya pun dah mengantuk gak ni....
Awak tidur, saya pun tidurlah....cepat wish saya dulu!
Awak cakap kat saya....'Gud nite sayang! Erm, untuk saya?'
Pendeknya? Takpe, lelaki ni memang tak pandai nak buat ayat panjang2 agaknya....
Saya forwardkan satu cute sms buat awak....ada gambar teddy bear....
Tapi awak tak nak....awak cakap....
'Erm tak nak yang tu. Tu bukannya dari awak....Awak just forwardkan kat kita:-( '....
Pulak dah....erm awak ni demand la....
Apa yang saya nak wish kat awak erk....
Puas berfikir, akhirnya saya dapat ciptakan kata-kata indah buat awak....
Dan saya send pada awak....
Awak balas....'Hehee....sweetnya. Terharu saya. Thanks'
Saya senyum, gembira kerana awak menghargainya....
Saya cakap kat awak....Sama2. K awak, gud nite. Assalamualaikum....
Awak balas balik....
'Erm nanti esok awak call saya ye. TQ! Waalaikumussalam'
Saya kehairanan....rasanya bukan perbualan kita yang lain malam ni....
Tapi awak yang lain....mimpi apa ntah nak saya call awak esok....
Tidurlah....mata dah berat sangat ni....ZzZzzz....

Esoknya, saya tak call pun awak....
Kredit saya tak cukup nak buat call out....
Saya hanya sms awak pada sebelah malamnya....
Seperti biasa, saya tanya awak tengah buat buat apa?
Tunggu sms dari saya ke?....
Awak jawab....'A'ah, tertunggu-tunggu. Tengah duk minum dengan kawan'....
Saya tanya awak lagi....Betul ke tunggu? Awak kat Shah Alam ye?....
Saya cuba meneka kedudukan awak....
Awak jawab....'Mestilah sayang. Sayang, awak teka salah....
Saya dekat Klang. Dah makan ke tu?'....
Sayang? Terpana saya membaca kata-kata awak....romantisnya!
Senyum dah makin melebar ni....
Aduh! Mau tak tidur malam ni....asyik tersengih jer, hehee....
Saya tanya awak....Rindu saya tak? Awak, erm boleh tanya sikit?
Awak ada contact kawan JUSCO awak tu lagi tak?....
Saya tau saya kerap tanyakan soalan ni pada awak....
Tapi ntah kenapa, saya sentiasa ingin tau....
Mungkin kerana saya bimbang awak masih mengharapkan dia....
Awak jawab....'Rindu sangat! Erm awak?....
Tentang kawan saya tu, macam tu jer wakk....
Saya pun dah lama tak contact dia. Dia pun sama, tak dengar citer....
Ntahlah wak, erm kenapa?'....
Saya cakap....Takde apa, tanya je....
Awak tanya saya balik....'Awak cemburu erk?'....
Saya jawab....Erm kalau saya cemburu pun, bukannya boleh buat apa....
Saya takde hak atas awak, siapalah saya nii.....
Awak cepat-cepat membalas kata-kata saya tadi....
'Ala awak ni....janganlah cakap "siapalah saya ni"....
Saya tak sukalah macam tu....saya tau macam mana rasa cemburu....
Saya mintak maaf ye wakk....erm awak sayang saya tak?'....
Ringkas saya menjawab....Ntah, tak tau!
Awak tanya saya balik....'Kenapa tak tau?'
Saya senyum....Hehee, saya memain jer....
Of course la saya sayang awak....kalau tak, takdelah macam sekarang....
Awak balas....'Ooo....thanks coz sudi menyayangi diri saya....
Pukul berapa nak tidur ni?'....
Saya jawab....Lambat lagi, tengah tengok tv....
Erm saya tak tau kenapa la saya sayang sangat kat awak....
Awak rasa kenapa erk?.....Saya bertanya....
Awak jawab....'Ntah, mana saya tau....hehee....
Saya rasa sebab awak suka kat saya, betul tak?'
Awak ni buat saya ketawa jer dengan jawapan awak tu....
Mestilah sebab suka baru saya ada rasa sayang tu kat awak....
Mungkin ada faktor-faktor lain yang buat saya sayangkan awak kan?
Tapi....kadang-kadang kita tak perlukan sebab untuk sayangkan seseorang tu....
Cinta tak memerlukan sebab....
Kadangkala perkara tercantik dan terbaik di dunia tidak boleh dilihat, dipegang....
Namun begitu, ia boleh dirasa di dalam hati....
Cewah, berfalsafah pulak saya ni....
Hah! Tadi awak tanya saya, sekarang saya tanya awak pulak....
Awak sayangkan saya tak?
Awak jawab....'Erm, ntah. Tak nak cakap:-)'....
Saya mengetap bibir....Teruknya! Awak ni kedekut ngan jawapan la....
Saya paksa jugak awak cakap....
Tapi awak berdegil....tetap tak nak cakap....
Sebaliknya awak tanya saya....
'Kalau saya cakap, awak nak bagi apa dekat saya:-)'....
Uhh! Main sistem barter la pulak....Ni yang malas ni....
Kalau awak cakap jer kan senang! Jimat kredit awak, jimat kredit saya ni....
Tak payah nak tanya banyak kali....
Saya berfikir seketika dan kemudiannya menjawab....
Saya kata kat awak, yang saya akan tunaikan apa saja permintaan awak....
Awak tanya saya untuk kepastian....'Erm betul ke apa-apa jer?'
Saya cakap....Betul. Anything! InsyaAllah saya akan tunaikan....
Tapi jangan mintak yang melampau dah la....Apa yang awak nak?
Dalam hati saya berharap agar awak mintak yang senang2 jer....
Asalkan jangan buat permintaan macam Puteri Gunung Ledang tu....sudahlah....
Mana nak cari? Pengsan saya nanti....
Awak katakan pada saya....
'Erm saya nak awak call saya jap lagi. Cakap rindu kat saya, boleh;-)?'
Saya tersengih....permintaan yang agak mudah untuk ditunaikan....
Eh! Jap....check baki kredit dulu....
Alamak....ada Rm1.20 jer....takut tak cukup nak call awak....
Kejap mungkin boleh kot....tapi kalau dah bercakap mana boleh sekejap....
Gerenti melarat jadi lama....malulah kalau tiba2 line terputus....
Dah la line lain2....awak Digi, saya Celcom....
Ish! Macam mana ni? Tak dapatlah saya nak tunaikan malam ni....
Saya cakap pada awak....
Saya boleh tunaikan, tapi bukan malam ni....
Kredit tak cukup. Err....saya hutang dulu boleh?
Awak jawab....'Kalau macam tu kena tunggu la. Tunggu awak, boleh ke:-)'
Eeeii....teruklah awak ni. Bukan nak bertolak ansur dengan saya....
Saya cakap kat awak....Awak ni kedekut! Nak suruh cakap tu pun susah....
Kalau macam tu awak simpan jelah perasaan awak tu, saya tak nak tau....
Awak balas....'Eh, ayat awak tu macam marah jer. Awak marah ye?'
Saya cakap....Tak marahnya kat awak tu, sayang lagi ada la:-)....
Tapi geram la kat awak ni....
Awak balas....'Aduh! Cair saya....Geram kenapa pulak?'
Saya jawab....Geram sebab awak ngelat! Tadi awak tanya saya, saya jawab jer....
Tapi bila saya tanya awak, awak tak nak cakap....tak aci betul....
Awak katner dah tu? Tak balik lagi ke? Dah lewat ni....
Awak balas....'Ooo....ingat geram apa tadi....
Tengah on the way nak balik....erm saya bukan nak ngelat....
Cuma awak takleh nak tunaikan....
.... so saya kena tunggu awak dulu then baru boleh bagitau:-)'
Saya balas balik....Yelah tu, ok kalau tak nak bagitau takpe....
Awak tunggu jelah saya bayar hutang awak tu dulu, tapi tak tau bila....
Saya nak tidur dah, cepat wish saya!
Sementara tunggu awak reply sms saya....
Saya dah ready dah nak tidur, dah baring pun kat tilam yang empuk ni....
4 minit kemudian, handphone saya berdering....
Erm?!! Awak?....Saya terus terbangun dari pembaringan....Saya jawab panggilan tu....
Saya tanya kenapa....
Awak cakap....'Nak wish awak. Gud nite. Rindu awak!'....
Aduh! Sungguh menggetarkan hati dan jiwa saya ni....
Saya tergelak kecil....dah terbalik pulak....
Patutnya saya yang call n wish awak macam tu....
Awak cakap....'Tu lah pasal, terbalik. Tapi takpelah....
Saya rasa saya nak cakap kat awak, jadi saya call la'....
Wahhh....touchingnya! Saya pun rindu kat awak....
Thanks ye sebab call, dapat saya dengar suara awak malam ni sebelum tidur....
Awak tergelak dari hujung talian sana....
Dan awak kata....'Takpe, saya pun memang rindu kat awak....
K lah, awak tidur ye. Gud nite sayang! Assalamualaikum'
Saya membalas....Ggu..gud nite kat awak jugak. Waalaikumussalam....
Tersangkut-sangkut ayatnya....
Dek kerana terkedu mendengar ayat awak yang terakhir tu....
Selalunya awak wish thru sms jer....tapi malam ni saya dapat dengar live lagi!
Talian diputuskan....dan malam ni pastinya saya terlena....
Diulit mimipi yang sangat indah!


Awak....
Pagi ni saya pergi kerja saya dengan mood yang ceria....
Rasa penuh bersemangat untuk memulakan hari saya....
Seakan hidup saya ni sudah sempurna, dengan kehadiran awak....
Pukul 10 pagi tu....saya menerima satu kiriman sms....
'Assalamualaikum awak. Selamat pagi. Bz ke tu?Saya ada dekat bawah ni:-)'
Saya tersenyum....nak tipu lagilah tu....taktik lama!
Saya tak dengar pun collegues saya cakap PC diorang ada masalah....
Atau ada masalah email down ke, software ke apa....takde pun....
So kenapa pulak awak nak datang?
Saya balas....Waalaikumussalam. Selamat pagi....
Taklah bz sangat....Eleh, saya tak percaya awak ada kat bawah....
Nak main-mainkan saya la tu kan....
Awak balas balik....'Erm, kalau tak percaya cubalah turun bawah'
Dup!Dup!....Tiba-tiba jer jantung saya berdetak kencang....
Betul ke awak ada kat bawah?Ni yang buat saya tak senang duduk ni....




Tapi saya tak naklah nampak sangat yang saya ni excited dengan kedatangan awak....
Jadi saya buat-buat cool....
Saya tanya awak....Bila awak sampai? Tengoklah, nanti rajin saya turun;-)....
Awak jawab....'Baru jer. Erm, kalau rajin plak dia'....
Saya senyum sorang2 depan PC ni....
Nasib baik kedudukan meja saya ni agak strategik....
Baris hadapan, dekat dengan pintu....
Dapatlah tengok orang yang keluar masuk....
Dan takdelah orang perasan sangat ngan gelagat saya ni....
Kalau tak, maunya saya ni di cop sebagai orang sewel....
Saya mencari-cari kerja yang boleh membuatkan saya turun ke bawah....
Saya nak tengok awak....rindu sangat ni!
Takkan nak buat-buat fotostat lagi....
....macam yang pernah awak cadangkan dulu tu....
Idea tu tak best....ermmmm....jumpa purchaser!
Tapi ada ke kerja yang nak diselesaikan dengan purchaser?
Saya membelek-belek kertas kerja di atas meja....
Hah! Ada....receiving report untuk shipment daripada Hong Kong ni....
.... ada problem sikit....Yes! Ada reason untuk saya turun ke bawah....
Tapi....malulah....Sure awak tau saya kenapa saya turun kan!
Ah! Lantaklah....Lagipun saya pasti yang awak pun nak tengok saya gak....
Hehee....perasan!
Saya turun....berhati-hati mengatur langkah....
Persis seorang peserta America's Next Top Model lagaknya....
Yang sedang membuat catwalk....
Humm....malunya kalau tiba-tiba tersadung depan audiens kan....
Dengan kerlipan lensa kamera di sana-sini....Glamour tuu....
Ceh! Sempat lagi saya ni berangan....
Saya melintasi tempat awak membuat kerja....
Awak memandang saya....lalu menghadiahkan sebuah senyuman yang manis....
Adoii....meruntun jiwa....saya tiba-tiba jadi gelabah....
Langkah saya menjadi kaku....
Nasib baik tak terjatuh tadi....kalau tak, malu!
Setelah urusan saya selesai....cepat-cepat saya naik ke atas....
Lemas duk lama-lama kat bawah ni....
Tambah pulak kalau Sales Manager saya ada....
Erm, dapat tengok awak kejap pun jadilah....
Saya cuma nak pastikan awak betul-betul berada di ofis saya....

Tak lama kemudian....Awak pulak naik ke atas....
Jumpa dengan ketua saya....
Ala, saya tau awak sengaja naik....nak tengok saya kan!
Kali ni saya bukan perasan....sebab awak sendiri pernah bagitau saya....
Yang kadang tu awak sengaja turun naik ke department saya....
Semata-mata nak tengok saya....
Konon-konon nak cari cd la....nak tanya itu laa....
Padahal takde apa pun....Hahaha!
Masa awak berbincang dengan ketua saya tu....
Saya hanya diam tak bersuara apa....tapi jangan tak tau....
Senyuman saya ni dah sampai ke telinga dah ni....
Puas saya cuba sembunyikan senyum, tapi susahnya....
Walhal saya sendiri tak tau senyuman ni kerana apa, untuk apa dan untuk siapa....
Masa awak nak turun bawah tu....awak memandang saya melalui cermin pintu....
Saya perasan awak sedang memandang saya....
Jadi saya menoleh ke arah awak....
Awak senyum....dan saya melambaikan tangan ke arah awak....
Sambil tersenyum simpul....dan awak membalasnya....
Cewah! Macam dalam citer hindustan lak....
"Kuch-Kuch Ho Ta Hai....Dil To Pagal Hai''....
Humm....memang sesuatu telah terjadi di antara kita....dan hati ni dah giler!
Awak....
Hati saya ni meronta-ronta nak tengok awak lagi....naiklah awak....
Krekkkkk....pintu terbuka, dan awak muncul di balik pintu tu....
Awak betul-betul naik!....Saya tersenyum lebar lagi....
Ni yang tak tahan ni....dan ulang tayang untuk babak hindustan tu berlaku lagi....
Bahagianya!!!!! Tak lama kemudian, awak sms saya....
Bagitau yang awak dah nak balik....
Saya wish kat awak....Bye-bye! Bawak kereta elok-elok. Take care. I miss U....
Awak balas....'Ok, awak pun sama take care. Miss U 2'

Awak....
Malamnya saya sms awak....
Saya katakan pada awak....tentang perasaan saya....
Kenapa saya asyik rindukan awak?
Awak balas....'Mana kita tau, erm tadi kan awak dah tengok saya'....
Saya cakap....Memanglah, tapi lepas jumpa makin rindu pulak....
Awak nampak smart sangat tadi....Erm awak tak rindu kat saya ke?
Awak jawab....'Yeker nampak smart? Hehee....TQ!....
Ada rasa rindu jugak. Tadi bila saya tengok awak....
Saya senyum jer sorang-sorang:-)'....
Saya tanya awak....Senyum sorang-sorang? Kenapa?
Awak jawab....'Sebab saya suka tengok awak!'
Sekali lagi saya bertanya....Nape suka tengok saya? Kelakar ke?
Awak jawab....'Sebab awak lawa, cantik....'
Saya tersengih....bangga gak dengan pujian sebegitu....
Apatah lagi ianya datang dari orang yang saya suka....dan sayang!
Giliran awak pulak bertanya saya....
'Girl yang kat belakang tempat awak tu, staff baru ye?'
Saya cakap....A'ah. Mana awak tau? Awak suka dia ye:-(?'
Awak jawab....'Tadi nampak. Erm, suka jugak:-) Nanti kirim salam kat dia ye'
Saya balas....Gatal jugak awak ni ye! Boleh, nanti saya sampaikan....
Betul awak suka kat dia ni? Esok saya cakap kat dia....
Agak geram saya mencoretkan kata-kata tu....maunya tak jealous!
Awak balas....'Hehee. Takde ler. Saya main-main jer. Sorry....'
Saya cakap kat awak....Betul ke main-main?....
Ala, kalau awak betul suka kat dia takpe....
Saya boleh tolong awak adjustkan....tapi dengan satu syarat....
Awak balas....'Betul lah saya main-main jer....
.... Erm apa syaratnya tu? Nak tau jugak.... boleh?
Saya jawab....Syaratnya, awak kena carikan pakwe lain untuk saya....
.... sebagai pengganti awak!
Awak balas....'Hehee....kalau macam tu, tak nak la:-)'....
Saya tanya awak semula....Kenapa pulak tak nak?
Awak jawab....'Erm, tak nak ar. Coz awak dah mencuri hati saya:-)....
Tapi kalau awak dah paksa jugak saya carikan orang lain....
hmmm....nak buat macam mana....terima jeler:-('
Saya ketawa....Tau pun tak nak....
Timbul idea nakal di fikiran saya....lalu saya tanyakan pada awak....
Saya curi hati awak? Maknanya sekarang ni awak takde hati la ni?
Habis tu, awak tak report polis ke:-)?
Awak jawab....'Tu la, ingat nak report polis gak. Tapi takde dalam kes la....'
Tawa saya meletus lagi....dan saya katakan pada awak...
Baiknya awak....jangan risau, saya akan jaga hati awak ni baik-baik....
Awak balas....'Takpelah, saya biarkan awak ambik hati saya....
Sebab saya tau, awak memang baik hati'....
Saya senyum....rasa terharu tiba-tiba, dengan kata-kata awak ni....
Saya tanya awak....tengah buat apa tu? Bila nak tido?
Awak cakap....'Tengok tv. Awak nak tido dah ye?'
Saya cakap....Kejap lagi kot...
Awak balas....'Nanti awak dah nak tido, bagitau saya. Saya wish awak nanti....
Saya kata....Ok. Tadi siang balik kerja pukul berapa?
Awak cakap....'Pukul 6.30 petang. Penat jugaklah hari ni....
.... banyak kena pergi tempat client....
Awak pulak balik pukul barapa? Makan dah ke belum ni?
Saya jawab....Pukul 6 lebih jugak la....Dah makan....
Awak, saya dah ngantuk ni....saya wish awak dululah ye....
Gud nite, jangan tido lewat. Rindu n sayang awak, mmuah!
Saya closing dengan kata-kata ni....
''Satu yang indah dalam hidupku, satu itulah DIRIMU''....
Awak balas....'Erm, dah nak tido ye. Ok sayang....
....Selamat malam, miss u 2. Sorry la takde kata-kata yang indah:-) have a sweet dream'
Saya senyum....Takpe, saya faham wakkk....
Ucapan ringkas macam tu pun dah cukup buat saya.

Awak....
Malam yang lainnya.....awak sms saya.....
Awak kata awak baru balik kerja....
Dan awak mengadu....'Penat ar awak'....
Saya suruh awak take rest dulu....mandi, solat dan makan....
Awak balas....'Ok sayang. Erm awak sayang saya?'
Saya senyum....dah nak masuk maghrib pun sempat lagi nak feeling....
Soalan awak saya jawab dengan pertanyaan....
Awak pulak macam mana? Sayang saya tak?....
Awak jawab....'Orang tanya dialah tadi....Orang sayang la....'
Kali ni saya tersengih lebar lalu membalas....
Saya pun sayangkan awak!
Awak balas balik....'Terima kasih sebab sayangkan saya....
Oklah, kita sambung kemudian yek'....

Pukul 9 lebih tu, saya menerima satu sms....
Mulanya saya ingat sms tu dari awak....tapi saya silap....
Sms tu adalah kiriman seseorang dari masa silam saya....
1st luv saya! Dia bukan nak apa pun....hanya bertanya khabar....
Saya terkejut jugak....sebab dah lama dia tak hubungi saya....
Sejak dia berkahwin dengan gadis pilihan keluarganya....
Gadis yang sangat saya kenali....anak jiran di belakang rumah saya....
Dan sekarang mereka dah pun memiliki seorang anak yang comel....
Tapi saya faham, dia dah kahwin....
Tak elok kalau kami kerap berhubungan....
Saya cuba berlagak biasa....dan bertanya keadaan dia pula....
Yelah....orang berbudi, kita kenalah berbahasa....
Dia kata dia ok, sihat....
Saya tanya tentang kehidupan dia sekarang ni....
Alhamdulillah....dia kata dia bahagia sangat....
Ntah kenapa saya rasa cemburu....
Sepatutnya saya yang berada di sisi dia sekarang ni....
Ah! Kalaulah dapat diputarkan kembali masa yang lalu....
Saya takkan tega melukakan hatinya....yang tulus mengasihi diri saya....
Tapi masa tu saya budak lagi....baru habis SPM....
Tak boleh nak fikir dengan matang pun....
Lagi pulak hubungan saya dengan dia tak direstui keluarganya....
Apa yang saya mampu lakukan di saat usia semuda itu?
Saya takde kekuatan pun nak mempertahankan cinta kami ni....
Dia tanya macam mana pulak dengan saya? Bila nak kahwin?
Satu persoalan yang mengguris hati saya....
Dalam hati saya menjawab....
"Macam mana nak kahwin, saya tak jumpa lelaki yang baik seperti awak"
Air mata mula bergenang....sedihnya....
Awak sedang berbahagia ketika ini....tapi saya masih mencari....
Saya katakan pada dia....2,3 tahun lagi kot. Belum sampai seru lagi....
Dan dia membalas....'Lambatnya?Tak elok kahwin lambat2 ni....
Kalau dah ada yang sesuai, kahwin jelah....'
Kata-kata dia sekali lagi menghiris hati saya....Bercakap memang mudah....
Saya cakap kat dia....Tu perancangan saya jer....Jodoh di tangan Allah....
Sampai masa nanti, bila tiba jodoh saya dan sampai seru....kahwinlah saya....
Dia membalas....'Ok, saya doakan awak bahagia selalu....
....dan bertemu dengan jodoh yang lagi baik daripada saya'
Setitis air mata menitis di pipi saya....
Cepat2 saya seka sebelum along saya melihatnya....
Perbualan kami berhenti hanya setakat itu....

Perasaan yang bercelaru itu membuatkan saya rasa sedih....
Saya perlukan seseorang sebagai teman bicara....
Dan minda saya teringatkan awak....
Lalu saya mengirimkan sms buat awak....
Saya luahkan kesedihan saya pada awak....
Awak membalas....'Erm kenapa jadi macam tu?....
Alaa....sabarlah. Kan awak kata 2-3 tahun lagi....'
Sedikit sebanyak kata-kata awak memberi kesan pada saya....
Saya cakap....Memanglah, tapi tu la....saya rasa cemburu....
Tengok dia bahagia....Saya ni masih lagi mencari....
Saya bukan bermusuh dengan dia....
Just rasa sedih bila teringat kenangan lama tu....
Tapi takpelah, saya kena redha dengan semua ni....
Doakan jelah dia bahagia selamanya bersama keluarga dia....
Awak membalas....'Tu la, redha jer yer. Erm saya kan ada:-)'....
Awak memujuk....buat saya tersenyum....
Sengaja saya tekankan pada awak....
Memanglah awak ada....tapi tak confirm lagi macam mana....
Lama saya menanti balasan daripada awak....
Akhirnya awak membalas....'Oyeker macam tu?.... K lah awak, tidurlah....
Saya pun dah ngantuk ni. Kita sambung lain kali ye. Gud nite n take care'....
Saya terpinga-pinga....cepatnya awak surrender malam ni....
Tapi takpelah, kan ke awak penat....
So gud nite untuk awak jugak, Zzzz....

Awak....
Sepanjang hari ni awak tak sms saya apa-apa pun....
Mulanya saya fikir awak sibuk, tak sempat nak sms saya....
Jadi saya pun tak sms awak....sebab tak nak kacau....
Tapi keesokannya awak still tak sms saya....
Saya rasa gelisah....ke mana awak menghilang?
Atau awak ni nak menyombong dengan saya?
Takpe....kita tengok siapa dulu mengalah....
Saya cuba melawan....seperti sebelumnya....
Awak....
Saya rasa sepi tanpa awak....
Rasanya ingin saya hubungi awak, untuk bertanya khabar....
Tapi sifat ego yang menebal dalam diri saya nii....
....membuatkan saya tak ingin menyerah kalah....
Masuk hari ketiga....awak masih diam tanpa berita....
Saya semakin tak keruan....asyik terkenangkan awak....
Saya mula terfikir....kenapa awak tiba-tiba mendiamkan diri?
Awak dah tak sayangkan saya lagi?
Ermmm....mungkin awak dah jumpa orang lain....
Atau mungkin juga awak dah berbaik dengan teman Jusco awak tu....
Betul ke macam tu?....Buat seketika saya terfikir sampai ke situ....
Namun cepat-cepat saya usir fikiran2 sebegitu....
Kerana tak mau ianya meracuni kasih sayang yang telah saya semaikan untuk awak....
Mungkin awak tak sihat....Tak sihat?
Kalau betul tak sihat, seharusnya saya dulu yang sms awak....
Tapi, saya maluuu....nanti nampak sangat saya yang tersua-sua....
Nampak sangat yang saya lebih perlukan awak berbanding awak perlukan saya....
Dan yang ketaranya, nampak sangat saya yang kalah....
Tak boleh! Tak boleh! Saya tak boleh buat macam tu....
Buat malu diri sendiri jer....
Saya bertingkah pendapat dengan diri sendiri....
Tapi rasa rindu yang membuak-buak ni tak dapat nak dibendung lagi....
Persoalan yang bersarang di hati ini memerlukan jawapan daripada awak....
Dan ada ketikanya membuatkan saya sedikit tertekan....
Antara ego dan rindu....yang mana satu patut saya menangkan?
Tiapkali saya cuba menangkan rasa rindu....
Tangan saya akan pantas mencapai telefon....
Baru saja nombor awak saya dial....tiba-tiba ego saya menggunung....
Takkan saya pulak yang nak cari awak dulu?
Cepat-cepat saya matikan talian sebelum ianya bersambut....
Berjam-jam saya berfikir....nak call awak ke tak nak?
Nak mesej awak dulu....atau tunggu saja awak mesej saya?
Awak....
Hidup saya jadi tak tentu arah dalam 3 hari ni....
Saya lebih banyak berfikir dan selalu termenung....
Kadang-kadang sampai sakit kepala kerana terlalu banyak berfikir....
Dan kadang-kadang sampai menitis air mata....
Dek kerana rindu yang tak tertanggung....
Saya mengimbau kenangan ketika kali terakhir kita berbual....
Cuba mencari di mana silapnya....
Dan akhirnya saya menemui jawapannya....
Cerita tentang xbf saya! Rasanya inilah punca yang buat awak menyepikan diri....
Tapi kenapa pulak? Takkan awak cemburu kot?
Atau saya ada tersalah cakap masa kita berbual tentang tu?
Saya berfikir-fikir lagi....
Mungkin awak terasa bila saya cakap yang hubungan kita belum confirm lagi....
Ntahlah, saya pun tak sedar yang kata-kata saya tu....
....akan menyentuh hati awak....
Sedangkan saya tak bermaksud macam tu pun....
Perlu ke saya call awak untuk bertanya sendiri?
Saya tak tau apa yang patut saya lakukan....
Hmm....Ada baiknya saya solat Asar dulu....
Sekurang-kurangnya dapat saya menenangkan hati ni....
Dan dapat berfikir apa tindakan yang sepatutnya saya ambil....
Alhamdulillah....selepas itu saya mendapat jawapannya....
Hati saya kuat mengatakan yang saya patut telefon awak....

Pukul 7.00 malam tu....saya menguatkan semangat....
Saya dail nombor awak dan menanti dengan perasaan yang pelbagai....
Berdebar-debar ada....malu pun ada....
Takut pun ye jugak....takut awak tak layan....
'Hello, assalamualaikum'....Satu suara kedengaran dari hujung sana....
Suara seseorang yang sangat saya rindui....
Lepas menjawab salam, saya terus bertanya....
Ke mana awak menghilang? Diam jer 3 hari ni....Awak sihat?
Awak jawab....'Saya sihat. Tak menghilang ke mana pun....
Saya ada je kat sini'.....
Saya tanya lagi....Habis tu nape awak tak sms saya pun?
Awak marah kat saya ker?....
Awak jawab....'Takdelah, mana ada marahnya. Saya bz sikit'....
Saya membalas....Oyeker? Tapi takkan tak sempat nak sms?
Mesti ada apa-apa ni....Kalau tak, takkan tiba-tiba jer awak diam?
Cakaplah terus-terang....sebab apa awak jadi gini?
Sekali lagi awak menegaskan....'Takde apa-apalah awak....
Nak cakap apanya....mana ada apa-apa....
Awak kat ofis lagi ke ni? Pukul berapa nak balik?'....
Saya membalas....A'ah kat ofis, nak baliklah ni jap lagi....
Eh! Awak jangan nak tukar topik pulak yer....
Saya tau mesti ada something nii....Baik cakap!....
Saya menekan awak lagi....memaksa awak untuk bercakap jujur....
Awak ketawa....'Heheheee....Takde apa, betul awakkk...Saya OK jer....'
Huh! Awak ni memang susah nak berterus-terang....
Tapi kali ni saya takkan mengalah....
Saya tau macam mana nak buat awak berkata benar....
Saya cakap kat awak....Saya tau kenapa awak diam jer....
Awak terasa hati ye bila saya cakap tentang exboyfriend saya hari tu?
Saya bertanya direct....membuka ruang untuk awak meluahkan rasa....
Tapi awak tetap tak mengaku....Awak hanya tertawa....
Lalu menyambung kata....'Takdelah, mana ada saya terasa hati....
Saja jer saya nak diam....sebab tu jer....'
Tengok tu....tak nak mengaku lagi....ego betul awak ni erk!
Saya cakap kat awak....Awak tipu! Saya tau awak terasa hati....
Awak cemburu erk?Awak nii....napelah susah sangat nak cakap?
Luahkan jer....Kan senang....tak payah nak simpan-simpan....
Awak ketawa lagi....dan akhirnya mengaku....
'Heheee....Adalah rasa cemburu sikit'....
Saya tergelak....Betul awak cemburu? Bestnya!!!
At least dapat juga saya tau respon daripada awak....
Kan ke cemburu tu tandanya sayang....
Saya katakan pada awak....
Yang saya mintak maaf kalau kata-kata saya tu....
....mengguris hati awak....saya takde niat pun....
Dan saya langsung tak terfikir tentang perasaan awak....
....sewaktu saya bercerita tentang exboyfriend saya tu....
Awak membalas....'Takpe, saya faham'....
Saya tanya awak....Macam mana kalau saya pun diam jer macam awak?
Saya tak call or mesej awak....agaknya awak akan contact saya tak?
Awak tergelak kecil dan menjawab....
'Hehehee....tak taulah. Tapi saya tunggu jugak....
Manalah dia ni....tak call pun....
Nasib baik awak call hari ni....ingatkan tak nak call dah'....
Saya terus membalas....Mulanya saya pun tak nak call....
Segan jugak, takut awak tak nak layan....
Tapi tak bolehlah....rindu! Awak tak rasa apa-apa ker?
Awak jawab....'Saya pun rindu juga kat awak....
Tapi saya tengok dan tunggu jelah....
....tengok awak nak contact saya ke tak, hehee....'
Saya turut tergelak....teruklah awak ni! Sengaja mendera perasaan saya....
Tapi saya bersyukur sangat....hubungan yang dingin kembali pulih.

Awak....
Pukul 7.58 minit malam tu, awak sms saya....
'Assalamualaikum. Erm dah balik ke belum tu?'....
Saya tersenyum....Hah! Sekarang baru nak sms saya ye....
Saya jawab....Tengah siap-siap nak baliklah ni....
Awak, lain kali janganlah buat macam tu lagi ye!
Erm, tadi ada benda saya nak cakap....tapi tak tercakap...
Awak balas....'OK, saya tak buat macam tu lagi....
Saya minta maaf tau. Erm, apa yang awak nak cakap?'....
Saya jawab....Saya maafkan awak....
Sebenarnya saya tak sangka apa yang saya cakap tu....
Boleh buat awak cemburu....Tapi, betul ke awak cemburu ni?
Macam-macam yang saya fikir bila awak diam je....
Awak membalas semula....'A'ah. Apa yang awak fikir bila saya buat macam tu?'
Saya jawab....Saya fikir awak dah tak sukakan saya lagi....
Mungkin awak dah jumpa girl lain....
Atau mungkin dah berbaik dengan kawan JUSCO awak tu:-(...
Awak balas...'Erm sampai ke situ pulak. Takdelah....
Saya takkan buat macam tu kat awak....
Saya punya cara, kalau saya tak suka saya akan cakap....
Ermmm....awak cemburu ke?'
Saya kata kat awak....Mestilah cemburu!....
Awak, saya tak fahamlah.....
....kenapa awak nak menjauhkan diri dari saya?
Takkan sebab cemburu je kot? Mesti ada sebab lain....
Awak jawab....'Coz saya ada rasa macam saya ni sibuk2 je kat awak....
Bila nak call awak, rasa macam kacau jer. Bila nak mesej....erm, tunggulah!
Mungkin awak jawab mesej, sebab nak sedapkan hati saya jer....
Erm, tulah sebabnya....'
Saya terkejut dengan kata-kata awak....
Tak sangka rupanya awak ada anggapan yang sedemikian....
Saya cakap kat awak....Saya mintak maaf....
Kadang-kadang saya lambat balas sms awak....
Bukan sebab tak suka atau membalas sekadar nak sedapkan hati awak....
Cuma adakalanya saya sibuk dengan kerja....
Bila balik rumah, saya akan settlekan semua kerja saya dulu....
Sebelum membalas sms awak....
Lepas tu barulah best nak main sms pun, takde nak fikir apa dah....
Kalau awak rasa nak call, call je....saya tak rasa terganggu pun....
Saya rasa gembira menerima panggilan awak....
Harap awak jangan fikir yang bukan2 lagi....
Panjang lebar saya menerangkan....supaya awak faham keadaan sebenar....
Awak membalas....'Oyeker, ok next time saya fahamlah....
Erm, awak....esok saya ambik awak ye?'....
Saya berfikir....dan kemudiannya memberikan persetujuan....
Apatah lagi kita sudah lama tak bertemu.

Awak....
Esok paginya saya menerima 1 kiriman sms daripada awak....
'Assalamualaikum. Morning awak! Saya ada kat bawah:-)'....
Saya tersenyum....kali ni saya percaya....
Sebab saya dengar collegue saya call awak....
Mintak awak datang untuk betulkan PC dia....
Tapi hari tu saya bz....jadi lambat balas sms awak....
Dan yang paling teruk....saya diserang gastrik!
Badan saya dah mula menggeletar....menahan kesakitan....
Tapi kerja yang menimbun membuatkan saya terpaksa bertahan....
Saya tak nak ambik MC....sebab kalau saya ambik MC....
Bermakna awak takkan menjemput saya pulang dari kerja hari ni....
Dan saya takkan dapat berbual dengan awak lebih lama....
Saya tak nak! Saya rela menahan sakit ni....demi awak....
Saya turun ke tingkat bawah....untuk fotostat satu dokumen....
Di kala itu saya ternampak kelibat awak....
Saya tersenyum dalam kesakitan....
Sebaik saja saya balik ke department saya....
Rasa sakit itu semakin menyucuk-nyucuk.....perut saya rasa senak!
Saya tertunduk menahan sakit....sambil memicit kepala....
Sakit dari perut dah naik ke kepala....saya rasa pening....

Awak....
Tetiba jer awak naik ke department saya....
Saya hanya memandang awak sekilas....tanpa senyuman....
Sambil tu cuba meneruskan kerja-kerja saya....
Awak duduk di belakang saya....untuk betulkan PC kawan saya tu....
Tak lama kemudian, saya dengar handphone saya berbunyi....
Ada mesej masuk....saya tau ianya daripada awak....
'Bznyer....cian dier. Kenapa tu, sakit kepala ke?'....
Saya membalas....saya sakit gastrik!....
Kebetulan ketika itu ketua department saya menghampiri meja saya....
Dia dapat melihat saya yang sedang menahan kesakitan....
Lantas bertanya keadaan saya....samada saya OK atau tak....
Saya katakan yang saya OK....boleh bertahan lagi....
Lagipun dah makan ubat sekejap tadi....
Ketua saya terus meminta bantuan seorang teman....
Untuk mengambil minyak angin dari seorang teman lain di tingkat bawah....
Awak....masa tu saya dapat melihat reaksi cemas daripada awak....
Awak hanya diam memerhati....tapi dari raut wajah awak....
Saya tau ada garis kebimbangan....

Awak....
Tak lama kemudian, selepas kerja awak selesai....
Awak meminta diri untuk beredar ke tempat lain....
Saya rasa sedih....sebab awak tak cakap apa-apa pun....
Sedangkan saya tau awak risau melihat keadaan saya....
5 minit selepas awak beredar....handphone saya berdering....
Panggilan daripada awak!....
Setelah menekan butang hijau....kedengaran suara awak....
'Awak, sakit sangat ke? Awak OK tak ni?'....
Hampir menitis air mata saya ni....tak sangka awak prihatin sebenarnya....
Maafkan saya awak....sebab fikir yang bukan2 tadi....
Dengan suara yang tersekat-sekat saya menjawab....Saya OK....
Awak bertanya lagi....'Pagi tadi tak makan ke?'....
Saya jawab....Makan, tapi tak taulah kenapa sakit lagi....
'Awak tak nak pergi klinik ke? Ambik MC laa...balik rumah, rehat'....
Saya cakap kat awak....Saya tak nak. Saya dah makan ubat,kejap lagi OK la ni....
Awak membalas kata2 saya....
'Boleh ke awak tahan ni? Saya risaulah awakk....
Tengok! Awak bercakap pun tersekat2 ni. Macam sakit sangat jer....Betul ke OK ni?'....
Sekali lagi saya meyakinkan awak....yang saya boleh bertahan....
Akhirnya awak membalas....'Oklah kalau gitu. Kalau ada apa-apa bagitau saya ye?....
Saya nak balik dah nii....Karang tengahari jangan lupa makan!....
Nanti bertambah sakit lagi. Awak take care ye'....
Saya cakap....OK, thanks! Awak pun sama, elok-elok....Bye!

Awak....
Pukul 1.48 minit petang tu....awak sms saya....
Hanya untukm mengetahui keadaan diri saya....
'Erm dah lunch ke belum tu? Dah OK ke sakit awak tu?'....
Saya membalas....Dah makan dah, pukul 12 tadi....
Sakit pun dah OK sikit, don't worry. Thanks for your concern....
Awak dah makan?....Saya bertanya....
Awak jawab....'Dah jugak. Betul ke dah Ok ni?'....
Saya cakap....Betul, saya OK. Balik nanti awak jadi tak ambik saya?....
Awak membalas....'A'ah, ambik....balik petang ke malam?'....
Saya jawab....Malam, pukul 8. Saya OT hari ni....
Awak balas balik....'OK, saya ambik awak'....
Saya tersenyum....rasa bertuahnya saya....
Kerana memiliki seorang teman yang caring seperti awak....

Awak....
Pukul 7.30 malam tu, awak sms saya....
Bagitau saya yang awak akan sampai lambat....
Saya membalas ringkas....Ok! Saya tunggu....
Awak....saya menanti kehadiran awak dengan sabar....
Saya tengok jam....dah pukul 8 lebih....
Masa tu hanya tinggal saya dan 2 orang office-mates saya jer....
Diorang pun dah bersiap-siap nak balik....
Saya mula rasa cemas....
Lantas saya segera menelefon awak....bertanya kedudukan awak sekarang....
Awak cakap awak dekat Damansara lagi....
Saya segera meminta awak cepat datang....sebab semua orang dah nak balik....
Awak menyuruh saya meminta bantuan office-mate saya tu....
Untuk temankan saya seketika....kerana awak dalam perjalanan....
Awak....saya bertambah cemas....dan gelisah....


Awak....saya bertambah cemas....dan gelisah....
Nasib baik office-mate saya tu baik hati....
Sanggup menemani saya sehingga awak datang....
Sementara menunggu awak....
Office-mate saya tu tak asyik bertanya....
Siapakah gerangannya orang yang saya sedang tunggu ni?....
Dan dia berminat untuk mengenali siapa awak sebenarnya....
Saya ketawa....dan berkata....semestinya dia mengenali awak....
Kerana awak selalu datang kat office kami....
Tapi saya tak sebut nama awak, sebaliknya meminta dia tengok sendiri nanti....


Awak....
Pukul 8.30 malam tu....baru awak sampai di office saya....
Saya rasa lega....dan mengucapkan terima kasih pada teman saya tu....
Tapi teman saya tu pulak terintai-intai siapa gerangan awak dari balik pintu....
Sempat dia menyuruh saya agar meminta awak keluar dari kereta....
Saya tersenyum lagi....dan meminta dia berfikir dengan baik....
Saya pasti dia akan dapat jawapannya sendiri....
Awak....
Sebaik memberi salam dan memboloskan diri ke dalam kereta....
Awak segera meminta maaf daripada saya kerana kelewatan awak....
Saya cakap....tak kisah, yang penting awak dah sampai....
Awak tersenyum....dan kemudiannya berkata....
'Awak, kita pergi minum kejap ye! Tapi awak belanja saya....
Saya tak cukup duitlah, baru jap tadi saya bagi kawan pinjam....
Tu yang lambat sampai ni....jumpa dia dulu tadi....Boleh tak?'....
Saya agak terkejut dengan permintaan awak....
Tapi cepat-cepat mengangguk....tanda boleh....
Awak....saya terkejut tadi bukan apa....
Yang sebenarnya, saya sendiri risau kalau-kalau tak cukup duit nak bayar nanti....
Kalau setakat nak belanja minum tu, lepaslah....
Tapi kalau makan tu....aduii!! Mungkin saya terpaksa cuci pinggan kat kedai tu, hehee....
Duit saya tertinggal kat rumah, yang ada dalam beg ni tak silap hanya RM3 sahaja....
Sampai kat kedai, saya memesan teh 'O' ais....dan awak memesan teh panas....
Awak tanya saya....'Tak nak makan ker?'....
Saya tersenyum, cuba menyembunyikan perkara sebenar....
Saya cakap....Tak nak makan, kenyang lagi. Awak?....
Awak jawab....'Saya pun tak nak. Nak minum jer, dahaga sangat'....
Kita berbual-bual....bertanya khabar, bercerita tentang 'kehilangan' awak dulu....
Dan saya ceritakan perihal office-mate saya tu pada awak....
Awak tersenyum....lalu berkata....
Yang awak tak kisah pun kalau dia tau tentang kita....

Tepat pukul 9 malam, kita beredar....
Saya terus ke kaunter pembayaran....gelabah saya dibuatnya....
Takut kalau tak cukup duit nak bayar....alaa....malunya!!!
Saya berdoa dalam hati....minta-minta cukup!
Awak berdiri di belakang saya....'Cukup duit tak nak bayar ni?'....
Gulp! Saya menelan liur....dan memaniskan muka....Cukup!....
Saya meyakinkan awak....dan sebenarnya meyakinkan diri sendiri....
Saya meminta awak tunggu di kereta....sebab saya tak nak termalu di depan awak....
Awak....nasib baik cukup! Saya menarik nafas kelegaan....
Kalau tak, tak taulah saya nak sorok muka saya ni kat mana....
Malu tak dapat nak belanja awak....walaupun hanya segelas minuman....
Selepas itu saya segera menuju ke kereta awak....
Masa tu hujan dah mula merintik....
Sebaik saja masuk ke dalam kereta....hujan di luar semakin lebat....
Awak mengucapkan terima kasih kepada saya....
'Thanks ye awak....sebab belanja saya tadi....
Saya mintak maaflah, terpaksa mintak awak yang belanja....
Ikutkan saya nak belanja awak tadi....
Tapi kawan saya tu pulak tiba-tiba nak pinjam duit....
Saya tak sempat nak keluarkan kat ATM, so saya bagi jelah berapa yang saya ada'....
Saya tersenyum memandang awak....dan berkata....
Takpe....kali ni saya belanja awak, selalunya awak yang belanja saya....
Cewah! Elok jer saya ni bercakap....Kalaulah awak tau cerita sebenar, hehee....
Sedar-sedar, kita dah pun sampai di rumah saya....
Awak bersuara....'Hujan lebatlah awak, macam mana awak nak naik?'....
Saya cakap kat awak....Saya tunggu sekejap dalam kereta awak boleh?
Nanti bila dah reda, saya naik ye?....
Awak jawab....'Boleh, tapi nanti saya parking kat tepi jap....
Ok....erm, nak buat apa ye wak? Kita borak-borak ye?'....
Saya tersenyum memandang awak....sedang di dalam hati bergetar hebat!
Tiba-tiba awak bertanya....'Awak, kenapa awak sayang kat saya?'....
Mak aii! Awak tanya saya depan2 gini? Macam mana nak jawab?....
Segan tuu....tapi, saya jawab gak soalan awak....
Errr....ntah! Mulanya saya just suka tengok jer....tapi lama2 jadi sayang plak....
Awak tersenyum, lalu membalas....
'Oyeker. Pelik jugak ye....saya ni mana ada yang istimewanya, biasa jer....
Tapi saya mintak maaflah, sebab tak dapat nak declare lagi hubungan kita....
Saya bukan tak suka kat awak, saya suka....tapi....
Kita kawan-kawan dulu erk? Lepas tu, kita tengoklah macam mana nanti....
Bukan apa, saya takut kalau tak jadi nanti....saya pulak dipersalahkan'....
Saya mengangguk faham....sebab saya pun pernah berada dalam situasi yang sama....
Awak bertanya lagi....'Awak, lelaki yang macam mana ye yang awak impikan?'
Hmm....awak pernah tanya saya soalan ni, tapi mungkin awak lupa kot!
Saya cakap kat awak....
Saya nak cari lelaki yang boleh buat magik...
'Hah?! Lelaki yang boleh buat magik? Yang pandai buat silap mata ke?Hehee'....
Awak bertanya hairan.....kemudiannya tergelak....
Saya senyum sebelum menjawab....
Bukan macam tu, awak nii....Maksud saya lelaki yang boleh buat magik tu....
Adalah lelaki yang boleh buat saya selalu merindui dia....
Biarpun dia ada di sisi saya, saya tetap merinduinya....
Walaupun saya baru lepas jumpa dia, tapi saya masih rasa rindu padanya....
Dan bila dia tiada....saya sentiasa ternanti-nanti kehadirannya....
Juga kerana ada rindu di hati ni....
Lelaki yang buat saya rasa rindu, benci, geram, sayang dan marah dalam satu masa....
Yang buat saya jadi sasau, susah hati....dan gembira kemudiannya....
Pendek kata lelaki yang memberi pelbagai perasaan pada diri saya....
Saya menerangkan dengan panjang lebar....dan awak setia mendengar....
Awak tanya saya....'Habis tu awak dah jumpa ke lelaki macam tu?'
Mulut saya menjawab....Belum....
Tapi hati saya cakap....''Macam dah jumpa jer....Mungkin awaklah orangnya''

Awak....di luar hujan semakin lebat....
Saya dapat melihat air mula bertakung....silap haribulan boleh banjir ni....
Saya rasa bersalah pula pada awak....sebab terpaksa temankan saya....
Tapi awak kata takpe....hujan lebat, nak buat macam mana?
Dan awak kata, kita boleh gunakan masa ni untuk berbual lebih panjang....
Saya sengaja menduga awak....Saya tanya awak....
kalau hujan ni tak berhenti sampai pukul12 macam mana?
Awak sanggup ke tunggu?....
Awak jawab....'Saya tunggu jelah....sampai hujan berhenti...
Saya ada payung, tapi kat belakang....Nak ambik payahlah awak....'
Saya balas....Takpelah, saya tunggu hujan reda dulu....
Takpe kan awak?....
Awak jawab....'Ala awak nii....takpe, kita tunggu jelah hujan reda....
Awak, air makin naiklah....macam mana awak nak naik atas nanti?'....
Hah?! Biar betul awak ni....
Saya segera mengalihkan pandangan ke luar....
A'ah laa....air makin naik, tapi taklah tinggi mana....
Saya cakap kat awak....saya boleh redah lagi....
Awak ketawa....lalu menyambung kata....
'Awak, kalau air naik tinggi....terpaksalah awak berenang macam itik, hehee....'
Awak ketawa besar....siap dengan gaya renang itik lagi....
Saya turut ketawa....senang dengan gurauan awak....
Rasa bahagia....bila berdua begini....
Awak....saya cakap kat awak....
Saya suka hari hujan....sebab suasananya macam romantik jer....
Redup, berangin....dengan bunyi setiap titisan airnya....
Buat jiwa rasa tenang....dan bebas....
Seolah-olah melepaskan segala isi dalamnya....
Tapi kalau hujan ribut beserta guruh dan petir tu....buat saya rasa takut!
Awak tersenyum memandang saya....
.
Awak....setelah lebih 1 jam kita menunggu....
Akhirnya hujan agak reda....
Saya meminta diri untuk naik ke rumah....
Sewaktu saya baru nak membuka pintu kereta....
Awak tiba-tiba bersuara....
'Awak....ermm....kalau saya nak bersalam dengan awak boleh tak?'....
Saya tergamam seketika....tak tau nak jawab apa....
Lama kemudian baru saya cakap pada awak....
Bagi saya 1 sebab kenapa awak nak bersalam dengan saya....
Awak jawab....'Sebab saya tak pernah bersalam dengan awak sebelum ni'....
Sekali lagi saya terdiam....berfikir-fikir patut ke saya izinkan?
Hmmm....akhirnya saya menghulurkan tangan pada awak....
Awak menyambutnya....dan menggenggam erat....
Di saat itu, terasa seolah-olah saya terkena kejutan elektrik....
Muka saya terasa panas....maluu....tapi mahu, hehee....
Awak tersenyum memandang saya....
Aduh! Ni yang tak tahan nih....cepat2 saya leraikan genggaman awak....
Awak kembali bersuara....
'Nak pinjam payung tak? Saya ada payung kat belakang'....
Saya menolak....kerana hujan renyai2 jer, saya boleh redah....
Awak bertanya sekali lagi untuk kepastian....
'Betul ke tak nak pakai payung? Kang kena hujan demam plak'....
Saya tersenyum sebelum menjawab....Takpe, terima kasih....
Awak kemudiannya meminta maaf daripada saya....
'Awak, maaflah. Saya tak dapat nak tolong hantarkan awak naik ke atas....
Sebab paras air agak tinggi....nanti basah kasut saya, hehee....'
Saya tersengih mendengarnya....awak ni ada-ada jer....
Saya membalas gurauan awak....Yelah, kasut mahal....
Awak menjawab balik....'Tu la pasal, kasut mahal, heheheh....'
Dan kita sama2 ketawa....mesra!
Setelah memberi salam dan mengucapkan terima kasih....
Saya keluar daripada kereta awak....
Sempat juga saya berpesan pada awak supaya berhati2 memandu....
Awak mengangguk dan menjawab....'OK'
Saya berlari-lari anak....sebelum kembali menoleh ke arah awak....
Awak masih di situ....memerhatikan saya....
Saya melambaikan tangan....tanda selamat tinggal....
Awak membalasnya....
Dan perlahan-lahan kereta awak meluncur pergi....

Awak, saya gembira sangat hari ni....
Walaupun saya diserang gastrik....tapi saya ada awak yang prihatin....
Walaupun saya cemas kerana awak terlambat ambil....
Tapi akhirnya awak menenangkan saya dengan kehadiran yang pasti....
Walaupun saya tak cukup duit nak belanja awak makan....
Tapi saya rasa ianya kenangan manis yang tak dapat dilupakan....
Kerana saya rasa kita sama2 berkongsi kesusahan tu....
Walaupun saya terperangkap di dalam hujan....
Tapi bagi saya tu hujan rahmat....
Sebab saya diberi kesempatan untuk berada lebih lama di sisi awak....
Walaupun awak cakap awak tak berani nak declare hubungan kita....
Saya rasa saya masih boleh menerimanya....
Kerana setidak-tidaknya awak dah berterus-terang dengan saya....
Pelik kan? Walaupun ada rindu dan sayang antara kita....
Namun kenapa kita masih menafikan kewujudannya?
Ermm....tapi saya rela biarpun hubungan kita ni tak bernama.

Awak....
Pukul 11 malam tu....saya sms awak....
Sekali lagi mengucapkan terima kasih untuk hari yang indah tadi....
Juga untuk meluahkan rasa rindu yang terpendam ni....
Erm....nampaknya awaklah orangnya yang boleh buat magik tu....
Awak membalas sms saya....
'Sama2. Nanti saya ambik awak lagi K!....Rindu awak jugak....
Saya pun happy jumpa awak tadi....'
Saya tersengih membaca balasan daripada awak....
Saya tanya awak lagi....
Boleh ke awak ambik saya lain kali? Tak apa ke?
Awak....awak nampak smart pakai baju kemeja hijau tu....
Warna favourite saya pulak tu....hijau!
Baju baru erk? Tak pernah nampak pun awak pakai?
Awak jewab....'Boleh. Nanti saya ambik awak yek....
Eh! Ada laa....saya pernah pakai baju tu pergi ofis awak....baju lama....
Erm awak pun nampak lawa hari ni, warna favourite saya....biru:-)'
Wah! Bertambah bahagianya saya bila dipuji....
Saya tersenyum....dan mengajukan soalan yang seterusnya....
Soalan yang saya kira, kerap ditanya pada awak....
Awak sayang saya tak? Awak nak tidur dah ke?
Awak jawab....'Sayang. Awak sayang saya tak? Erm belum nak tidur lagi'....
Saya membalasnya....Saya pun sayangkan awak....
Awak, kalau awak nak tidur....awak wish saya dulu ye!....
Saya menunggu....hampir setengah jam....tapi awak tak balas pun....
Saya agak awak dah tertidur ni....
Awak memang selalu gini....cakap tak nak tidur, tapi tiba2 senyap....
....erm....jadi baik saya pun tidur....
Selamat malam semua....ZzZz....

Awak....
Esoknya pulak....awak sms saya....
Masa tu dah pukul 7.08 minit malam....
Awak tanya saya....'Hye! Awak dah balik ke belum tu?'....
Saya jawab....Dah balik, kat rumah dah pun. Awak kat mana tu?
Awak cakap....'Saya dekat rumah kengkawan saya kat Shah Alam....
Balik kerja tadi terus pergi ke sini....Sakit kepala la awakk....'
Saya tanya awak....Sakit kepala kenapa? Kena hujan ke masa balik semalam?
Awak jawab....'Tak taulah, mungkin jugak kot'....
Saya suruh awak makan ubat....sebab saya tau antibody awak tak kuat....
Kalau dibiarkan, esok sure awak jatuh sakit punya....
Tapi awak cakap kat saya....balik rumah nanti baru awak makan....
Kalau makan sekarang, takut mengantuk pulak masa nak drive nanti....
So saya pesan kat awak....supaya tak berlama kat rumah kawan tu....
Balik awal....makan dulu lepas tu telan ubat....tidur awal!
Awak balas....'Ok. Awak, cuti tahun baru nanti awak balik kampung tak?
Saya cakap....A'ah balik....sambut tahun baru kat sana. Awak?
Awak jawab....'Saya mungkin nak pergi Genting kot....
Kawan2 ajak pergi sana....so saya ikut jelah....
Lagipun dah lama saya tak naik Genting tu'.....
Saya membalas kembali....Oyeker....seronoklah awak nanti....
Erm....sedihlah tak dapat tengok awak bila cuti nanti:-(....
Membaca balasan saya, awak segera memujuk saya....
'Ala awak ni, janganlah sedih....Lepas cuti nanti kita boleh jumpa lagi:-)....
Saya cakap....Memanglah....tapi lama laa....3 hari tuu....
Awak masih cuba memujuk saya....
'Erm kalau gitu, kita jumpa nak esok? Saya ambik awak....'
Saya tersenyum girang....dan terus menjawab....
Dah tentulah saya nak! Tapi betul ke ni?....
Awak meyakinkan saya....yang kita pasti bertemu esok....
Senyuman di bibir makin melebar....hmmm....
Saya nak tengok awak puas2 bila jumpa nanti....
Boleh buat stok bila2 rindu....semasa berada di kampung nanti, ahaks!


Awak....
Hari ni pagi2 lagi awak dah hantar sms kepada saya....
'Assalamualaikum. Hye cik adik sayang:-). Morning! Hari ni sihat?'
Saya balas....Waalaikumussalam, morning!....
Hai awak! Saya sihat jer. Awak pulak? Erm rasa miss la kat awak....
Awak membalasnya kembali dengan satu pertanyaan....
'Erm....miss jer ke?'....
Saya senyum....dan menjawab....Bukan miss jer, semua ada(",)....
Awak, hari ni saya balik pukul 6 petang....boleh ke awak ambik?
Awak jawab....'Boleh. Saya ambik awak nanti yer sayang:-)....
Lagipun saya memang nak pergi ofis awak, nak hantar barang....
Saya senyum lagi....gembira kerana akan bertemu awak petang ni....
Saya cakap kat awak....Oklah kalau macam tu. Jumpa petang nanti ye....

Awak....
Saya asyik mengira waktu....menanti hari petang....
Tak sabar rasanya....apatah lagi lepas ni kita akan berpisah agak lama....
Tapi saya baru teringat....petang ni kat ofis saya ada New Year's party....
Saya tak join pun....Maklumlah, party tak halal:-)....
Pukul 5.30 petang tu....saya sms awak....
Bagitau keadaan di ofis saya sekarang....
Bukan apa, takut awak terkejut pulak bila masuk ke ofis saya nanti....
Bau minuman keras menusuk ke hidung....
Ada staff tu....dah mula mabuk!
Tak lama kemudian, awak membalasnya....
'Oyeker? Teruk sangat ke? Erm....saya masuk kejap jelah....
....Nak hantar barang ni kat collegue awak'....
Saya cakap kat awak....Oklah kalau awak dah cakap gitu....
Pukul 6.12 petang....awak tiba di ofis saya....
Saya segera mendapatkan awak....lantas bertanya....
Awak, betul ke awak nak masuk dalam?Saya rasa tak payahlah kot....
Soalan saya awak biarkan tanpa jawapan....
Sebaliknya awak mengemukakan soalan....
'Kenapa? Teruk sangat ke keadaan kat dalam tu?'
Saya jawab....A'ah.Diorang tengah mabuk tu....
Takut lain pulak jadinya nanti....
Lagipun kalau awak jumpa dia, ntah2 dia pun tak faham awak cakap apa....
Awak saya lihat termanggu seketika....mungkin sedang berfikir....
Akhirnya awak bersuara....'Oklah kalau macam tu....
Lainkali jelah saya bagi barang ni kat dia erk'....
Saya mengangguk....lalu mengukirkan sebuah senyuman....

Kita masuk ke dalam kereta....
Dan awak bertanya ke mana arah kita nak pergi ni....
Saya cakap....terpulanglah kat awak....
Saya ikut jer....lagipun saya tak tau sangat tempat2 yang best sekitar ni....
Kereta awak meluncur laju menuju ke satu destinasi....
Yang saya sendiri tak pasti apa nama tempatnya....
Awak bawa saya makan di sebuah restoran KFC....
Kita duduk berhadapan....saya rasa gementar tiba2....
Segan nak makan depan awak nih....
Saya tengok awak selamba jer makan....awak kata awak lapar!
Saya cuba habiskan makanan saya secepat yang boleh....
Tapi ntah kenapa....bila bersama awak....saya rasa kenyang....
Kenyang tengok senyuman awak kot....hehee....
Aduhaiii hati....
Sudahnya saya makan sikit jer....
Awak....lepas makan, awak hantar saya balik....
Saya gembira hari ni....dapat tengok awak biarpun hanya seketika.

Malamnya....
Saya rasa lapar....jadi sekali lagi saya makan....
Huhuu....tadi dengan awak rasa kenyang jer....
Dah balik rumah ni tiba2 rasa lapar pulak....
Inikah penangannya cinta??? Ahaks!....
Sambil makan tu, saya sms awak....
Saya katakan yang saya rindu....
Awak membalasnya dengan kata2 yang romantis....
'Erm sayang rindukan ayang? rindu awak jugak:-)....
....Tengah watpe tu sayang?'....
Huk!Huk! Hampir tersedak saya dibuatnya setelah membaca kiriman awak....
Awak panggil saya sayang....tu mungkin saya dah biasa....
Tapi bila awak menggunakan perkataan ayang sebagai ganti diri awak....
Erm....saya kira itu sesuatu yang agak luar biasa....
Rasa macam nak pengsan....
Sampai tak tertelan nasi kat dalam mulut ni....
Saya tersengih-sengih macam kerang busuk....
Sempat ditegur Along saya....
Katanya....elok sangatlah tu makan sambil sms....
Lantas saya segera menghabiskan baki makanan di pinggan....
Selepas membasuh pinggan, barulah saya membalas sms awak....
Saya cakap....Sorry awak, saya makan tadi. Tu yang lambat balas....
Wah! Awak sekarang dah pandai romantik2....belajar dari mana:-)?
Awak jawab....'Tak belajar dari mana2....sendiri laa....
Erm patutlah ayang tunggu lama....Sayang makan apa tu?'....
Aduh mak! Sekali lagi awak buat saya rasa macam nak pengsan....
Jiwang betul awak malam ni....saya hampir tak kenal awak....
Saya cakap kat awak....Saya makan nasi, lapar:-)....
Awak, terima kasih sebab ambil saya balik kerja....
Dan terima kasih sebab belanja saya makan tadi....
Saya gembira dapat berkawan dengan awak....
Awak balas balik....'Sama2. Saya jugak berterima kasih dekat awak....
....kerana sudi berkawan dengan saya....
Saya berharap sangat hubungan kita berjalan dengan lancar:-)....'
Saya sedikit terharu dengan kata2 awak....
Saya tanyakan pada awak....Betul ke apa yang awak cakap ni?
Awak jawab....'Laa, betul. Saya dah lama tak rasa macam ni....
Kenapa awak tanya? Awak tak suka ke saya cakap macam tu?'
Saya cakap....Bukan tak suka, cuma pelik sebab tiba-tiba awak cakap gini....
Ni yang buat saya sayang kat awak nih!
Selamba saya menitipkan kata2 itu....
Dan awak membalasnya....'Saya pun sayang awak jugak, sayang:-)'
Membaca kiriman awak, saya bertanya lagi....
Awak sayang saya banyak ke sikit? Kenapa awak sayang saya?....
Awak jawab....'Sayang banyak. Entahlah awak....
Mungkin sebab saya dah jatuh hati dengan awak:-)....
Saya tersenyum....tapi masih tak puas hati dengan jawapan awak....
Jadi saya ajukan lagi soalan untuk awak....
Sayang banyak tu, banyak macam mana?
Awak jatuh hati dengan saya atas sebab apa?
Awak tak kisah ke berkawan dengan saya?....
Awak jawab....'Erm banyaknya soalan dia....penat saya jawab:-)....
Saya tak kisahlah sayang....'
Saya ketawa....tengok tu! Saya tanya banyak, awak jawab satu jer....
Tak aci betul....Saya tanya lagi sekali pada awak....
Sengaja mendesak awak....
Awak cakap....'Saya tak taulah wakk....Perasaan tu datang sendiri....
Ermm....dia suka tak?'....
Saya katakan pada awak, yang saya terima jawapan awak tuu....
Dan saya sukaaa....sangat!
Tapi saya nak tidur dah ni....ngantuklah awak....
Erm malam ni awak wish saya dulu boleh?
Awak membalas....'Erm sayanglah dulu....'
Saya cakap kat awak....
Asyik saya jer yang wish awak dulu....kali ni awaklah pulak....
Wish yang paling best kat saya ye:-)!....
Akhirnya awak mengalah....
'Oklah. Selamat malam....Sayang hanya untukmu seorang!
....Take care n I Miss U'....
Di saat membaca balasan terakhir awak tu....
Saya terasa seolah-olah berada di alam yang lain....
Malam itu terasa indah sangat!
Dan saya ingin memegang kata-kata awak tu sebagai satu azimat!


Awak....
Hari ini hari Sabtu....Saya akan pulang ke kampung....
Selepas tamat waktu kerja...pada pukul 12 tengahari nanti....
Pagi tu juga....awak sms saya....
'Assalamualaikum sayang. Morning! Erm bz ke tu?'
Saya jawab salam awak....saya katakan yang saya tak bz....
Dan saya tanyakan pada awak....Dah mandi ke belum ni? Dah sarapan?
Awak jawab....'Dua2 belum:-). Baru bangun....
....Erm tadi pergi kerja sape hantar sayang?'
Saya tersengih....kata-kata awak selalunya mengejutkan saya....
Perkataan 'sayang' tu buat saya rasa disayangi....
Saya bagitau awak....yang saya tumpang kawan pagi tadi....
Saya juga bagitau yang saya akan pulang ke kampung lepas ni....
Bersama dengan Along dan pakcik saya....
Awak balas....'Eh! Kan awak kata semalam pakcik awak dah balik kampung dulu....
Alaa....awak tak cakap awal2, kalau tak boleh jugak saya hantar:-)....
....Awak dah sarapan ke?'
Saya tergelak sendirian....Hmm,mesti best kalau awak yang hantar saya pagi tadi....
Tapi macam mana saya nak mintak tolong awak....
Sedangkan hubungan kita sendiri masih samar2....
Lainlah kalau awak ni memang sah pakwe saya....
Dah tentu tanpa segan silu saya akan meminta bantuan awak....hahaha!
Saya cakap kat awak....yang saya balik dengan pakcik saya yang lain....
Nasib baik saya mempunyai ramai saudara-mara di sini....
Saya juga bagitau yang saya belum sarapan....
Dan saya tanyakan pada awak....pukul berapa awak nak bertolak ke Genting?
Awak cakap....'Mungkin tengahari, tapi tak taulah....Ikut kawan2....'
Sempat saya berpesan, supaya awak berhati2 dalam perjalanan nanti....
Awak cakap...'Erm ok, tak nak kacau awak buat kerja....
....Elok2 buat kerja tu. Miss u sayang....bye!'
Saya tersengih lagi sebelum membalas....I miss u 2!


Awak....
Sepanjang dalam perjalanan balik ke kampung....
Saya asyik teringatkan awak....
Sungguh! Saya merindui awak tika ini....
Agaknya apa yang sedang awak lakukan sekarang?
Dah sampai ke kat Genting?
Dalam berfikir-fikir, akhirnya saya terlena....
Bila tersedar, saya lihat ada 1 mesej dalam inbox saya....
Saya baca....mesej tu datangnya daripada awak....
Ringkas saja ayatnya....tapi cukup untuk buat saya faham....
Yang awak juga mengingati saya....
'Erm, senyap jer dia ni:-('....
Saya membalas....Assalamualaikum. Sorry awak, saya tertidur tadi....
Tak sedar ada mesej masuk. Awak kat mana dah tu?
Saya baru sampai kat Bentung ni....
Awak balas balik....'Waalaikumussalam. Oyeker, baik2 ok!....
....Saya dah nak gerak ke Genting ni'....
Saya balas....Ok, TQ! Awak pun sama hati2....I miss u!
Awak membalasnya kembali....'Ok, I miss U 2 sayang'.

Awak....
Pukul 7.05 minit malam....awak sms saya lagi....
'Awak, saya dah sampai....sejuknya! Sayang dah kat mana tu?'
Bibir saya menguntum senyum sebaik saja membaca kiriman awak....
Saya balas....Oyeker. Ingat jugak awak kat saya erk!
Saya dah sampai kat rumah pukul 5 lebih tadi....
Awak balas balik....
'Saya ingat sayang. Kalau sayang ada kat sini mesti lagi best!
....Erm dah makan ke belum tu?'....
Saya jawab....Dah makan, awak? Betul ke ingat ni? Bila awak nak balik?
Awak cakap....'Betul. Nanti bila2, kita pergi sini nak?
Kita main permainan kat sini....saya tengok best jer....
May be esok baliklah lepas countdown. Saya dah makan sebelum datang sini....
Saya balas....Hehee....InsyaAllah nanti kita pergi k!
Oklah awak, dah maghrib ni. Kita stop sini dulu ye....
Take care, sayang awak! Happy New Year 2006! Enjoy ur day....
Awak membalasnya kembali....'Ok, awak pun sama take care....
....Sayang awak jugak, mmuahh!!! Happy New Year too'.

Awak....
Lepas solat maghrib tadi....saya rasa penat sangat....
Mata ni mula terasa berat....
Saya berbaring seketika di atas katil untuk merehatkan badan....
Tapi akhirnya saya terus tertidur tidak sedar....
Setelah agak lama tertidur....saya terjaga....
Baru teringat yang saya belum lagi menunaikan solat isyak....
Dari dalam bilik, saya dapat dengar suara dari peti TV....citer Tamil!
Dan juga riuh-rendah suara adik2....
Ntah kenapa liat benar untuk saya bangun....
Terasa betul2 penat dan mengantuk!
Selang beberapa minit, saya terlelap kembali....
Kali ni lebih lama....hinggalah saya terjaga semula kemudiannya....
Suasana di rumah tidak seriuh tadi....lebih tenang....
Tapi suara daripada peti TV masih kedengaran....
Saya pasti Along dan adik saya yang no.5 masih berjaga....
Pukul berapa dah ni? Saya terpisat-pisat....
Astagfirullahal'Azim....saya dah terlajak tidur ni....solat isyak pun belum....
Saya meraup muka....lalu segera bangun....
Saya lihat adik2 yang kecil sedang lena diulit mimpi....
Saya tengok jam....Ya Allah! Dah hampir pukul 1 pagi....
Saya capai handphone yang tergantung di dinding....
Ada 1 mesej saya terima....saya baca....
'Selamat Tahun Baru sayang!:-)'....
Alamak! Macam mana saya boleh terlupa yang malam ni malam tahun baru?
Saya betul2 tak ingat tentang hari ni....
Rasa kesal tak sudah....
Kerana terlepas menyaksikan countdown yang disiarkan secara langsung di TV....
Lebih kesal kerana tak dapat menjadi orang pertama yang wish awak....
Paling kesal bila dikhabarkan nenek dan pakcik datang bertandang ke rumah tadi....
Tak dapat bertemu dengan mereka....
Dan sekali lagi rasa kesal kerana terlepas untuk menonton cerita Tamil....
Sedangkan saya dah lama menanti tayangannya....
Citer best tuu....tajuknya ''Chandramukhi'' lakonan Rajnikanth dan Jyotika....
Dah tentulah saya tau siapa pelakonnya....
Sebab saya ni peminat setia filem Tamil....hahaha!
Ops! Terlupa pulak nak balas mesej awak....
Saya segera menekan kekunci handphone....
Saya agak awak belum tidur lagi waktu ni....
Tentunya awak sedang meraikan hari ini bersama teman2....
Assalamualaikum...Selamat Tahun Baru awak....
Sorry, saya baru bangun tidur....
Langsung terlupa yang malam ni malam tahun baru....
Dah terlepas nak tengok countdown:-(....Awak katner tu?
Tak lama kemudian, awak membalas....
'Waalaikumussalam. Sayang penat sangat ni.....
Saya kat dalam kereta, tengah duduk rehat2....
Sayang tidurlah kalau mengantuk....'
Saya senyum....keprihatinan awak buat saya rasa terharu....
Saya gembira....terlalu gembira dengan penerimaan awak....
....terhadap diri saya....biarpun tanpa ucapan yang satu tu....
Sekurang-kurangnya saya tau awak memberikan respon yang positif....

Saya cakap kat awak....Taklah, saya tak ngantuk....Dah tidur lama tadi....
Macam mana sambut countdown kat sana? Meriah tak?
Awak jawab....'Seronok sangat awak! Dapat tengok bunga api....meriahlah!'
Saya senyum lagi...dapat saya bayangkan wajah awak yang ceria....
Saya balas balik....Yeker? Erm seronoklah awak erk....
Saya pulak yang rugi...terlepas nak tengok countdown:-(....
Awak....SAYA RINDU SANGAT KAT AWAK!
Spontan saya meluahkannya....
Memang itulah yang saya sedang rasai saat ini....
Awak membalas....'Oyeker, ciannye dia.....
Erm awak rindu kat saya, nak cakap dengan saya ke?
SAYA PUN RINDU KAT AWAK:-)'....
Saya hampir nak menangis membaca luahan hati awak....
Saya pasti, seyakinnya pasti....yang awak turut merasai apa yang saya rasai....
Saya berfikir2....memang kalau boleh saya nak sangat dengar suara awak....
Sebab saya terlalu rindukan awak!
Tapi sayangnya tak boleh....saya kat kampung sekarang ni....
So faham2 jelah, line kat sini tak clear....putus2....
Kalau saya call awak pun, belum tentu saya boleh dengar suara awak....
Hmmm....terpaksalah saya gigit jari malam ni....
Tak dapat dengar suara awak....huwaaaaaaa!
Saya terangkan pada awak tentang keadaan saya....
Nasib baik awak faham....
Saya tanyakan pada awak....Apa azam awak tahun ni?
Ringkas awak menjawab....'Adalah, mana boleh bagitau'....
Saya tergelak....sabar jelah awak ni, tu pun nak berahsia....
Saya tanya lagi....Apa bezanya tahun baru ni dengan tahun lepas pada awak?
Awak jawab....'Bezanya tahun ni saya ada awak:-)....
....Erm apa pulak azam sayang?'....
Awak, saya hampir menjerit membaca sms awak....
Awak buat saya rasa macam berada di atas angin, tak jejak di bumi!
Saya hanya mampu mengucapkan terima kasih pada awak....
Kerana menghargai kehadiran saya di sisi awak....
Sebelum memberitahu azam saya pada awak.

Awak....
Esok petangnya....awak sms saya....
Awak tanya saya tengah buat apa?....
Saya cakap....Tengok TV....awak katner tu?
Awak cakap....'Kat Genting lagi, tengah layan permainan kat sini....
Tapi dah nak balik dah....'
Saya tanya lagi....Awak sihat ke?
Soalan bodoh kan wak....dah tentulah awak sihat....
Tidak takkanlah boleh main lagi....heheee....
Awak jawab....'Saya sihat. Sayang sihat tak? Tengah buat apa tu?'
Saya cakap kat awak....Saya sihat jugak, tengah tengok TV....
Awak dah makan? Awak, saya rindu sangat kat awak!
Awak balas....'Dah makan tadi. Mahal wakkk....
Saya makan mihun goreng ngan air tin kena Rm11:-)....
Awak dah makan ke belum tu? Ooo....awak rindu saya erk....
Awak pejam mata, bayangkan saya ada bersama awak!'....
Saya terkedu....ayat awak yang terakhir tu buat saya rasa sebak....
Sungguh! Saya seolah memiliki kebahagiaan yang terindah....
Detik ini detik yang sangat istimewa dalam hidup saya....
Dan juga tahun baru yang benar2 memberi makna pada saya....
Saya berdoa dalam hati, moga kebahagiaan ini berpanjangan.

Awak....
Malamnya....saya dah pun selamat sampai ke KL....
Dan saya tau awak pun dah lama pulang dari Genting....
Saya sms awak....Saya tanya awak....Ada ingat saya tak hari ni?
Awak jawab....'Ntah! Tak ingat kot:-)'....
Wajah saya berubah tatkala membaca jawapan awak....
Rasa sedih....sebab awak langsung tak menjaga hati saya....
Kot iye pun tak ingat, bagilah jawapan yang cover2 sikit....
Tapi takpelah, berterus-terang lebih baik....
Saya cuba memujuk diri sendiri....
Saya cakap kat awak....Tak ingat ye? Takpelah kalau gitu....
Awak dah makan?....Saya bertanya....
Lalu awak membalasnya kembali....
'Baru lepas makan McD, mak beli tadi....
Alaa....apalah awak ni, mestilah saya ingat si sayang saya ni....
....Kan ke siang tadi saya hantar mesej kat awak:-)'....
Saya jadi blur untuk beberapa saat setelah membaca sms awak....
Ada ke awak sms saya siang tadi?
Saya menggaru-garu kepala yang tidak gatal....
Kemudian akhirnya tersenyum malu....
A'ah laa....macam mana saya boleh terlupa....
Heheee....nampaknya saya dah berprangsaka buruk pada awak....
Tapi awak pun satu....saja nak mainkan saya....
Apapun, saya senang dengan gurauan awak....
Sebab gurauan awak gurauan yang membawa bahagia!



Awak....
Hari ini hari baru....
Saya memulakan kerja seperti biasa, dengan semangat yang baru....
Tapi sayang ianya tidak berpanjangan....
Untuk kesekian kalinya, saya diserang gastrik!
Lebur sedikit semangat yang saya sematkan sejak semalam....
Mujur saya dah standby ubat2 saya dalam laci ofis....
Berguna juga ketika saat2 sebegini....
Sedang saya berperang dengan rasa sakit ni sendirian....
Tiba-tiba pintu department saya terkuak....
Saya tak pandang pun ke arah sesusuk tubuh yang masuk tu....
Uh! Tentulah staff kat ofis ni jugak....Bisik hati saya.....
Sehinggalah saya terdengar satu suara....
Suara yang cukup saya kenali....
Takkan dia kot!....Tiba-tiba rasa berderau darah ni....
Saya meneruskan kerja saya tanpa menoleh ke arah belakang....
Dan memasang telinga mendengar bicara antara awak dengan ketua saya....


Awak....
Tak tau kenapa....bila awak ada kat sini....
Biarpun hanya mendengar suara awak....
Dan melihat kelibat awak sekilas....
Tapi ianya cukup untuk buat saya jadi tak tentu arah....
Sakit perut tadi seakan tidak terasa....
Hmmm....panahan cinta lagi ke ini???
Sebaik saja awak turun ke tingkat bawah....
Saya menerima satu kiriman sms....
'Assalamualaikum. Hai! Bz nye dia buat kerja....'
Saya tersenyum....timbul satu idea nakal di kepala....
Lantas saya membalas sms awak....
Waalaikumussalam. Hai! Mana awak tau saya bz ni?....
Saya bertanya....kura-kura dalam perahu, pura-pura tak tau....hehee....
Awak membalasnya....'Awak tak perasan saya naik atas tadi?'....
Saya tergelak kecil....dapat membayangkan respon dari awak....
Saya membalas....Awak ada kat sini ke?....
Saya tak perasan pun awak naik tadi? Ada ke??
Awak balas balik....'Erm kusyuknya dia buat kerja....
....sampai tak perasan saya naik atas tadi'....
Kali ni saya tergelak besar....Alahai awak....
Mudahnya awak percaya kata-kata saya....lurus jugak awak ni erk!
Kalaupun mata saya ni tertutup....
Telinga saya ni masih boleh mendengar....hati saya ni boleh merasa degupannya....
Untuk mengesan kehadiran awak di sini....

Saya menukar topik....tak mau bergurau lagi....
Saya cakap kat awak....yang saya rindukan awak....
Awak balas....'Rindu dekat awak jugak....
Nanti saya naik, saya nak tengok awak....
Awak pandang tau dekat cermin pintu nanti'....
Saya cakap....Ok!
Dan segera memusatkan pandangan ke arah pintu ofis saya....
Tak lama kemudian, awak naik....
Awak pandang saya dari luar pintu sambil tersenyum....
Saya membalas senyuman awak....
Lepas berjumpa dengan ketua saya....awak turun....
Tapi sekali lagi memandang saya dari arah pintu....
Saya perasan awak masih berdiri di luar....
Lalu saya berpaling memandang awak....
Dan kita sama-sama tersenyum....
Aduhai....betapa bahagianya saya rasa di saat ini....
Sedang saya dibuai kegembiraan, ketua saya menyapa....
Dia cakap kat saya....yang awak ni very nice boy!
Dia cakap lagi....kalau dia belum kahwin, sure dia dah tackle awak....
Saya tergelak besar....hemmm....tak padan dengan sakit!
Mana taknya, kelakar tengok gelagat ketua saya tu....
Lagipun bila sebut jer nama awak, pasti ianya buat saya senyum meleret....
Terselit juga rasa bangga di hati saya mendengar pujian tu....
Ketua saya sempat berpesan, yang saya patut berusaha untuk dapatkan awak....
Sebab awak dia rasa awak betul2 nice....
Saya cakap kat ketua saya jujur....yang saya sedang berusahalah ni....
Sebab saya pun yakin yang awak baik orangnya....
Cuma saya tak pasti adakah saya cukup baik untuk awak....
Tiba-tiba saya rasa rendah diri....
Melihat reaksi daripada saya, ketua saya segera menyambung kata....
Dia cakap....yang saya pun nice jugak tapi kena lebih nice....
Saya tersenyum kembali setelah menerima sokongan dari seorang ketua....
Walaupun jarak umur kami jauh, berbeza agama....
Tapi masih ada sentimen kasih sayang yang merapatkan kami....

Cerita kita tak berhenti di situ....
Sebab lepas awak turun, kita sms lagi....
Saya bagitau awak....tentang kesihatan saya hari ni....
Hmmm....sengaja nak bermanja dengan awak....
Awak cakap kat saya....'Erm tu la lambat makan. Tak sarapan. Makan ubat tu!'
Awak menasihati saya....tegas!
Saya katakan pada awak....
Sorry awak....saya bukan sengaja tak nak sarapan....
Tapi tak sempat...Tapi takpe, saya dah makan ubat pun, TQ!....
Huh! Inilah alasan yang selalu saya guna pakai bila awak menasihati saya....
Degil jugak saya ni kan, hehee....
Awak balas balik....'Lepas tu awak rehat jap, jangan buat keje dulu tau'....
Sekali lagi awak memberi nasihat....tapi kali ni lebih lembut....
Sungguh! Saya terharu dengan perhatian awak....
Dan pastinya bunga-bunga cinta dalam hati saya makin mekar!

Awak....
Petangnya....sakit gastrik saya makin menjadi-jadi....
Bukan semakin baik....biarpun saya dah makan ubat....
Ntahlah....saya sendiri tak pasti adakah saya menghidap penyakit lain....
Pernah juga doktor yang merawat saya....
Mengesyaki yang saya berkemungkinan kena apendiks....
Dan meminta saya buat pemeriksaan lanjut di HU....
Tapi sehingga sekarang saya belum pergi ke sana....
Sebab saya takut! Takut ngan doktor, jarum dan ubat:-P....
Lebih kurang pukul 5 petang tu....awak tiba2 call....
Terkejut jugak....ntah mimpi apa agaknya awak....
Owh....rupanya awak nak tanya keadaan saya....
Saya berterus-terang pada awak tentang keadaan saya....
Memang tak boleh nak tipu....
Sebab awak boleh mendengar dengan jelas suara saya....
Yang tertahan-tahan menahan kesakitan....
Dan awak nampaknya risau mendengar khabar saya....
Berkali-kali awak menasihati saya agar jaga makan....
Cepat2 pergi ke hospital....makan ubat, bla....bla....bla....
Saya tekun mendengar dan sesekali tertawa kecil....
Lama juga saya terpaksa menadah telinga ni mendengar syarahan awak....
Akhirnya barulah saya diberi peluang bersuara....
Saya tanya....awak kat mana sekarang ni....
Sebab saya baru perasan, masa awak bercakap tadi....
Mulut awak macam penuh jer....mungkin awak bercakap sambil makan....
Awak ketawa sambil menjawab....'A'ah la wak, saya kat kedai makan ni....
....tengah makan, lapar. Jomlah makan sekali!'....
Saya turut ketawa....teruklah awak ni....tak senonoh....
Lepas awak letak telefon, saya menghantar satu sms buat awak....
Saya cakap....Awak, terima kasih sebab telefon tadi....
Sayang jugak awak kat saya erk:-)....
Awak membalas ringkas....'Mestilah sayang:-). Hari ni balik pukul berapa?'
Saya jawab....Pukul 6, sekejap lagi baliklah....
Awak berpesan supaya saya berhati-hati balik nanti....

Dan pukul 6.42 petang tu, sekali lagi awak sms saya....
'Dah sampai rumah ke belum tu? Sakit sangat ke?'....
Tapi saya tak balas pun, sebab lepas membersihkan diri....
Saya segera berbaring....Saya betul2 tak tahan lagi....
Saya perlu tidur....untuk menghilangkan rasa sakit ni....
Pukul 8 lebih, baru saya sms awak....
Bagitau awak yang saya dah ok....
Dan meminta maaf sebab lambat balas sms awak....
Awak cakap....'Takpe. Saya just tanya keadaan awak....
....Risau saya....Erm awak makan nasi tau....
Saya rasa awak kena sarapan pagi la'....
Saya mengiyakan kata-kata awak dan bertanya....Kenapa awak risaukan saya?
Hampir setengah jam saya menanti balasan awak....baru awak balas....
'Sorry, baru lepas makan. Saya risaulah coz tadi masa saya call....
....awak cakap macam tersekat-sekat tahan sakit....
Awak pergilah klinik, check. Degillah sayang ni!'....
Saya ketawa membaca ayat awak yang terakhir....betul ke saya degil???
Sekali lagi saya memberi alasan yang sama....
Saya cakap saya takut nak pergi check....
Lagipun tak tau nak pergi dengan sape....
Awak membalas....'Erm saya bawak awak pergi klinik Sabtu ni nak?'
Saya berfikir-fikir sebelum memberi jawapan....
Ikutkan hati ni, memang saya nak awak temankan....
Tapi....saya maluuu....Malu dengan awak....
Ntah kenapa saya masih berperasaan begini terhadap awak....
Jadi saya cakap kat awak....
Takpelah, doktor kat klinik suruh saya pergi hospital....
Tapi saya seganlah nak pergi dengan awak....
Awak balas balik....'Pergi hospital mana? Kenapa segan plak?
Habis tu awak pergi dengan sape nanti?'....
Saya jawab....Pergi dengan kawan saya kot!....
Awak tanya saya....'Kawan yang mana? Kawan yang selalu ambik awak tu ke?'
Saya cakap....A'ah. Sebab dengan dia saya tak segan sangat....
Awak katakan pada saya....'Oyeker. Kalau macam tu takpelah....
Awakkan dah lama berkawan dengan dia'....
Saya terdiam....dapat merasakan kelainan pada ayat awak tu....
Belum sempat saya bertanya lanjut, handphone saya berdering....
Panggilan daripada kawan saya....hampir 1 jam kami bersembang....
Saya nak stop awal, tapi takut plak kawan saya tu terasa hati....
So nak tak nak....saya layan jelah....
Tapi saya tak fokus sangat dengan topik perbualan kami....
Sebab minda saya ni dok teringatkan awak....
Bimbang juga kalau2 awak dah tertidur....

Bila tamat jer perbualan kami, saya segera membalas sms awak....
Huh! Nasib baik awak belum tidur....
Saya mintak maaf pada awak dan menerangkan perkara yang sebenar....
Dan saya tanya awak....apa maksud kata-kata awak tadi....
Awak membalasnya....'Ooo patutlah lambat balas. Sakit lagi ke perut tu?
Maksud saya, kawan awak kan dah lama kenal awak....
....Dia lebih tau keadaan awak:-)'....
Saya tak berpuas hati dengan jawapan awak....
So direct saya cakap kat awak....
Kata-kata awak ni lain macam jer....awak cemburu ker?. Perut saya dah ok....
Awak, saya tak pernah pun tegur awak bila awak datang ofis saya kan?
Awak jawab....'Ada la cemburu:-). erm tu la awak. Saya pun macam tu....
Lainkali kita tegur la nak?'....
Saya cakap....Ok, nanti kalau kita terserempak kat tangga ke kat mana....
Kita bertegur sapa ye:-)....Tapi takut awak lak segan ngan staff kat situ....
Awak membalas....'Hehee....segan sikit la, tapi takpe. Awak dah makan ke?
Saya cakap....Dah makan dah....
Awak, nak tau tak....tadi masa awak datang ofis....
Ketua saya kata awak nice sangat!....
Dia kata lagi, kalau dia still single dah tentu dia tackle awak:-)....
Awak balas....'Eh! Bila masa awak makan? Tak nampak pun:-). Masak lauk apa?....
Erm dia cakap macam tu ye? So dia ada agak tak yang saya mesej dengan awak?
Terperanjat saya bila dia cakap saya nice boy....erm nice ke saya ni?'....
Saya tergelak bila awak tanya macam tu....
Saya jawab....Alaa, sambil mesej2 dengan awak ni saya makanlah....
Memanglah awak tak nampak, awak bukan duk sekali ngan saya:-). Masak lauk biasa2 jer....
Dia tak tau pun awak mesej dengan saya....
Tapi betul la dia cakap, awak memang nice:-).Awak....awak ada rindu kat saya tak hari ni?
Saya mengalih topik....
Awak jawab....'Tentulah. Coz sekarang ni kalau saya tak hantar mesej kat awak....
Saya mesti fikir awak tengah buat apalah tu....
Saya asyik ingat jer awak:-)....Sayang awak!'.....
Kali ni senyum saya makin melebar....dah sampai ke telinga pun:-P....
Saya gembira mendengar pengakuan ikhlas dari awak....
Dan saya yakin ianya benar2 tulus dari hati awak....
Tapi sengaja saya nak menyakat awak....
Saya tanya....Betul ke apa yang awak cakap tu?
Awak, esok pakai baju warna apa?....
Awak balas....'Betul. Awak tak percaya dekat saya ke?.....
....Erm esok tak tau nak pakai baju warna apa....
Awak esok nak pakai baju apa pulak?'.....
Saya jawab....Saya pun tak tau lagi....
Tapi selalunya kalau hari Rabu saya pakai T-shirt ofis jer....
Awak membalasnya....'Oyeker. Awak pakai apa pun lawa!:-)....
Erm esok nak saya ambik? Nak jumpa awak la esok....
Nak borak2 dengan awak ....nak tak?'....
Saya terkedu....Ish! Macam tak percaya jer awak nak jumpa saya ni....
Pinggan retak nasi dingin, orang dah ajak mestilah saya ingin....
Hehehee....Pantun apa ni? Lain macam jer....
Lalu saya katakan pada awak....Saya nak....
So jumpa awak esok. Saya nak tidur dah ni, ngantuklah awak....
Gud nite awak, sweet dreams. Take care ye....
Awak membalasnya....'Erm sayang dah ngantuk ye....
Gud nite sayang saya, moga mimpi yang indah2 ye sayang....
Take care....Assalamualaikum.....Erm tak sabar nak tunggu esok:-)'
Saya tersenyum membaca mesej terakhir awak malam tu....
Dalam hati tak putus2 mengucapkan syukur padaNya atas kebahagiaan ini....



Awak....
Akhirnya hari ini tiba jugak....
Kita akan bertemu....ermm...nak pakai baju apa ni yer?
Teringat saya kata2 awak semalam....'Awak pakai baju apa pun lawa'....
Saya tersenyum....terselit sedikit rasa bangga di hati....
Lalu saya mencapai sepasang baju kurung untuk dipakai....




Awak....
Seperti biasa saya menghantar sms buat awak pagi itu....
Sekadar mengucapkan selamat pagi....
Tapi balasan sms daripada awak sedikit mengecewakan saya....
Awak bagitau saya yang awak tak dapat jumpa saya petang nanti....
Awak demam....dan hari ini awak ambil MC....
Hmmm....tak jadi lagi....Saya mengeluh sendirian....
Nak buat macam mana....awak ni memang mudah jatuh sakit....
Tiba-tiba pulak tu boleh jatuh sakit! Hairan betul saya....
Saya tanya awak sedikit tak puas hati....
Awak....kenapa semalam awak ok jer? Hari ni tiba-tiba demam pulak....
Awak bagitau....yang awak dah rasa tak sedap badan sejak semalam....
Tapi awak sengaja tak nak bagitau saya....
Sebab awak fikir awak akan okey keesokkannya....
Mana tau, demamnya makin melarat hari ini....
Saya akur dengan keadaan awak....biarpun sedikit kecewa....
Sebab saya pun tak nak jadi apa2 kat awak....
Rasa bersalah pun ada gak ni, sebab dah mula fikir yang bukan2....
Saya pesan kat awak supaya makan ubat....
Dan banyakkan rehat....saya sayangkan awak....
Awak membalas....'Sayang awak jugak. Awak buat keje elok2....take care'....

Awak....
Hari ini saya rasa masa terlalu panjang....
Saya mula dihimpit kebosanan....
Mana taknya, hidup ini rasa sepi tanpa sms awak....
Teringin juga saya nak call awak....atau paling tidak pun sms awak....
Tapi saya takut mengganggu awak pulak....
Erm....saya hubungi awak malam nanti ajelah!

Awak....
Malamnya, saya gelisah dalam penantian....
Saya ternanti-nanti sms dari awak....tapi hampa....
Akhinya saya buat keputusan untuk sms awak dulu....
Tak lama kemudian awak membalas....
Awak bagitau yang demam awak masih belum kebah....makin teruk....
Terbit rasa simpati terhadap awak....saya risaukan awak....
Saya memendekkan perbualan kita pada malam itu....
Memberi ruang untuk awak berehat....
Saya meminta awak ke klinik esok jika keadaannya masih tak berubah....
Juga saya sampaikan rasa rindu saya ni buat awak....
Awak membalasnya....tulus....
'Ok sayang, kalau tak ok esok saya pergi klinik....
Miss u 2. Saya saayangg awak & rindu awak....Gud nite....
Give u flying kiss dari sini....tangkap tau lepas tu simpan dalam hati awak:-). Bye'
Saya terdiam....tanpa sedar airmata saya bergenang....
Bukan sebab sedih....tapi terharu dengan kata2 awak malam tu....
Awak....saya akan simpan semuanya tentang awak dalam hati....
Di tempat yang paling istimewa untuk orang yang istimewa....
Kerana awak sememangnya istimewa di hati saya selamanya....

Awak....
Tengahari esoknya, saya call awak....
Saja nak follow up keadaan awak hari ini....
Awak kata....awak still MC....demam lagi....
Saya tanya awak....Dah makan ubat ke? Tak pergi klinik?....
Awak jawab....'Dah makan dah, klinik pun dah pergi....
....Tapi tak tau la kenapa kali ni demamnya berpanjangan pulak'....
Saya sengaja menyakat awak....
Saya kata kat awak....Awak tu antibodi memang tak kuat pun....
Memanjang je jatuh sakit, boleh kata setiap bulan....
Awak ketawa lantas membalas....
'Mana ada setiap bulan, kadang2 je la wak....'
Saya senang mendengar tawa awak....
Hilang sekejap rasa rindu di hati ini....
Saya cakap kat awak....Yelah tu, kadang2 konon....
....kejap selesema la, demam laa, sakit perut la....
Awak ketawa lagi....dan membalas....
'Ala wakk....saya demam jarang2, mana ada selalunya....
....habis nak sakit....nak buat macam mana kan?'....
Saya tersenyum....Ada2 je alasan awak ni kan....
Saya cakap kat awak....
Oklah awak, saya nak pergi lunch ni....nanti petang saya call awak lagi ye!
Saya nak kacau awak....biar awak rimas dengan panggilan saya, heheee....
Awak tergelak kecil di hujung talian....'Boleh, awak call laa. Saya tak rimasnya....'
Saya ikut ketawa....bahagia mendengar suara awak!

Awak....
Petangnya saya memang nak call awak....
Tapi sayangnya petang tu saya sibuk sangat....
Tak menang tangan nak buat semuanya....
Sudahnya saya terpaksa lupakan niat saya untuk telefon awak....
Takpelah, malam nanti saya mesej awak....bisik hati saya....
Pukul 6 lebih saya sampai di rumah....
Tiba2 handphone saya berdering nyaring....saya tengok nama yang tertera....
Hati saya menjerit tidak percaya....awak call!
Awak kata, awak sengaja call sebab saya tak call pun awak petang tadi....
Saya memohon maaf pada awak, saya betul2 tak sempat nak call....
Awak kata takpe, kalau saya tak call....awak boleh call saya kan!
Saya senyum meleret....gembira tak terkata....
Saya tanyakan kesihatan awak....
Awak kata demamnya dah kurang sikit....
Saya tanya lagi....awak takpe ke telefon saya ni?....
Kan belum sihat betul lagi....awak rehatlah....
Awak jawab....'Takpe, saya boring duk kat rumah ni....
Asyik tidur je....jadi lesu badan. Sampai dah tak boleh nak tidur dah'...
Saya tanya....Mak ngan adik awak takde ke kat rumah?
Awak jawab....'Takde, ntah pergi mana ntah'....
Petang tu kita berbual hampir 1 jam....
Gembira rasanya dapat berbual dengan awak....lama pulak tu!

Awak....
Pukul 10.41 malam itu, saya sms awak....
Walaupun petang tadi dah berbual agak lama....
tapi tak lengkap rasanya putaran hari ni tanpa sms awak dulu....
Saya tanya keadaan awak, masih risau kalau2 awak demam lagi....
'Waalaikumussalam awak. Badan panas balik, dah makan ubat dah....
....tapi jangan risau, esok pasti sihat. Tu tengah buat apa? Dah makan?'
Saya jawab....Dah makan, tengah tengok tv....
Teringat kat awak, tu yang sms tu....awak ada ingat saya?....
Awak, saya nak tanya ni....jawab dengan ikhlas ye!....
Erm awak marah tak bila saya selalu call awak, sms awak?....
Awak jawab....'Ingat awak jugak, TQ coz take care saya:-)....
Mana ada saya marah, saya suka....
Tertunggu2 jugak tadi bila awak nak call, kata petang nak call:-)?....
Erm esok insyaAllah petang saya jemput awak balik kerja ye!'....
Saya ternganga....biar betul mamat ni....
Kan ke masih demam....kalau dah sihat sekalipun....
.... takkan saya nak menyusahkan awak pulak?....
Tapi awak cakap kat saya....awak nak jumpa saya....
Dah lama tak tengok saya kata awak....
Akhirnya saya setuju....sebab tentunya saya juga begitu....
Malam ni saya penat, jadi bercadang nak tidur awal.....
Jam masa tu dah pukul 11.30 malam....
Saya bagitau awak....dan minta awak juga tidur....
Awak jawab....'Oo macam tu. Awak penat hari ni, tidur awal la....
....Rest badan tu....Huh! Sejuknya awak....'
Saya sedikit kalut membaca ayat awak yang terakhir....
Saya cakap kat awak....
Sejuk sangat ke? Awak ok tak ni? Awak dah makan ubat kan?
Selimutlah satu badan, biar berpeluh....nanti cepatlah sembuhnya....
Awak jawab....'A'ah la yang, dah selimut satu badan dah....
Takpe, jap lagi ok la tu. Awak tidur la, dah pukul berapa ni!....
....Awak penat kan? Kesian awak....'
Saya terdiam sambil dalam hati berkata....
"Orang kesiankan dia, dia pulak kesiankan orang....hmmmm...."
Saya akhiri perbualan kita malam tu dengan ucapan selamat malam yang ringkas.


Awak....
Pagi ini saya kembali bersemangat nak buat kerja....
Hmmm....mana taknya, awak kan dah janji nak ambil saya petang ni....
Tapi....jadi ke tak kali ni ye?
Petang tu lepas lunch saya mesej awak....
Tiba-tiba rasa rindu sangat kat awak....
Apa agaknya yang awak sedang awak buat sekarang ni?
Tak perlu menunggu lama, saya menerima balasan dari awak...


'Waalaikumussalam. Baru ingatkan sayang, dah dapat mesej:-)....
Dah makan dah, tadi makan maggie....
Perut ada sakit2 sikit laa....awak dah makan?'
Saya tergelak sendirian....kan betul apa yang saya cakap....
Awak ni memang kerap sakit....semalam demam, hari ni sakit perut lak....
Saya cakap kat awak.... Dah tau sakit perut kenapa makan maggie jer?
Awak sakit perut kenapa?....
Awak jawab....'Saya kena cirit-birit, tak tau la salah makan ke apa....
Tadi kat ofis, nampak ada maggie....rasa teringin lak, so saya makan la'....
Saya tergelak kecil....awak ni ada2 jer....
Awak tanya saya....'Erm hari ni ayang balik pukul berapa? Nak saya jemput ke?'
Saya mengerutkan dahi....E'eh datuk ni....kan ke semalam dia kata nak ambik?
Takkan dah lupa kot! Atau awak buat2 lupa?....
Saya pura2 sedih....saya cakap kat awak....
Laa....bukan ke semalam awak kata nak ambik? Tak jadi lagi ye:-(...
Awak balas....'Jadi, sape kata tak jadi...saje jer tanya, hehee....'
Eeee....awak ni jahat! Saja nak kenakan saya....
Saya cakap kat awak....Ok, nanti kalau dah sampai awak bagitau ye. TQ!
Awak membalas ringkas....'Ok, sayang tunggu tau'....

Awak....
Petangnya seperti yang dijanjikan, awak datang menjemput saya....
Dan terlerai sudah rindu saya untuk hari itu setelah melihat senyuman awak....
Awak bawa saya pergi makan KFC kat satu tempat tu....
Erm....dah lupa la nama tempat tu....ape ye wak?
Awak memilih untuk duduk berhadapan dengan saya....
Saya jadi malu tiba-tiba....nak makan dengan awak macam ni ker?Adushh....
Saya menelan ayam goreng perlahan-lahan....
Errk...rasa tersekat, perut rasa kenyang....adui....
Ni yang payah ni, saya masih gagal membuang rasa malu dalam diri ni....
Bila saja berdepan dengan awak...biarpun ini bukan kali yang pertama....
Awak memandang saya....lantas bertanya....
'Kenapa macam tak lalu jer nak makan?'....
Saya terkesima....awak perhatikan saya ke? Bisik hati saya sendirian....
Saya jawab....Err....bukan tak lalu....err....segan sebenarnya ngan awak....
Jujur saya memberitahu....
Awak tertawa kecil sebelum menyambung kata....
'Ala awak ni, buat macam biasa jer....makanlah, jangan segan ngan saya'....
Saya hanya mengangguk....dan meneruskan aktiviti makan2 petang tu....
Suasana agak diam, uhh! Rasa lemas begini....kekok!
Otak saya ligat berfikir mencari kata2 untuk memecahkan kesunyian....
So macam mana kerja awak hari ni? Banyak tempat kena pergi?
Sekadar berbasa-basi saya bertanya....
Awak menjawab perlahan....'Kerja ok, tak banyak sangat tempat kena pergi hari ni....'
Lepas tu, tiba2 handphone saya berbunyi....ada mesej masuk....
Rupanya dari bakal mertua adik lelaki saya....
Ada masalah sikit dengan anak dia dan adik saya....
Hmm...diorang ni tak habis2 buat masalah....
Kelam kabut saya call adik lelaki saya tu, tanya tentang masalah tu....
Kesudahannya....saya jadi buntu, tak tahu nak buat apa....
Pada awak saya ceritakan masalah saya....sedikit segan....
Itupun setelah awak bertanya ingin tahu....
Mulanya saya tak nak cakap, bimbang apa pulak persepsi awak nanti....
Tapi nasib baik awak ok....awak minta saya selesaikan dengan adik2 saya dulu....
Kalau saya tak dapat selesaikan, barulah bolah dibawa berbincang dengan mak abah saya....
Sebab awak kata....saya tak patut buat orang tua saya di kampung risau....
Saya menerima nasihat awak....sedikit gembira kerana awak boleh dibawa berbincang....
Selesai makan, awak terus hantar saya pulang....

Dalam perjalanan pulang tu, sempat lagi awak mengajak saya keluar esok....
Hmmm...awak kata nak tunaikan janji yang belum tertunai....
Saya tersenyum lantas bersetuju dengan cadangan awak....
Dalam hati gembira bukan kepalang....
Mana taknya, selama ni kita hanya keluar makan sekejap jer....
Tak pernah nak keluar lama2...spend masa sehari bersama....
Gementar pun ada....risau kalau2 awak boring keluar dengan saya nanti....
Saya bagitau awak....yang saya kerja separuh hari esok....
Jadi saya minta awak ambil saya di ofis tepat jam 12 tengah hari....
Sampai saja di rumah....saya terus mandi dan solat.....
Lewat tengah malam tu, saya mesej awak....
Mata ni tak boleh nak tidur...asyik terkenangkan awak....
Pun rasa gelisah menanti hari esok.....alahai hati.....
Awak balas mesej saya....hmmm nampaknya awak tidur lewat malam ni....
Maklumlah awak tak perlu bangun pagi untuk pergi kerja esok....
Saya cakap kat awak....yang siang tadi saya rasa puas hati sangat....
Awak tanya saya....'Yeker? Puas hati macam mana tu sayang?'....
Saya terkedu....pergh! Bab sayang2 ni yang rasa dibuai2 nih....
Saya cakap kat awak....Saya puas hati dapat tengok awak lama2 tadi....
Dah lama pun tak jumpa awak kan....
Awak balas....'Oo....macam tu. Esok kita nak pergi mana sayang?'
Toiii....adeh! Sayang lagi??! Ni dah terbuai makin tinggi nih....
Saya jawab....Tak kisah la pergi mana pun, ikut awak la....
Awak balas balik....'Ikut sayang la, asyik ikut orang jer:-('....
Jawapan awak buat tawa saya meletus....
Memang betul pun, selama ni bila kita nak keluar...
Dan bila awak tanya nak ke mana, saya asyik jawab...''..ikut awak laa....''
Erm....nampaknya kali ni saya yang kena beri cadangan....
Kalau tak, awak mungkin akan bosan dengan saya satu hari nanti....
Puas berfikir akhirnya saya membuat keputusan untuk tengok wayang esok....
Awak setuju....dan tanya kita nak tengok kat mana?
Spontan saya menjawab....Kita tengok kat kedai basikal kot:-)....hehee....
....Kat panggung wayang la wakk....tapi lokasi mana, tu awak yang kena pilih....
Awak membalas....'Kedai basikal?Hehee....pandai awak erk....
....maksud saya tadi, kat tempat mana? Erm kita tengok kat OU jelah awak ye'....
Saya ketawa kecil sebelum menghantar jawapan OK dengan pilihan awak....
Kemudian awak tanya saya....'Nak tengok citer apa?....'
Saya tanya awak balik....Citer apa yang tengah main sekarang ye?....
Awak balas....'Orang tanya dia, dia tanya kita balik. Erm, saya pun tak tahu....
Kita tengok jelah citer apa yang ada kat sana nanti....then baru kita decide....'
Saya hanya bersetuju dengan pendapat awak....itu yang sebaiknya....
Awak...tanpa sedar rupanya malam kian larut....
Dan dengan berat hati saya menghentikan perbualan kita untuk hari itu....

Awak....
Bangun pagi ni saya rasa bersemangat sangat....
Dan yang pastinya....saya rasa berdebar-debar menanti tengahari nanti....
Saya membelek2 pakaian yang ada....erm tak tau nak pakai baju apa....
Puas berfikir akhirnya saya memilih jeans biru....
....bersama T-shirt berlengan panjang berwarna putih+pink....
Saya hanya ingin nampak simple saja hari ni....hari2 lain dah penat bergaya:-)
Awak....
Dek kerana ketidaksabaran saya....
Pukul 10 pagi tu....saya sms awak....
Saya rasa nervous....dan risau kalau2 awak mungkir janji lagi....
Saya tanya awak....ingat tak janji kita hari ni?....
Tak lama kemudian awak balas....
'Orang ingatla....mana boleh lupa. Nanti kita jumpa ye....
Awak buatlah kerja dulu. Erm saya nak tau hari ni pakai baju warna apa:-)?'
Saya jawab....Ok, nanti kita jumpa. Hari ni saya pakai baju biasa je....
....Jeans biru dengan T-shirt warna putih+pink....
Awak balas....'Oyeker...mesti cute kan! K jumpa nanti'....

Awak....
Tengahari tu....awak datang tepat pada waktunya....
Dengan hati yang berdebar, saya menghampiri kereta awak....
Saya meloloskan diri ke dalam kereta sebaik saja memberikan salam...
Awak tersenyum memandang saya....
Debar di dada kian bertambah....seakan mahu pecah!
Sebaris ayat terpacul di mulut awak....'Awak nampak cute hari ni!'....
Saya tersipu2 mendengar pujian awak....tak tau nak cakap apa....
Kalaulah awak boleh selam perasaan saya sekarang ni....hmmm....
Saya cakap kat awak....Mana ada cutenya, biasa jer....
Awak balas balik....'Eh! Taklah, cute. First time saya tengok awak pakai macam ni....
Selalunya awak pakai formal kan, hari ni simple....so nampak cute'....
Wah! Hati saya makin berbunga kembang mendengar pujian awak....
Nasib baik saya kat sebelah awak dan dalam kereta, kalau tak....
Dah tentu saya menjerit suka dan melompat macam budak kecil....heheee....
Saya melirik ke arah awak....diam2 memerhatikan pakaian awak....
T-shirt hijau susu berjalur....ada warna pink sikit....simple!
'Kita pergi kat OU Damansara ye....pernah pergi sana tak?'....
Soalan awak mematikan pemerhatian saya....
Saya jawab....Tak kisah ke mana pun, yang penting awak tahu jalannya....
Lagipun saya tak pernah pergi kat sana....
Awak balas....'Yeker tak pernah pergi? Ok kalau macam tu kita pergi sana jelah!
Ermmm....nak tengok citer apa ye wak?'....Awak memandang saya sekilas....
Saya berfikir-fikir....tapi gagal mencari jawapan....
Ntah kenapa tiapkali awak memandang saya....saya jadi blur sekejap....
Lama sepi tanpa suara....akhirnya saya menjawab....
Erm bukan ke awak kata sampai sana baru nak pilih citer apa?
Sekarang ni yang saya tahu citer Castello yang tengah ditayangkan....
Awak balas....'Castello erk? Awak nak tengok citer tu ker?'....
Saya cakap....Tak kisah citer apa pun, layan jer....
Tapi rasanya awak tak berminat nak tengok filem melayu ni kan?
Saya bertanya sengaja menduga awak....
Pantas awak menjawab....'Saya bukan tak minat, tapi kurang sikitlah....
Tengok citer gak ar....erm macam citer kelakar2 yang Apek berlakon tu ker...
Tapi kalau awak nak tengok citer Castello tu, saya leh temankan....'
Saya terdiam....dalam hati memang nak sangat tengok citer tu....
Sebab saya minat dengan Erra Fazira dan pelakon baru Lyana Jasmin tu....
Saya cakap kat awak....Tak syoklah kalau gitu....
Nanti saya tengok sorang2....awak kat sebelah boring lak....
Kita tengok dululah citer apa yang ada ye....
'Ok!' Sepatah awak menjawab....sambil tersenyum manis....
Senyuman yang selalu buat saya angau....hehehee....

Sesampai je kat OU tu, kita terus ke tingkat atas....
Taklah susah mencari panggung wayang tu....
Sebab awak nampak macam dah biasa dengan tempat ni....
Saya tanya awak....Selalu ke awak datang kat sini?
Awak jawab....'Taklah selalu sangat, kadang2 jer....'
Dengan sape? Awek erk?....Saya bertanya lagi....
Pantas awak menjawab....'Taklah, dengan kawan2 jer'....
Saya tak bertanya lagi....bimbang kalau saya tanya lebih lanjut....
Jawapan yang bisa merobek hati pulak yang saya terima....
Saya agak takut2 ketika melangkah menaiki escalator tu....
Jadi tiapkali menggunakannya, saya pasti agak ketinggalan di belakang awak....
Mungkin perasan dengan gelagat saya...awak bertanya....'Kenapa?'
Saya tersenyum sebelum menjawab....
Saya sebenarnya risau nak naik benda alah ni....
Bukan apa, dulu masa kat Pahang saya pernah jatuh dari escalator....
Awak mencelah....'Hah! Pernah jatuh? Tergoleklah? Macam mana leh jatuh?
Saya jawab....Tergolek dok awak....malu sangat masa tu...
Semua orang tengok....Adik saya yang no.5 la....
Masa dia kecik dulu dia takut naik escalator ni....
Kebetulan masa nak naik tu, dia kat belakang saya....
Dia tarik baju saya....saya pulak tak pegang kemas escalator tu, tu yang terus jatuh....
Tergolek2 wak....saya siap menjerit....'Tolong!Tolong!....
Tengah golek2 tu, saya nampak ada satu lelaki berbangsa Cina ni terus letak barang dia....
Dan meluru ke arah saya....Dia bantu saya sampai saya naik ke atas....
Perghh! Rasa macam heroin diselamatkan hero lak...heheee....
Masa tu tak payah cakaplah segannya....Tak tahu nak letak muka ni kat mana....
Semua orang kat dalam kompleks tu tengok....
Yang bengangnya, Along dan adik2 saya yang lain pakat dok gelak sakan....
Mula2 memang marah sangat kat adik saya yang buat saya jatuh tu....
Tapi lepas tu saya sendiri ketawa terbahak-bahak....kelakar kan!
Sejak daripada tu la, saya agak berhati-hati bila nak naik escalator tu....
Saya bercerita panjang lebar tanpa memberi ruang awak mencelah....
Habis jer saya bercerita, awak ketawa mengekek....luculah tu!
Tapi saya tak kisah...saya gembira bila awak ketawa....
Saya ralit memandang wajah awak tanpa awak sedari....


Awak....
Sampai je kat tingkat atas....
Kita terus menuju ke kaunter tiket....
Meninjau-ninjau movie apa yang bagus untuk ditonton....
Erm...takde yang menarik perhatian saya kala itu....
Kecuali cerita Castello....huhuhuu.....
Setelah berbincang akhirnya kita mencapai kata sepakat....
Awak beratur membeli tiket dan saya menunggu awak di tepi....


Masa tayangan nampaknya lambat lagi....
Jadi awak mencadangkan agar kita pergi jalan-jalan dulu....
Erm....awak kata awak lapar, nak makan.....
Saya cakap....saya ikut jer, tapi awaklah pilih nak makan kat mana....
Sebab saya tak pernah sampai kat tempat ni....
Awak tersenyum memandang saya....dan mengatur langkah dengan hati-hati....
Saya hanya mengikut langkah kaki awak....
Ke kiri langkah awak, ke kiri lah saya....
Ke kanan langkah awak, ke kanan jugalah saya.....
Hampir lenguh kaki saya ni, tapi kita tak sampai2 pun kat tempat yang dituju....
Tiba-tiba awak bersuara....'Awak lenguh ke berjalan dengan saya ni?'....
Err....awak ni macam tahu2 jer apa yang saya rasa sekarang ni.....
Saya jawab....Tak pun, ok jer lagi ni ha....
Saya senyum memandang awak sedang di dalam hati menggumam sendirian....
Huhuhu....Ok konon....kaki ni memang dah lenguh cik abang oii....
Awak cakap kat saya....'Awak, sebenarnya kan.....ermm....
....saya pun tak ingat kata mana letaknya foods court tu.....'
Saya menghamburkan tawa....kelakar tengok memek muka awak....
Mungkin rasa bersalah kot....hehee....
Awak menyambung kata.....'Tapi saya pasti, memang ada foods court tu....
Jom kita cari lagi ye! Awak sure tak penat ke?'....
Saya tergelak kecil....kemudiannya menjawab....
Saya larat lagi ni nak berjalan, cuma takut awak tu jer tak tahan lapar.....
Tapi betul ke awak tau ni?.....Sengaja saya menduga awak....
Awak dengan confident menjawab....'Tahu, betul ada...saya pasti!....
Saya pernah pergi....Kat tingkat bawah....tapi saya lupa la tingkat berapa....'
Awak buat saya tergelak lagi dengan jawapan awak....cutenya muka awak masa tu!

Setelah agak lama berjalan, akhirnya kita berhenti di hadapan sebuah foods court....
Erm....dapat jugak cari tempat ni, punyalah payah....
Awak tanya saya....'Awak nak makan kat sini ke atau nak makan fast food?'....
Saya jawab....Ala awak ni....dah separuh tenaga kita cari tempat ni....
Baru sekarang awak tanya saya pilihan lain?
Awak tergelak.....ringkas menjawab....'Lupalah nak tanya tadi....so macam mana?'
Saya biarkan soalan awak tak berjawab....
Sebaliknya saya tanya balik soalan tu pada awak....
Awak nak makan apa? Nasi ke fast food?....
Awak terdiam seketika....berfikir mungkin....
Kemudian awak bersuara....'Saya nak tengok lauk apa dulu,....
....kalau best kita makan kat sini ye? Awak tak kisah ker?'
Saya jawab....tak kisah pun, makan apa-apa pun boleh....
Saya mengekori langkah awak dari belakang....
Lepas beberapa minit, awak melangkah keluar dari foods court tu....
Awak cakap kat saya....'Lauk dia tak best sangat la, kita makan fast food la ye?'....
OK...sepatah jawapan dari mulut saya sambil mengukir senyum....
Dan baru beberapa tapak kita melangkah, awak berhenti....
Awak cakap....'Awak, kita makan kat sini jelah....
Nak makan fast food takut ramai orang pulak....'
Saya tergelak....lantas berkata....
Awak ni kan, cakap macam orang India la....kejap nak makan fast food....
Lepas tu kejap lagi nak makan nasi pulak....
Baik awak fikir betul-betul, awak nak makan apa sebenarnya?....
Awak ikut ketawa dengan pertanyaan saya....
Awak jawab....'Ntahla, saya pun tak tahu nak makan apa....
Rasa macam nak makan nasi, tapi fast food pun nak makan jugak...hehee....
Macam orang India ye? Takpe, awak kan faham....
Sebab awak suka tengok citer Tamil....hehee....'
Awak tergelak sakan....dan saya terkedu kejap sebelum ikut ketawa dengan kata-kata awak....
Hampeh betul! Dalam nak kenakan awak, saya pulak yang terkena....

Kita masuk semula ke dalam foods court tu.....dan awak mula memilih lauk....
Saya memerhatikan perlakuan awak...memang sah awak ni lapar.....huhuhuu....
Perasan diperhatikan, awak menegur....'Awak tak nak makan ke?'
Saya menggeleng....Tak nak. Tak rasa nak makan pun, dah kenyang la wak....
Awak makanlah....saya temankan je ye....
Awak mengangguk dan meminta saya mencari tempat duduk terlebih dahulu....
Setelah membeli secawan air, saya duduk di satu bangku menanti awak....
Tak lama kemudian awak datang bersama satu pinggan makanan....
Awak duduk berhadapan dengan saya....dan memulakan suapan....
Saya agak galabah bila duduk berhadapan macam ni....
Walaupun saya tak makan, tapi ntah kenapa saya rasa kekok nak bergerak....
Heheee....sebenarnya saya nak makan, tapi segan nak makan depan awak....
Saya segan nak pandang muka awak, segan nak bertentang mata....
Bila terpandang mata awak...pergh! Bisa jatuh cinta untuk yang kesekian kalinya dong....hahah!
Lagipun, bila dengan awak ni....perut yang kosong pun tiba-tiba boleh jadi kenyang:-)

Awak memulakan perbualan....tanya itu, tanya ini....
Dan saya membalasnya, juga bertanyakan awak itu dan ini....
Sekadar memeriahkan suasana....walaupun kadang2 pertanyaan saya tu ntah apa2 pun....
Tapi yang agak menyentuh hati saya....dan membuatkan saya terdiam.....
Bila saya tersilap tanya awak tentang si dia yang awak puja....
Saya tanya awak....Tak nak jumpa dia ke?....
Spontan awak menjawab....
'A'ah....ni kejap lagi lepas keluar ngan awak saya nak jumpa dia la ni....
Dah telefon dia tadi cakap nak jumpa, heheee'....
Saya hilang kata-kata saat itu...hati di dalam dah mendung....kejap lagi hujan la tu....
Lambat2 saya membalas kata2 awak....Ha ok la tu, pergilah jumpa dia....
Awak memerhatikan wajah saya....'Awak cemburu ye?'
Sekali lagi saya terdiam sebelum menjawab....
Taklah....buat apa nak cemburu.....
Terpulanglah kat awak nak jumpa dia ke sape...saya mana ada hak nak larang....
Lagipun saya kenalah terima hakikat yang awak kenal dia dulu sebelum saya....
Ada nada lirih dan sayu dalam kata2 saya....
Hilang senyuman yang terukir mula-mula tadi....Saya menundukkan wajah....
Sekarang dalam hati dah mula hujan....Wuaaaaaaa....kenapa macam ni?
Bodoh betul saya ni....kalaulah saya tak sebut tentang dia tadi....hmmmm....
Mendengar jawapan saya, awak membalas....
'Ala awak ni, saya tipu jer....mana ada saya nak jumpa dia....
Dia kan sekarang belajar kat Johor....saja jer saya nak tengok reaksi awak tadi....
Hah! Nampak sangat muka awak berubah bila saya cakap nak jumpa dia tadi, hehee....'
Saya mengangkat wajah....memandang awak sekilas....
Saya menafikan kata2 awak....Mana ada berubahnya muka saya, ok jer....
Awak balas balik....'Ala, saya tahu awak cemburu....memang muka awak berubah tadi, hahaha!'
Saya menggigit bibir....muka dah merona merah....
Alahai....kenapa la hari ni saya asyik termalu dengan tindakan diri sendiri....
Kalaulah saya lebih relaks dan tenang tadi....

Kita kat dalam panggung....Penonton mula memenuhi ruang....
Perasaan saya berdebar-debar sekarang ni....
Pertama kali menonton wayang bersama awak....
Rasa macam mimipi....duduk bersebelahan....
Awak tanya saya....'Selesa tak tempat ni? Ok?'
Saya jawab....Ok jer.....
Tayangan dah bermula....dan saya mula memusatkan perhatian pada layar skrin....
Pura-pura je tu....ahaks! Sebenarnya saya gagal memberi tumpuan....
Dek kerana gugup bila berada di sebelah awak....dalam keadaan begini....
Bila nak bercakap, kena bisik2....
Kalau kurang dengar, terpaksa rapatkan diri....
Aduh....sesak nafas dibuatnya....
Awak kelihatan macam tak selesa....Asyik membetulkan kedudukan.....
Saya tak pasti samada awak tak selesa....
Atau boring dengan citer Castello ni....
Saya tanya awak....Kenapa wak? Macam tak selesa jer?....
Atau awak boring tengok citer ni? Tak suka yer?
Awak jawab....'Takdelah, saya cuma nak duduk dengan selesa....
Saya tengah tengoklah ni, nak tahu juga citer dia macam mana....hehee....'
Saya hanya mengangguk....
Dan apa yang saya suka tentang awak ni, awak jenis yang suka ketawa....
Melihat gelagat saya yang konon2 kusyuk tu....
Awak tiba2 menghadang pandangan saya dengan tapak tangan awak.....
Saya agak terkejut dengan tindakan awak yang diluar jangkaan tu....
Saya tak menepis tangan awak yang menghadang tu....
Sebaliknya hanya mengelakkan wajah ke tepi....
Kemudian saya menoleh ke arah awak....
Awak tersenyum memandang saya....
Awak cakap....'Amboi, kusyuknya dia tengok....sampai tak bersuara'....
Saya tersenyum sebelum membalas....
Takdelah kusyuk sangat....cuma tengah cuba nak faham cerita ni....
Awak membalas ringkas....'Oyeker, hehee....saja jer kacau awak'....

Habis menonton....awak tanya saya....'Nak ke mana lepas ni?'
Saya jawab....Erm....tak tahulah wak nak ke mana....awak rasa?
Awak tanya saya balik....'Awak ada nak beli apa-apa ke?'....
Saya jawab....Takde, tak retilah nak membeli kat tempat besar-besar macam ni....
Kita sekarang menuruni eskulator....
Dan seperti biasa saya agak takut2 menuruni eskulator tu....
Awak berdiri di sebelah saya dengan tenang....
Selamba awak berkata....'Ha ni nak kena pegang tangan ni, meh sini'....
Saat mendengar kata2 awak tu, jantung saya berdegup lebih pantas daripada normal....
Tapi saya ego wak...saya jual mahal....
Saya kata kat awak....Takpe, saya boleh turun sendiri....
Erm, sebenarnya saya patut tahu yang awak....
....cuba cari jalan untuk pegang tangan saya....
Masa awak menghadang mata saya dengan tapak tangan awak....
Awak mungkin berharap agar saya mengalihkan tangan awak....
Tapi saya tak buat begitu....saya kaku....
Dan sekarang awak memberi 'hint' untuk saya fahami kata2 awak....
Saya masih tetap begitu....beku untuk memahami semua tu....

Kita keluar daripada pusat membeli-belah tu....
Terus menuju ke kereta.....dan kemudian awak memandu tanpa arah tujuan....
Berfikir-fikir destinasi mana harus dituju....
Maaf ye wak....saya tak tahu bab2 jalan ni....
Saya hanya menyerahkannya bulat2 pada awak untuk buat keputusan....
Kesian awak....terpaksa brain storming sorang2:-P....
Akhirnya awak berhenti di sebuah kedai makan....
Saya tak pasti kat mana tempat tu....
Awak kata awak lapar....nak makan, hehee.....
Saya pun lapar nih....tadi dah tolak rezeki dah....
Kali ni mesti makan....jadi soal segan tu tolak tepi....
Nanti dek kerana segan, gastrik saya datang lagi....
Erm....sekali lagi awak memilih untuk duduk berdepan dengan saya....
Awak leka memerhatikan saya....mulut awak tak berhenti berbicara....
Sampai saya jadi tak keruan....segan diperhatikan....
Saya minta awak....supaya tak memandang saya begitu....
Saya jadi segan nak makan....serba tak kena ni....
Tapi awak pulak merajuk....Awak kata kat saya....
'Ok, saya tak pandang dah awak....saya nak merajuklah....
....tak nak cakap dengan awak'....
Saya tahu awak main2....jadi saya sengaja mencabar awak....
Saya cakap....Betul ke tak nak cakap ngan saya? Ok..., jangan cakap!....
Awak diam....memusatkan pandangan ke arah kaca tv....sambil makan....
Wah....awak ni macam betul2 nak merajuk nih....
Takpe, saya bagi awak peluang merajuk selama mana awak nak....
Enggan mengalah, saya turut mendiamkan diri....

Lama....sepi....tanpa bicara....
Saya tiba-tiba rasa bersalah....lantas saya cuba memujuk awak....
Saya mengatur bicara dengan hati-hati....
Tapi awak saja nak eksyenkamen....Tak makan dek pujuk....
Selamba mulut awak menuturkan....
'Eh! Dengar macam suara orang....sape yang bercakap ni ye?'....
Awak buat2 sedang mencari sesuatu....
Saya mengetap bibir....Gelagat awak buat saya geram!
Saya memandang awak tak berkelip....awak juga memandang saya....
Sekali lagi mulut awak laju menuturkan kata....
'Saya bukan pandang awak, saya pandang kat belakang awak tu'....
Tiada senyuman di bibir awak....
Saya tambah geram.....dalam masa yang sama rasa bersalah....
Tiba-tiba saya rasa sebak....tubir mata dah mula digenangi air jernih....
Cengeng betul saya ni....Terasakah saya dengan kata2 awak tadi?
Cepat2 saya mengawal rasa yang bersarang di dalam....
Bimbang merosakkan sejarah indah yang terukir hari ini....
Saya cuba buat2 kelakar dengan awak....saya kata kat awak....
Ha'ah kan...suara sape ye? Macam suara langau jer....
Awak buat2 tak dengar....sebaliknya meneruskan suapan ke mulut....
Saya mati akal....tak tahu nak kata apa lagi....Jadi saya ikut diam....
Melihat reaksi saya sebegitu, akhirnya awak ketawa....
'Hehehee....saya memain jer, saja nak kenakan awak....
Padahal bukan merajuk pun....sorry yer....heheee....'
Hampeh tul awak ni! Dah hampir2 buat jiwa saya berkecamuk ni....
Awak kata memain jer....Tapi....
Yang saya nak sensitif sangat ni kenapa yer??




Lepas makan, awak tanya saya lagi....Nak ke mana?
Saya jawab tak tahu....awak mendiamkan diri....
Saya mula merasakan sesuatu yang tidak enak akan berlaku....
Lantas saya meminta awak menghantar saya pulang....
Awak menuruti permintaan saya....
Sampai di perkarangan rumah, awak memberhentikan kereta....
Awak memandang saya....tanpa berkata apa-apa....

Saya juga mendiamkan diri....membalas pandangan awak....
Tak tahu apa lagi yang nak saya katakan pada awak....
Lama membisu, akhirnya saya bersuara....
Saya cakap kat awak....
Terima kasih kerana sudi keluar dengan saya hari ni....
Maaflah kalau awak rasa bosan keluar dengan saya....
Awak menjawab ringkas....
'Sama-sama. Mana ada bosan, ok jer....'
Saya lantas meminta diri....melangkah perlahan-lahan....
Menjauhi kereta awak....
Tapi awak masih di situ....memandang ke arah saya....
Saya menoleh ke arah awak kejap....
Dan ketika itu, kereta awak mula meluncur pergi.

Awak....
Sebenarnya....saya....
Dapat rasakan ada sesuatu yang tak kena....
Saya rasa tak gembira keluar dengan awak....
Betul....mula-mula tadi saya gembira sangat....
Tapi di akhir pertemuan kita....entah kenapa....
Saya rasa macam....pertemuan tadi tak cukup sempurna....
Mungkin....saya membosankan awak:-(....
Mana taknya....saya asyik jawab....
.... ''Ntahla...tak tahulah...terpulangla....'' bila ditanya....
Arrgghhhh!!! Kusutnya....

Awak....
Sehari selepas pertemuan tu....
Awak tak lagi hubungi saya....
Saya sms awak....tapi awak tak balas....
Kenapa???....
Mungkin betul....saya ni membosankan....kaku!
Saya nak call awak....tapi saya malu...
Malu kalau-kalau saya gelabah je lebih....
Awak....malam tu....
Saya tak dapat lena....teringatkan awak....
Tiba-tiba air mata ni menitis....
Terasa murahnya air mata seorang wanita....
Yang menangis....hanya kerana merindui seoarng lelaki....
Yang hatinya entah pada siapa....

Awak....
Pagi tu....suria terang-benderang....
Rasanya dunia saya kembali ceria....
Mana taknya....awak sms saya! Awak cakap....
'Sorry semalam line handphone saya rosak la....
....Call and message pun tak boleh...
Mesej awak semalam pun tengah malam tadi baru saya dapat....
....Saya baru keluar dari kedai Digi ni'....
Saya tersenyum meleret....Saya balas mesej awak...
Saya kata....Oyeker, patutla....
....ingatkan awak dah tak nak kawan dengan saya lagi....
Saya menanti balasn dari awak....
1 minit....5 minit....10 minit....
Sampai ke malamnya....tapi awak langsung takde respon....
Dunia saya kembali gelap....suram...muram....sepi....

Awak....
Hari ni hari kedua awak tak sms saya....
Hari ni Hari Raya Korban wak....awak tak nak wish saya ke?....
Saya tak balik beraya di kampung....
Memandangkan cuti hanya sehari...
Lagipun pada awalnya saya rasa tak kisah....
Sebab saya fikir....awak ada di sini.... dekat dengan saya....
Rupanya....kita dekat tapi jauh!
Pukul 9.18 minit pagi tu....saya terima kiriman sms dari awak....
'Assalamualaikum. Hye! Selamat Hari Raya....
Semalam sorry....saya dah tidur....
Anyway, moga berbahagia pada hari ini....take care:-)'
Awak....
Tiba-tiba saya jadi sendu sendiri....
Air mata mula bertakung....menunggu masa jatuh ke pipi....
Saya gagahkan diri membalas sms awak....
Sekadar mengucapkan kata-kata yang sama....
Sebab saya dapat rasakan....
Yang awak tak ingin melanjutkan perbualan kita....
Kepala saya terasa berat dengan pelbagai persoalan....
Yang tak mampu saya cari sendiri jawapannya....
Memang tepat telahan saya....
Sebab selepas detik itu.... awak tak lagi menghubungi saya....

Awak....
Hari ni saya singgah kejap kat Puchong....
Hmmmm....saat saya melintasi kawasan perumahan awak....
Makin kuat ingatan saya pada awak....
Hari ni masuk hari kedua awak tak sms saya....
Selama 2 hari tu jugakla...saya menahan diri dari mencari awak....
Saya tak mahu tunduk pada perasaan saya....
Saya ego...saya nak awak cari saya dulu....
Tapi awak beku....langsung tak hubungi saya....
Awak....apa sebenarnya yang berlaku?....
Soalan itulah yang bermain di fikiran saya....
Mungkin awak tak lagi menyukai saya seperti awal-awal dulu....
Atau mungkin juga....sesuatu telah berlaku pada awak....
Hah? Betul ke?....Takkanlah....
Tapi kalau betul macam mana?
Gagal menahan diri dari terus dihimpit persoalan....
Saya kuatkan semangat...beranikan diri....
Tebalkan muka sms awak....


Saya kuatkan semangat...beranikan diri....
Tebalkan muka sms awak....
Hi awak! Apa khabar? Sepi jer...
Saya menanti dengan penuh debaran....
Tak lama kemudian awak membalas ringkas....
'Hye! Sihat. Tak menyepi....ada jer:-)'
Saya jadi hilang kata-kata....tak tahu nak tanya apa....
Padahal dalam kepala saya ni sarat dengan pelbagai persoalan....
Tapi saya tak dapat nak luahkan....
Tak mampu....saya....segan nak tanya lebih-lebih....
Sebab saya jelas....yang hubungan kita ni masih belum bernama....
Apa hak saya nak soal awak macam-macam?
Saya jadi sedih sendiri....




Awak....
Dah 3 hari awak tak mesej saya....
Dan ini kali kedua awak buat saya macam ni....
Dulu awak hilangkan diri 3 hari juga....
Masa tu awak kata, awak sengaja nak duga saya....
Dan awak rasa ada something not good dalam hubungan kita....
Tapi kali ni saya tak pasti apa pula alasan awak....
Di saat ini saya betul-betul merindui awak....
Namun saya tak pasti adakah awak juga merindui saya....
Adakah awak juga merasai kekosongan yang saya sedang alami....
Awak....saya sedaya upaya mencuba....
Cuba menguatkan hati dan semangat untuk melupakan awak....
Seandainya itu yang bermain di fikiran awak ketika ini....

Awak....
Dari 3 hari....jadi 13 hari....
Dalam tempoh tu....saya tak sms awak....tak juga call awak....
Dan dalam tempoh itu juga, saya tak menerima sebarang khabar dari awak....
Awak tak datang ofis saya....jadi saya tak dapat tengok awak....
Rasanya....nak jer saya rosakkan komputer saya ni....
Biar itu jadi alasan....untuk saya hubungi awak....
Biar itu jadi alasan....untuk awak datang ke ofis saya....
Biar itu jadi alasan....untuk saya berjumpa awak....
Tapi saya tak buat macam tu awak....
Sebab saya tahu malu....malu pada diri sendiri....
Saya malu....kerana terlalu mengharapkan awak....
Malu kerana mendambakan kasih awak....
Nak tak nak....saya hanya mampu bersabar....
Awak...
Saya sangka hati saya dah cukup keras....
Tapi rupanya hati awak lebih keras dari saya....
Awak seolah-olah tak kisah jer....sedangkan saya?
Tahukah awak....apa yang saya lalui dalam tempoh tu?
Dalam 3 hari pertama saya ditinggalkan sepi....
Saya asyik bersedih....memikirkan apa salah saya....
Saya jadi tak lena tidur....tak bersemangat....
Bila tak dapat tidur....saya mula mencari coklat....walaupun di tengah malam!
Orang kata coklat elok untuk redakan stress....
Memang betul....tapi hanya seketika....
Sebab tak lama kemudian saya mula berfikir lagi....
Tentang awak....Tentang kita....
Tak cukup dengan coklat....esoknya....
Saya pergi beli semangkuk besar ais krim....
Ais krim juga salah satu cara untuk saya tenangkan diri....
Sejak dari dulu lagi....bila ada masalah, saya suka makan ais krim....
Masa tu saya tak fikir dah tentang masalah kegemukan....
Asalkan saya dapat meredakan sedikit perasaan saya ni....
Tu dah cukup....
Sambil makan ais krim....saya menangis awak....
Saya tak dapat menahan kesedihan saya....
Saya sedih bila saya gagal mencari puncanya....
Saya betul tak tahu awak....Kenapa awak tak pernah cuba untuk beritahu saya?
Saya sudu lagi ais krim ke mulut saya....
Kali ni dengan suapan yang lebih banyak....
Tapi air mata saya semakin laju menuruni pipi....
Saya gagal mengawal perasaan saya awak....gagal!
Esoknya....saya tak sihat....selesema....
Gara-gara makan ais krim tengah-tengah malam....
Tapi saya tetap tak serik....untuk tiga hari berturut-turut....
Saya masih makan ais krim....pada tengah-tengah malam....
Coklat tak saya lupakan....2 makanan tulah yang menjadi peneman setia saya....
Saya tak kisah, biarpun keesokannya saya pasti jatuh sakit....
Habis semangkuk...saya beli lagi....buat stok....
Tapi hubungan kita tetap dingin....
Tak menampakkan apa-apa perubahan....
Awak....
Teganya awak buat begini pada saya....
Awak tak rindu pada saya ke? Sekali pun tak pernah?

Awak....
Hari ni hari yang ke-14 saya ditinggalkan dengan penuh tanda tanya....
Tak saya duga....awak tiba-tiba muncul di ofis saya....
Saya terkejut bukan kepalang....saat itu hanya mata saya yang mampu berbicara....
Saya mengerling sekejap-sekejap ke arah awak....
Nak pandang lebih-lebih, takut awak perasan pulak....
Awak bercakap dengan ketua saya....
Saya hanya memasang telinga....mendengar suara awak....
Saya rindukan suara awak....rindu nak tengok awak....
Hmmmm....air mata saya bergenang lagi....
Tapi awak tak tahu kan....mungkin tak pernah nak ambil tahu....
Dan tiba-tiba awak berpindah tempat....
Awak datang ke tempat saya! Cuak sekejap saya....
Tapi awak buat tak tahu jer dengan saya:-(
Tiada sepatah kata pun lahir dari mulut awak....
Kalau awak bersuara pun, cuma dengan ketua saya....
Saya ni awak buat macam tunggul mati jer....
Sampai hati awak!
Kali ni saya menangis lagi....tapi hanya dalam hati....

Awak....
Tengahari tu, saya lunch dengan kawan-kawan saya kat ofis...
Kitorang order McD hari ni....
Baru je saya mengambil tempat di sisi kawan saya....
Tiba-tiba handphone saya berbunyi....Ada mesej masuk....
'Assalamualaikum. sorry tadi tak tegur....
....Take care ye. Makan McD elok-elok:-)'....
Saya agak tergamam dengan kedatangan mesej tu....
Sape lagi pengirimnya....kalau bukan awak!
Awak buat saya makin pening....
Apa sebenarnya yang awak sedang cuba lakukan?
Saya tak tahu samada saya patut tersenyum....atau tak...
....kala menerima mesej awak....
Kerana yang pastinya, ada rasa sebak bersarang di hati saya....

Awak....
Saya tak balas pun mesej awak hari tu....
Saya keraskan hati....biar awak rasa sepertimana yang saya rasa....
Tapi saya masih berharap, yang awak akan mesej saya lagi....
Hmmm....penantian saya nyata sia-sia....
Penantian yang tak berpenghujung....
Hakikatnya awak kini mula menjauhkan diri dari saya....
Saya terpaksa terima semua ni....
Peritnya awak, menanggung rasa ini bersendirian....
Pernah beberapa kali, dek kerana terlalu rindukan awak....
Tanpa sedar saya menjerit....''Rindunya saya kat awak!!!!''
Eeeee....geramnya!!! Kenapa awak buat saya macam ni???
Tak sedar pula saya masa tu Along saya berdiri di belakang saya....
Along saya kata saya bodoh! Macam tak boleh hidup tanpa lelaki....
Pilunya hati saya saat tu....bodohkah saya?
Tak....saya tak bodoh! Along tak faham apa yang saya rasa....
Along tak selami hati saya....takde sape yang faham....
Melainkan mereka yang pernah melaluinya....

Saya buka diari saya....penuh dengan catatan tentang kita....
Mesej-mesej yang pernah awak hantar pada saya....
Semua tertulis dalam diari saya ni....saya salin awak!
Sebab saya nak selalu ingati saat-saat tika kita masih rapat....
Saya ingat lagi....bila Along saya tengok saya salin semua mesej awak....
Along kata....saya takde kerja....buat benda tak berfaedah....
Takpe, saya telan saja kata-kata tu....
Along takkan faham....
Dan bila saya baca balik kesemua mesej awak....
Mata saya berkaca....saya menangis lagi....
Dulu....awak pernah kata....yang awak rasa saya ni buah hati awak....
Awak kata....saat itu hanya saya dalam fikiran awak setiap masa....
Tapi sekarang? Saya tiada tempat lagi ke dalam fikiran awak?
Dulu....awak kata, rindu pada saya....
Padahal kita baru jer lepas berjumpa....
Sekarang? Ke mana menghilangnya rindu itu awak?
Dulu....awak kata, awak sayangkan saya....sungguh-sungguh!
Awak kata, awak rasa bertuah dapat bersama, berkawan dengan saya....
Awak kata lagi....awak suka pada saya....
Sebab saya cantik, lemah-lembut, suka merendah diri....tak menunjuk-nunjuk....
....dan awak rasa saya dah mula menambat hati awak....
Sekarang? Saya tak lagi buat awak rasa bertuah ye?
Saya tak lagi menambat hati awak kan!
Semuanya dah berubah kan awak....
Saya menangis lagi, sayu sangat hati saya ni awak....

''Alangkah sukarnya memadam, bayangan masa silam....
Di dalam keberanian terusik jua perasaan...
Tiada hentinya, memanjatkan doa....semoga jiwa ini terus tabah....
Sesungguhnya saat yang terindah hamyalah sementara....
Yang terpahat dalam diri hanya kenangan dan nestapa....''


Awak...
saya sangat merindui awak pada masa ini,
alangkah awak tahu perasaan saya di saat ini,
saya cukup gembira jika dapat meluahkan apabila kite bersama di sisi.

Awak...
selepas kejadian semalam tu saya berasa serba salah,
saya taknak melukakan hati kecil awak tapi saya tak bermaksud nak melukakan hati kecil awak,
saya berusaha memujuk agar awak tak memarahi saya pada waktu itu,
tapi usaha itu hanya sia-sia.



Awak...
semalaman saya tak boleh tidur tentang hal semalam itu ,
saya menyesal dengan perbuatan saya ,
alangkah awak tahu betapa sayangnya saya pada diri awak?,
alangkah awak tahu betapa sedihnya apabila awak mengatakan kata-kata yang menggores hati kecil saya?
Air mata yang berlinangan di kelopak mata bercucuran di pipi saya,
alangkah awak tahu betapa pedih nya jika kehilangan seseorang yang kita sayangi?
Andai kata perpisahan berlaku di waktu itu saya akan berusaha memujuk awak supaya percayakan saya ..dan pujuk..pujuk..pujuk lagi..
tapi kenapa saya pujuk?..kerana awak telah merampas hati saya..itulah sebabnya..

Awak...
saya berterima kasih sebab maafkan saya dan percayakan saya keesokan harinya,
saya bersyukur sangat sebab awak dah maafkan saya,
akhirnya pujukan saya berjaya =) ,
malam di saat kejadian itu juga saya berdoa supaya ALLAH kekalkan hubungan kami ,
akhirnya termakbul juga doa-doa saya pada tempoh hari.

Awak...
saya teringat awak buatkan saya sandwich tempoh hari,
saya rindu sangat-sangat dengan sandwich awak itu,
bila awak nak buatkan saya sandwich tu lagi?kata saya pada awak..
awak berkata..nanti bila kita jumpa saya akan buatkan sandwich ayam dekat awak lagi..
saya berkata...tapi bila wak?..lama lagi larr..
saya sedih tatkala dia berjauhan di sisi saya,
saya terpaksa akur dengan takdir yang memisahkan kami buat sementara waktu.

Awak..
sekarang awak dah makin sibuk ,
saya sedih dan keseorangan di sini,
alangkah gembiranya saya jika awak menemani saya sekarang ini,
alangkah baiknya apabila kita dapat sms seperti dahulu kala?,
awak..saya sangat rindu awak pada pagi ini...saya rasa awak pun sama ..tapi rindu saya ni buat saya hendak menangis...

Awak...
saya banyak terkenang sewaktu kita keluar bersama,
awak belanja saya macam-macam,
tapi saya malu untuk terima nya ..
alangkah jika saya balas balik perbuatan awak itu?tapi bila?..
bila awak akan balik wak ?bila wak?

Awak...
saya menghargai semua perbuatan yang awak curahkan pada saya,
kasih sayang yang tak terhingga dan belaian yang mampu membuatkan hati saya cair..
saya terkenangkan sekali lagi sewaktu kita keluar bersama..
awak...SAYA RINDU AWAK! jerit hati kecilku...
saya harap awak dengar jeritan saya..
tapi malangnya ianya bukan dari mulut saya...
ianya tak didengari oleh sesiapa...

Awak...
semalam anniversary kita...
saya tertido..sehinggalah pukul 2 pagi saya terbangun semula dan menghantar awak sms happy anniversary..
awak balas kiriman sms saya pada waktu itu juga..
kiriman sms awak membuatkan saya terharu..
sweet sangat awak punya kiriman sms tu..

Awak...
saya taktahu nak habiskan cerita saya ini,
saya harap awak baca luahan hati saya,
saya berharap awak adalah teman sehidup semati saya,
sebab awak adalah perempuan yang saya CINTAI selama saya hidup ini..

No comments: